Wiersze z profilu Wszyscy Działkowcy to jedna rodzina

admin1

Czerwony i czarny rodzina

W dawnych czasach czerwień była w modzie
kwiaty czerwieniły się na polach i ogrodzie
czerwień wirowała w dzień i nocy
w odbudowie kraju udzielało niebo mocy

W domach w rządzie całe grono
świat widziało kolorowo na czerwono
kiedy przy czerwieni pękła struna
w czarnych chmurach zaświeciła łuna

Naród chłopsko robotniczy z niską wiedzą
podzielony z tysiącleci polityczną miedzą
wierzył w wygłaszane solidarne cuda
że się obiecany raj zbudować uda

Kiedy nastał kryzys dno w korycie
czarny zwala winy na bliźniego skrycie
zamiast pojednania przebaczenia
wyzysk rośnie bez litości i sumienia

Tam gdzie dwóch się bije o koronę
trzeci zbiera plony i mamonę
więc odwieczni chrześcijanie świata
czas najwyższy do złączenia siostry brata

autor

Wals2

Napisany: 2016-10-14

admin1

Cierpliwość "

Czy jeszcze Panie masz cierpliwość
ustawiać znaki na mej drodze,
gdy ja przechodzę nic nie widząc
jak ślepy kret w moim ogrodzie ?

Czy Ciebie Panie to nie wkurza
jak się rozmieniam wciąż na drobne,
że niby prawd swych ciągle szukam
choć płoną wkoło jak pochodnie ?

Czy Cię nie męczą durne prośby,
które już dawno po spełniałeś,
gdy ja z uporem iście oślim
nie widzę tego co mi dałeś ?

Więc chyba Panie masz cierpliwość,
codziennie głaszcząc mnie po głowie,
obdarzasz jakąś dziwną siłą....
dobrze Cię zawsze czuć przy sobie!

Czy można siebie zrozumieć
tak do głębi, do dna
ja nadal tego nie umiem,
chociaż tak dobrze siebie znam.

Niby wiem czego od życia chcę
i podążam do celu swą drogą,
a wątpliwości więcej z każdym dniem
i odpowiedzi znaleźć nie mogę.

Dlaczego życie jest takie trudne
tak wielu zadaniom trzeba sprostać,
a wysiłki nasze często tak próżne
i nie możemy wszystkiego dostać.

Może za dużo chcemy od losu
i oczekujemy zbyt wiele
chcielibyśmy wszystko po prostu
dając w zamian tak niewiele.

Skąd te rozczarowania nasze
dlaczego tak często wątpimy
może nasze problemy są błahe
czemu rozwiązać ich nie potrafimy.

Gdzie znaleźć receptę i radę,
gdy pytań wciąż niemało
i tak trudno odpowiedzieć na nie,
choćby wiedzę posiąść całą.

Nie pozostaje nic innego
jak kolejną podjąć próbę
i dalej szukać chociażby dlatego,
by lepiej siebie i życie zrozumieć.
___________ # # # __________

Nasze życie jest takim,
jakim czynią je nasze myśli...
...więc...
myśl TYLKO pozytywnie...
...bo przecież...
życie ma tyle kolorów,
ile potrafisz w nim dostrzec...
...a...
dobroć serca jest tym,
czym ciepło słońca:
ona daje życie...
Pozdrawiam gorąco Teresa:)*

admin1

Do młodych

Szukajcie prawdy jasnego płomienia !
Szukajcie nowych, nie odkrytych dróg...
Za każdym krokiem w tajniki stworzenia
Coraz się dusza ludzka rozprzestrzenia
I większym staje się Bóg !

Choć otrząśniecie kwiaty barwnych mitów,
Choć rozproszycie legendowy mrok,
Choć mgle urojeń zedrzecie z błękitów,
Ludziom niebiańskich nie zbraknie zachwytów,
Lecz dalej sięgnie ich wzrok.

Każda epoka ma swe własne cele
I zapomina o wczorajszych snach...
Nieście więc wiedzy pochodnie na czele
I nowy udział bierzcie w wieków dziele,
Przyszłości podnoście gmach !

Ale nie depczcie przeszłości ołtarzy,
Choć macie sami doskonalsze wznieść;
Na nich się jeszcze święty ogień żarzy
I miłość ludzka stoi tam na straży,
I wy winniście im cześć !

Ze światem, który w ciemność już zachodzi
Wraz z cała tęczą idealnych snów,
Prawdziwa mądrość niechaj was pogodzi,
I wasze gwiazdy, o zdobywcy młodzi,
W ciemności pogasną znów !

Autor:

Adam Asnyk

admin1

Dzisiejszy świat

Siedzę przed kopmem
sama z tysiącem spraw
I liczę że ktoś mnie spotka
że ktoś zrozumie raz
Ale czy ktoś mnie zobaczy?
Wśród codziennych spraw?
Ile teraz drugi człowiek znaczy
gdy wkoło pieniędzy świat....
Przecież szczęście to nie portfel
ani samochód nie...
A jednak inaczej myślą
ci co zgubili w świecie się.
Uratować ich może
tylko miłość i sen:)
kto komu pomoże
gorszym staje się
Nie zmienię tego sama
choć bardzo, bardzo chce
ale jeśli pomożesz
na pewno uda się.
(z netu)

admin1

Jeśli Twoje Serce jest tak wielkie
jak marzenia,
to wiedz że osiągniesz o wiele więcej.
Nigdy nie trać nadziei i wiary,
dlatego że to one
dają nam siły do realizowania
swoich marzeń.
Twoje marzenia są piękne i
dlatego spełniają się.
Miłość, którą masz w sobie
jest najwierniejszym
Twoim przyjacielem
Nigdy nie pozwól by ktoś
zakłócił jej spokój,
a ta którą darzysz bliskich
jest najważniejsza.

admin1

Akwarela jesienna

Szkoda, że Ciebie tu nie ma szkoda
jesień już wokół i zakwitł wrzos
w progu gniazda tkwię,
myśląc o wczorajszych ogrodach
łowię chytrze wszelki dźwięk
i ziemisty zapach wspomnień

Opuściły gniazdo nasze ptaki, lecą ku przeznaczeniu
na pustych miejscach wybuchła tęsknota
jakby ktoś pociągnął zawleczkę snu
rozsypał się puch

Pejzaż jesienny pacykuje niezdarnie w samotności
wybaczam sobie niezgrabność palców
tylko strach zamyka klamrą usta przed krzykiem
i rozmywa motyw miłości
brakuje światła

Cień kładę na twarz
srebrem zdobię włosy
liście pod stopami maluję w kolorze ochry
tak dziwnie o przemijaniu szeleszczą

/Autor: Szydzik Zofia/

admin1

KU PAMIĘCI !

Pan Bóg stworzył cię polskiej ziemi synem,
Bądź więc Polakiem myślą, mową, czynem.
Miłość ojczyzny, pobożność, oświata
Niech twoje życie w jeden węzeł splata.

Choćbyś człowiecze, miał wszystko na świecie,
Miał honor, sławę i pieniędzy krocie,
Choćby przed tobą czołem bił świat cały,
Wszystko mniej warte niż szelążek mały.

Lecz kochać Boga, ojczyznę miłować,
W mowie się polskiej kształcić, postępować,
Żyć nienagannie, być we wierze stałym,
Ach, to są skarby droższe niż świat cały.

autor:

Wawrzyniec Hajda - Śląski Wernyhora

Piekary Śląskie, ( 1844 - 1923 ).

admin1

Linie życia

Już jesień na dworze szaruga za oknem
ja w podłym humorze, nie lubię gdy moknę.
Czasu nie zatrzymam, on ciągle ucieka.
Niczyja to wina, cóż, nie chce poczekać.

Przeżyłam beztrosko dzieciństwo i młodość
i szczęście rodzinne, a gdy przyszła starość
odkryłam rozliczne ukryte talenty.
Szkoda, że tak późno (człowiek wciąż zajęty).

Już jesień na dworze i w sercu też rdzawo.
Nie było najgorzej, przede mną dni mało.
Rymem pragnę spisać ten krótki życiorys
bogaty na dzisiaj, bo dorobek spory.

Ołówkiem się bawię, w portretach gustuję
wymyślone drzewa i domy rysuję.
I jeszcze zostawię zapisane karty,
wprawdzie amatorskie, lecz ileż są warte?!

Okaże się wówczas, gdy wrzucą w ognisko,
a wysoki płomień wyniesie to wszystko
(co zostało po mnie), na niebiańskie łąki.
Takich fajerwerków nikt z was nie zapomni.

Już jesień na dworze muszę się pośpieszyć
ceramikę skończyć i oczy nacieszyć
największym dorobkiem; dziećmi i wnukami.
Linie życia tworzę, żyjąc razem z wami.

autor

Bella Jagódka

admin1

Apel realisty !

wyciągnąć słów parę jak króla z cylindra,
z swych myśli wraz z pulsem płynących,
tych z głębi zadumy, schowanych w pamięci
i tych na daremnie się tlących,

napisać limeryk lub sonet dla garstki,
gdyż większość się w mini lubuje,
tak moi kochani ja prosty romantyk,
przeciwko się skrótom buntuję.

więc z tego tu miejsca, ślę prośby
do wszystkich, tych którzy realizm kochają,
niech talent swój dalej, dla naszych pokoleń
słowami zgrabnymi składają,

by kiedyś czytając, te słowne obrazy
widzieli realizm w swej krasie,
nie trudno iść na przód, za modą, prostotą,
lecz z dumą wciąż kroczyć w swej klasie.

autor

szuflada

admin1

Cóż warte jest życie

Cóż warte jest życie bez uczuć miłości,
Bez pełni księżyca i słońca zachodów.
Cóż warte jest życie bez żadnych wartości,
Przyjaźni zawartych za młodu.

Cóż warte jest życie bez wiary pewności
W istnienie świętości i Bogów.
Cóż warte jest życie bez jego mozołów,
Bez wzniesień, upadków, zawodów.

Cóż warte jest życie bez bycia w rodzinie.
Tworzącej swe więzi wiekami
Cóż warte jest życie samego wśród ludzi
Samotność upodla czasami.

Cóż warte jest życie bez badań korzeni
Rodziny swej przodków dalekich.
Cóż warte jest życie bez wspomnień o dziadach
Odeszłych w zaświaty na wieki.

Cóż warte jest życie bez prawdy o życiu,
Bez wiary w wartości człowieka.
Nauczyć się życia nie można przez chwilę,
A ono tak szybko ucieka.

autor:

Stanisław L. Pieniążek

admin1

Miejcie nadzieję

Miejcie nadzieję!... Nie tę lichą, marną
Co rdzeń spróchniały w wątły kwiat ubiera,
Lecz tę niezłomną, która tkwi jak ziarno
Przyszłych poświęceń w duszy bohatera.

Miejcie odwagę!... Nie tę jednodniową,
Co w rozpaczliwym przedsięwzięciu pryska,
Lecz tę, co wiecznie z podniesioną głową
Nie da się zepchnąć ze swego stanowiska.

Miejcie odwagę... Nie tę tchnącą szałem,
która na oślep leci bez oręża,
Lecz tę, co sama niezdobytym wałem
Przeciwne losy stałością zwycięża.

Przestańmy własną pieścić się boleścią,
Przestańmy ciągłym lamentem się poić:
Kochać się w skargach jest rzeczą niewieścią,
Mężom przystało w milczeniu się zbroić...

Lecz nie przestajmy czcić świętości swoje
I przechowywać ideałów czystość;
Do nas należy dać im moc i zbroję,
By z kraju marzeń przeszły w rzeczywistość.

Adam Asnyk

admin1

Bezimienne mogiły

"Są łzy, co się w duszy jak ognie palą, są serca, co się nikomu nie żalą, są smutki, których nikt nie pocieszy, są krzywdy, z których Bóg tylko rozgrzeszy....

Bezimienne te groby, pamięci zabrane,
płaczą po cmentarzach, jakże zapomniane.
Posprzątaj, zapal znicz, skłoń modlitwą głowę,
czy Żyd, może Niemiec, zna przecież tę mowę.

Uszanuj mogiłę, żyjących to rola,
bo tymi krzyżami, usiane są pola.
Wojny tutaj były i wędrówki ludów,
to tylko są ślady, historii podmuchów.

Najpierw bądź człowiekiem a później Polakiem,
zostawił tu kości, bo szedł swoim szlakiem.
Opatrzność zabrała, groby wyznaczyła,
a prawem przypadku, tu stoi mogiła.

Ciała tych Polaków, rozsiane po świecie,
im na obcej ziemi, ktoś świecę zaniesie.
Więc zróbmy to samo, dla tu pochowanych,
Bezimiennych Ludzi, przez czas zapomnianych.

...są winy, którym nie dano sędziego, więc, gdy kto cierpi, nie pytaj, DLACZEGO?"

autor

anula-2

admin1

Ilu potrzeba jeszcze słów
Ilu zachowań nam nieznanych
Zanim księżyca któryś nów
Z chwil wrażeń niewypowiedzianych

W dom szczęścia nam ułoży świat.
Na resztę lat, na życie całe
Ilu potrzeba jeszcze lat
By się uczucia stały trwałe.

Tylko uczucia światem nam
Bo życie tylko w serc emocjach
Bez nich nie dopłyniemy tam,
Gdzie miłość w nieba gwiezdnych locjach.

Bez uczuć w sercu tracisz moc
Nie możesz brać, co ci nieznane
Każda twa chwila jest jak noc
Życie jak sen i w nim przespane.

Bez uczuć w sercu nie znasz wyjść
Śpią twe uczucia i emocje
A miłość wtedy skąd ma przyjść
Gdy nie wiesz ty, gdzie gwiezdne locje.

Ilu potrzeba jeszcze słów
Ilu zachowań, które nowe
Nieważny księżyc, pełnia, nów ...
Ważne, czy serce twe gotowe.

Czartoryski Aleksander

admin1

NASZ CZAS

Mijamy się, tak dzień po dniu,
Szybko upływa nam gdzieś czas.
Ty jesteś tam, ja jestem tu.
Może już nie ma po prostu NAS.

Mimo, iż marzeń mamy tak wiele,
no i tak dużo wciąż łączy nas.
Każdy wybiera prywatne cele,
czy już się skończył nasz wspólny czas?

Czas, kiedy zawsze,
Czas, kiedy wszędzie,
Razem oboje chcieliśmy być.
Nam nie wystarcza –„jakoś to będzie”,
My w pełni szczęścia musimy żyć.

admin1

Zaklinanie świata

Trzy kamienie, dwa komary,
to Halloween-owe czary.
Filiżanki, pięć paciorków,
by starczyły tak do wtorku,
też naczynie z monetami,
dziś zajmiemy się czarami.

Jeszcze tylko cztery świece
zaraz tutaj magię wzniecę.
Zawiruję, wezwę wiatry,
chmury, słońce i pazury
wypiłuję wzór sztyletów,
z grobów wstanie moc szkieletów.

Nietoperze, szczury kociąt,
białą magię cisnę dziś w kąt.
Niech przypływy ciągnie księżyc,
niech ich niemoc znów zwycięży.
Niech szaleją oceany,
niech wir wciąga ich niechciany.

Nocą smutną i rozpustną,
niech nawilżą rzeki pustką.
Niech się spełnią złe proroctwa,
niech nie zmilkną snów dziwactwa,
bowiem ludzie zapomnieli,
co ich łączy, co ich dzieli.

Niech ten świat na zawsze zniknie,
nowy zrodzi się, rozkwitnie,
bo dziś bełkot niezmierzony,
ma tak diabła - rogi, sromy.
Daj nam Boże dziś Nadzieję,
że dzień wstanie - znów zadnieje!

autor

Elena Bo