Wiersze z profilu Wszyscy Działkowcy to jedna rodzina

admin1

WIOSNA W OGRODZIE

Po Słonecznej Stronie Chaty
Krokus Stroi Już Rabaty.
Przebiśniegi Swoją Bielą
Wszystkich Długo Już Weselą.

Tulipany Tchnąc Zielenią
Wkrótce w Ogień Się Przemienią.
I Ozdobią Ogród w Kwiecie
Tak Jak Życzy Sobie KWIECIEŃ.

Narcyz Mając Dwie Postaci
Też Przysparza Piękna Chacie.
Moc Szafirków i Stokrotek
Wyszła Sama Za Opłotek.

Krzew Magnolii Strojny w Kwiaty
Ciasno Ma w Ramach Rabaty.
Więc Forsycja Tonąc w Złocie
Kwiaty Swe Wiesza Na Płocie.

Tylko Mniszek Jest Spóźniony
Trawnik Nie Jest Tym Speszony
No,Bo Trawnik w Swej Zieleni
Rano Rosę w Perły Zmienił.

admin1

Spowiedź

Znowu barwny kwiecień tak kroczy ulicą,
odsłania konary, przegania śnieżycę.
Pragnie żyć w bezczasie, serca blizn nie licząc,
pomalować słońcem poszarzałe życie.

Co rano rozsiewa ptasi trel za oknem,
przytula gałęzie poszarpane wiatrem.
Wraz ze wschodem słońca znów wypływa okręt,
z żywotną nadzieją, że serca nie zamkniesz.

Odpłyniemy razem na lądy niczyje,
pozwolisz na chwilę stać się wiernym ślepcem.
Czas nagle zastygnie w tej chwili szczęśliwej,
Niczym jedno ciało, niczym jedno serce.

Gdy to co umarło ożyje na nowo,
dwa słowa popłyną jak zwrotne gondole.
A z czasem zobaczysz dojrzały już owoc
i wraz z każdym kęsem cudowną niewolę.

I oby po latach jakiś ślad pozostał
Chociaż srebrne skronie. Za ręce znów pobiec.
W zakochanym sercu zawsze będzie wiosna
Co wieczór rozmowa niczym szczera spowiedź.

autor

zefir

Napisany: 2016-04-01

admin1

PRAWDA

Człowiek - sam siebie sprzeniewierzył...

Boga – zamienili w posąg
Wiarę - zamienili w paranoję
Życie - zamienili w śmierć
Miłość - zamienili w łajdactwo
Uczucia - zamienili w zabawki
Prawdę - zamienili w kłamstwo
Światło - zamienili w ciemność
Sprawiedliwość - zamienili w bezprawie
Żywność - zamienili w truciznę
Roślinność - zamienili w chaszcze
Pokój - zamienili w chaos
Wody - zamienili w ścieki
Ziemie - zamienili w śmietnik
Kosmos - zmienili w urojenia
Człowieka - zamienili w bestie

Człowieku - zaufaj Bogu
Człowieku - obudź się
Człowieku - opamiętaj się
Człowieku - szanuj życie
Człowieku - zacznij miłować
Człowieku - przyjmij światło
Człowieku - nie zabijaj
Człowieku - ceń Ziemie
Która - jest twoim domem
Człowieku - żyj prawdą
Która - cię wyzwoli z absurdów
Człowieku - bądź Człowiekiem

Człowiek - obecnie zmierza do samounicestwienia..............................

autor

Warszawianka

Napisany: 2015-03-12

admin1

Są dni, które pamiętać należy,
te, które w sercu będą zapisane.
Wraz z nimi słowa - życzenia,
cieple, piękne, kochane...
Po prostu życzenia szczęścia
w każdej życia dziedzinie,
niech będzie jak kwiat wiecznie kwitnący,
niech nigdy przenigdy nie minie.
Lecz do życzeń i radę maleńką dołączyć wypada:
Szczęścia należy pragnąć,
bo do pragnących przychodzi

admin1

P O L S K A

Nosimy Cię w swych sercach, wyblakli poeci,
głupcy, włóczęgi, błazny, ścierki kawiarniane;
Twój blask oślepiający jako słońce świeci,
w piersiach nam się łopoczesz stłumionym orkanem.

Ale my, głośne pawie, pyszałki odęte,
niecna zgraja aktorów, hałastra wyrodna,
kneblujemy jak łotry Twoje usta święte
i spychamy Cię na dno, bo jesteś... niemodna.

Ale ja wiem, że przyjdziesz, musisz przyjść, Skrzydlata,
piersi nasze rozedrzesz gromowym wołaniem,
serc milionem zatargasz, posadami świata!
Poeci, ja zwiastuję Drugie Zmartwychwstanie!

W proch uliczny runiemy, jak bogi gliniane,
Twój piorunowy płomień ślepia nam wypali,
Twoje Imię ognistym będzie huraganem!
ale nie dla nas będzie, bo myśmy za mali.

autor:

Konstanty Ildefons Gałczyński

admin1

Uwierzysz ?

Dzisiaj niczego już nie pragnę,
ogrody marzeń wypłakałam.
Resztę ukryłam w łzie ostatniej,
tam mają chyba dobry garaż.

Obudzę je któregoś ranka,
aby rozkwitły pąkiem spełnień.
Czas znów pozwoli o nie zadbać.
Kiedy to będzie? Sama nie wiem.

I nie zapomnę nigdy o tym,
co bliskie sercu i potrzebom.
Myśli jak ptaki - chcą być wolne
frunąć - nie dumać jak, dlaczego.

Każdemu w życiu czegoś trzeba,
a mnie wisterii i maciejek.
Podaruj mi ten okruch nieba,
a ja kwiatami go obsieję.

autor

magda*

Napisany: 2016-04-04

admin1

Życie
Życie czasami pisze swój scenariusz,
nieważne, jakie były plany,
wystarczy jedno złe zdarzenie,
i już pojawia się smutne spojrzenie.
Dlatego ciesz się tym co masz,
nie odtrącaj pomocnej dłoni,
jutro może tej osoby zabraknąć,
a wtedy Twoje życie się zmieni.
Każda chwila jest na wagę złota,
jeżeli raz kogoś stracisz,
to już nie odzyskasz,
dlatego żyj, jakby to był ostatni raz.

admin1

Chcę ciepłymi promykami
napełnić Twe serce.
Szczęśliwymi chwilami,
by było ich coraz więcej.
A myśli niech czasem
i o mnie zachaczą.
uśmiechem obdarzą
bo tak wiele znaczą...

Życzę Tobie pięknego dnia...
ze słońcem, z uśmiechem, z marzeniami...
Serdecznie pozdrawiam

admin1

LUDZIE, CO SIĘ POROBIŁO !

Ludzie, co się porobiło!
Gdzie jest przyjaźń, dobra miłość?
Czy dziś warto temu wierzyć,
kto w uśmiechu zęby szczerzy?

Niby nas wysłuchać umie,
a sam znika w ludzi tłumie.
Swoje sprawy trzyma w ręce,
nie chce mieć kłopotów więcej!

My ze swymi problemami,
zostajemy często sami.
Rzadko kto wesprze w potrzebie:
,,umiesz liczyć, licz na siebie,,!

Świat by lepsze miał kolory,
gdyby każdy chciał być skory,
do przyjaźni i miłości.
Może znikłyby trudności?

Jan Siuda

autor

najdusia

Napisany: 2016-04-07

admin1

POSZUKIWANIE

Jesteśmy wędrowcami
często goniącymi
za ułudą, marzeniem,
niespełnionym snem.

Wyboistą drogą
do celu dążymy
nie omijając
pułapek i ostów.

Często pragniemy
pobiec wśród gwiazd,
poczuć smak
prawdziwej wolności.

Spętani prozą życia
nie potrafimy
zerwać pęt,
które zniewalają nas.

A przecież jest
to takie proste.
Wystarczy tylko
na prawdę zapragnąć.

autor

Yvet

Napisany: 2016-04-08

admin1

Kraj
los narodu
wiara

tysiąc pięćdziesiąt lat historii z Bogiem
wiary Narodu w drodze do wolności
miliony krzyży co znaczyły prawo
pisane Dekalogiem i prawem miłości

Mieszków i Bolesławów pochylone głowy
i Boże imię które nas wspierało
przez chrztu sakrament u początku Polski
które swym Duchem przez wieki czuwało

do dziś ten strumień wiary nas obmywa
poprzez stulecia na niełatwych drogach
to dzięki niemu trwaliśmy przez wieki
przedmurzem chrześcijaństwa i redutą Boga

i dziś będziemy w Bożej stać reducie
choć barbarzyństwa osacza nas morze
z biało czerwonym znakiem tożsamości
będzie wołać! broń nas Panie Boże!

przez sakramentu wielką siłą Ducha
który wciąż spływa chrztu strumieniem wiary
wciąż trwamy wierni Bożym przykazaniom
choć dziś na trwogę dzwonią nam zegary

bo znów nam trzeba i wiary i męstwa
by stawić czoło sługusom szatana
i choć nad światem rosnący mrok burzy
to losy świata przecież w rękach Pana

trzeba nam bronić dziedzictwa Narodu
każdego dziecka u źródła chrzcielnicy
aby nasz Naród zawsze wierny Bogu
z męstwem dochował Bożej obietnicy

nieśmy sakrament naszej tożsamości
zawarty z Bogiem w czasie chrztu Narodu
tak byśmy trwali w środku Europy
jak zawsze drogowskazem Wschodu i Zachodu

czuwałeś Panie z nami w tylu bitwach
wiodłeś nasz Naród z Maryją przez dzieje
prowadź nas dalej w kolejne stulecia
bo tylko z Tobie mamy wciąż nadzieję

i choć się pali wokół kawał świata
chorągiew łuny i wojna nas trwoży
niech Duch Twój Panie i tarczą i mieczem
i zbroją będzie którą Naród włoży!

Źródło: [link widoczny dla zalogowanych]

admin1

Przyfruńcie do mnie Anioły

Przyfruńcie do mnie Anioły,
piękne, radosne i czyste,
otulcie ramion skrzydłami
i dajcie myśli srebrzyste.

Przyfruńcie do mnie Anioły
i w duszy mi zaśpiewajcie,
w rytmie niebieskiego nieba,
pieśń, która nigdy nie zgaśnie.

Przyfruńcie do mnie Anioły,
we śnie rozgwieżdżonych nocy,
kiedy trudno będzie zasnąć,
zamknijcie dłonią mi oczy.

Przyfruńcie do mnie Anioły,
istoty cudne, przeczyste.
Ducha Bożego nie zgaszę!
Wprowadźcie w życie wieczyste.

autor

Grażyna Sieklucka

admin1

Na Ziemi Śląskiej !

Jest takie miejsce, niezwykłe w mym Kraju.
Na ziemi śląskiej jedno - jedyne.
Dokąd w ostatnią niedziele, w maju.
Podąża wiele, męskich pielgrzymek.

Piekarska Matka Boska Miłości,
Sprawiedliwości Społecznej.
Wszystkich zaprasza do swoich włości,
W duchu miłości serdecznej.

Wierni mężczyźni zdążają zgodnie,
Do swojej śląskiej Matki.
Która w Piekarach wita pogodnie,
Wszystkie swe męskie dziatki.

Idą do Matki utrudzeni,
I coraz więcej Jej trosk zanoszą.
Są poranieni i umęczeni,
Jeszcze żarliwiej o pomoc proszą.

I adorując Ją, cześć Jej śpiewają,
Nabożnie, z wiarą, w Mszy Świętej Ofierze.
Przed Matką pokornie na twarz padają.
Korzenie ich przecież tkwią w Ojców Wierze.

Zaś Matka Piekarska, raz kolejny,
Za swymi dziećmi u Syna prosi.
I w ten majowy odpust niedzielny,
Święte swe Ręce wciąż wyżej wznosi.

_† Wiara,
Nadzieja
i Mił❤ść

admin1

WIELKA SOBOTA NARODU POLSKIEGO

W Wielką Sobotę 14 kwietnia 966 r. odbył się Chrzest Polski
,,Książę Mieczysław klęczy na przedzie,
Ojciec do krzyża swe dziatki wiedzie;
Biskup mu wodę polał na czoło,
W oczach mu jasno, w duszy wesoło.
Widzi lud korny w śnieżystej bieli,
Ponad nim chóry pieją anieli,
W krąg po przestrzeni pieśń ich rozbrzmiała:
Raduj się Polsko! chwała ci, chwała!,,
/Seweryna Duchińska/

______________________________

I stanął książę pod krzyżem,
a obok Dąbrówka żona.
Chciała być przy nim najbliżej,
ogromnie była wzruszona.

Wybrała Mieszka za męża,
o chrzest go bardzo prosiła.
On ma znaczenie oręża,
w nim moc, odwaga i siła.

Gdy woda życia spłynęła,
chrzest przyjął i wiarę wyznał.
Nowa się era zaczęła
i z Bogiem była Ojczyzna.

Sąsiedzi tylko patrzyli,
pogaństwo tu się skończyło.
Nie będą wiary głosili,
w granice wkraczali siłą.

Niełatwa jest nasza historia,
zbyt często wróg był za progiem.
Przyszło zwycięstwo i gloria,
bo Naród zawsze był z Bogiem.

Z Giewontu krzyż swe ramiona,
na polską ziemię kieruje.
Z nim można wiele dokonać,
on drogę życia wskazuje.

Jan Siuda

autor

najdusia

Napisany: 2016-04-14

admin1

„Ballada o nieznajomych“

Na podmiejskiej stacyjce
w małej knajpce dworcowej
siedzą pan oraz pani
nieznajomi oboje.

Ona w okno wpatrzona
mocno bagaż swój ściska
jakby życie zamknęła
w dwóch niewielkich walizkach.

Ktoś miał czekać dziś na nią
lecz nie zjawił się drań
On z bukietem goździków
drinka pije też sam.

Prawie pusta już sala
barman ziewa znudzony
Noc się wlewa do środka
senny blues , no i oni…

Czy muzyka to sprawia?
pewnie nie wie ten pan
Prosi panią do tańca
ofiarując jej kwiat.

Na podmiejskiej stacyjce
z małej knajpki dworcowej
wyszła idąc pod rękę
para dobrych znajomych.

Zostawili swą przeszłość
na samotnym peronie
i pociągiem w nieznane
wyruszyli we dwoje...
Pozdrawiam