Encyklopedia drzew i krzewów iglastych.

wioletta

Pinus cembra(sosna limba)

Gatunek drzewa z rodziny Sosnowatych (Pinaceae). Wyniosłe, majestatyczne drzewo iglaste, spokrewnione z sosną zwyczajną i z kosówką. Ma pięć igieł w pęczku (skróconym pędzie), korę szarobrunatną, koronę zwykle ugałęzioną od samego dołu, rozłożystą, kolumnową o zaokrąglonym szczycie, po którym łatwo ją rozpoznać wśród spiczastych wierzchołków świerków. Limba jest bardzo starym gatunkiem, a zarazem bardzo długowiecznym. W Alpach dożywa kilkuset lat, obecnie żyjące, na ogół niewiele przekraczają wiek 300 lat. Osiągają przeciętnie wysokość kilkunastu metrów (najwyższa - 21 m, w Tatrach Polskich), a grubość kilkadziesiąt cm, wyjątkowo do 1 m. Limba w Polsce rośnie dziko tylko w Tatrach, poza tym trafia się, sadzona, w Beskidach oraz w parkach i ogrodach. W Tatrach limba występuje na całej długości ich łańcucha od Tatr Bielskich po grupę Siwego Wierchu na zachodzie, pojedynczo lub w skupieniach, głownie przy górnej granicy lasu między 1300 a 1600 m n.p.m. Limba jest to drzewo wyjątkowo odporne przeciw szkodnikom owadzim, a także mrozo- i wiatroodporne. Najciekawsza jest odporność limby na wyładowania elektryczne. Choć przy uderzeniu piorunu w limbę iskra elektryczna przebiega między korą a drewnem (nie powierzchniowo jak np. u buka), takie tzw. limby "piorunowe" żyją i rozwijają się. Potężne i silne korzenie limby - co można ujrzeć np. przy ścieżce nad Morskim Okiem - utrzymują ją mocno w gruncie i dość rzadkie są przypadki powalenia limby. Natomiast na miejscach wystawionych na wiatr tworzą się sztandarowe formy (Szczególna forma koron drzew w górach, zwłaszcza limb, polegająca na rozwijaniu się konarów i gałązek tylko po jednej, odwietrznej stronie pnia. Wpływa na to wiatr, który działa w sposób mechaniczny wyginając i łamiąc od strony nawietrznej gałęzie drzew). Drewno limbowe, bardzo piękne, złotawej barwy, poznaczone wiśniowymi sęczkami, było używane do wyrobu mebli, niektórych sprzętów, bardzo rzadko pasterskich

wioletta

Pinus heldreichii Compact Gem (sosna bośniacka 'Compact Gem')

Pinus leucodermis (sosna bośniacka) ‘Compact Gem’ . Piękna, karłowa forma sosny bośniackiej, o pokroju stożkowym, osiągająca w wieku 10 lat do 1.5 m wys. Pędy krótkie, ciasno osadzone.

wioletta

Pinus mugo(sosna górska)pumilio
niski rozpostarty krzew o powolnym wzroście,osiągający po 30 latach ok.1m wysokości.Igły krótkie ciemnozielone kłujące.Wymagania uprawowe bardzo małe.Lubi miejsca słoneczne.

wioletta

Pinus nigra (sosna czarna)'Spielberg'

Oryginalna odmiana sosny czarnej, charakteryzująca się bardzo długimi igłami barwy żywozielonej. Rośnie wolno. Dorasta do około 1 m wysokości i szerokości. Pokrój dość regularny, kulisty.
Wymagania glebowe i wilgotnościowe niewielkie. Preferuje słoneczne stanowiska. Polecana do nasadzeń w niewielkich ogrodach, ogródkach skalnych i w pojemnikach

wioletta

Platycladus orientalis Aurea Nana (żywotnik wschodni 'Aurea Nana')

Piękna, jajowata, wolno rosnąca odmiana, osiągająca po 10 latach ok. 0,7 m wys. Pędy gęsto ustawione, delikatne, złocistożółte. Wymagania glebowe i wilgotnościowe małe, stanowisko osłonięte.

wioletta

Taxus baccata(cis pospolity)
Pokrój
Niewysokie drzewo lub krzew o ciemnozielonej koronie i żywobrązowej korze pnia.
Liście
Zimozielone, spłaszczone, o długości 2 - 3 cm, lekko wygięte, niekłujące, miękkie, osadzone na krótkim, cienkim ogonku. Górna strona - ciemnozielona, błyszcząca, spodnia - znacznie jaśniejsza, matowa. Brak białych pasków oraz przewodów żywicznych. Bez zapachu. Igły na pędzie rozłożone dwustronnie grzebieniasto lub skrętolegle. Pozostają na pędzie przez 6 - 8 lat.
Kwiaty
Kwiaty żeńskie są bardzo małe, zielone, podobne do pąków liściowych, pojawiają się na dolnej stronie pędów. Kwiaty męskie kuliste, żółtozielone, liczne, łuskowate.

wioletta

Thuja occidentalis - Golden Globe

Wielopędowy, wolno rosnący krzew, dorastający do ok. 1 m wys. o pokroju kulistym i żółtej barwie ulistnienia. Wymaga stanowisk słonecznych. Gleby żyzne i dostatecznie wilgotne.
Zastosowanie: Polecany do nasadzeń w ogrodach przydomowych, skalnych i do kompozycji w pojemnikach. Nadaje się na wyższe obwódki lub niskie żywopłoty. Ładne efekty uzyskuje się łącząc ją z innym żywotnikiem zachodnim (kolor zielony).

wioletta

Tsuga canadensis –Choina kanadyjska

Drzewo to występuje na północno-wschodnich terenach Ameryki Północnej . Tam też osiąga wysokośc 25-30 metrów ,u nas dorasta do 15 metrów .Jest drzewem o budowie szeroko stożkowatej z często zwisającymi końcami pędów gałęzi i wierzchołkiem - łukowato zwisającym. Igły długości 1-2cm są płaskie, zwężające się od podstawy, od góry ciemnozielone, spodem wzdłuż obu białych pasków wyraźny zielony brzeg. Szyszki małe, 1,5-2cm długości, liczne, zwisające na krótkich szypułkach, jajowate, brązowe .Wytrzymałość choiny kanadyjskiej na mrozy jest wystarczająca dla naszego klimatu , ma jednak wymagania co do wilgotności powietrza. Najlepiej rośnie na glebach wilgotnych, świeżych . Jest drzewem tolerującym zacienienie dlatego może być sadzona w ogrodach pod parasolem większych drzew i krzewów , na stanowiskach silnie nasłonecznionych igły często płowieją bądź są wyraźnie uszkadzane .

wioletta · Wysłany: Sob 16:45, 13 Mar 2010 Temat postu:

Pseudotsucja menziesii(daglezja zielona)
W swojej ojczyźnie osiąga nawet 110 metrów wysokości a średnica pnia do 4,5 metra. W Polsce do 45 metrów wysokości. Pień prosty, kora gruba, czerwonobrązowa. Igły do 3 cm długości, z wierzchu jasnozielone, błyszczące a od spodu z jaśniejszymi paskami woskowego nalotu. Ułożone na gałązkach grzebieniasto. Szyszki brązowe do 10 cm długości osadzone na krótkich trzoneczkach. Szyszki są zielonawe w początkowej fazie rozwoju a następnie brązowieją. Charakterystyczną cechą są ich trójzębne łuski.

Pochodzenie: Zachodnia część Ameryki Północnej.

Rozmaitości: Obok sekwoi najpotężniejsze drzewo iglaste. Żyje kilkaset lat. Słabo rożnie na glebach suchych, piaszczystych, ubogich i podmokłych. Jednakże jest bardziej odporna na suszę niż świerk pospolity i jodła pospolita. Podczas surowych zim brunatnieją przemarzające igły i opadają. Mało wytrzymała na zanieczyszczenia miejskie. Rozmnaża się z nasion. Dobrze znosi przesadzanie dzięki obfitemu systemowi korzeniowemu. Odporna na grzyba ale bardzo niszczona przez zwierzynę płową

wioletta

Kuningamia chińska,stroigła chińska(Cunninghamia lancelota)
W swojej ojczyźnie jest dużym drzewem o wysokości dochodzącej do 45 - 50 m, najczęściej wielopniowym o koronie stożkowatej i gałęziach ustawionych w okółkach.

Liście: Kuningamia ma zimozielone, sztywne, skórzaste igły długości 3 - 7cm. Z wierzchu są zielone a od spodu mają dwa szerokie, białe paski. Igły są mocno spłaszczone, wąskolancetowate, drobno piłkowane, rozłożone na dwie strony, przygięte ku dołowi i zbiegają po pędach skrętolegle.

Szyszki: Szyszki osiągają zwykle długość 4 - 5 cm długości, w młodości są zielone, z czasem brązowieją. Dojrzewają w pierwszym roku i pozostają na pędach dłużej. Czasami przez szyszkę, podobnie jak w przypadku szydlicy japońskiej może przerosnąć młody pęd.

Pędy: Pędy roczne są zielone, z kolei na starszych pędach gałązki boczne stopniowo zamierają, brązowieją i opadają wraz ze starymi igłami.
Zastosowanie [edytuj]

Stroigła jest cennym drzewkiem ozdobnym, ze względu na swój charakterystyczny i wyjątkowo egzotyczny wygląd, podobny nieco do araukarii. Jest spotykana jedynie w kolekcjach ogrodów botanicznych leżących w najcieplejszych częściach kraju, z powodu stosunkowo małej mrozoodporności (od -18 do -25°C).

wioletta

Chamaecyparis lawsoniana(cyprysik Lawsona)Ivonne
Odmiana o średnio szybkim wzroście,stożkowatym pokroju,osiągająca w wieku 10 lat około 2,5m wysokości.Ulistnienie łuskowate złocistożółte nie ulegające odbarwieniu w okresie zimowym .Wymaga dosyć żyznych i wilgotnych gleb.

wioletta

Chamaecyparis obtusa 'Mariesii'(cyprysik tępołuskowy)
Odmiana o pstrym zabarwieniu, delikatnym i miękkim ulistnieniu, łączącym w sobie zarówno ciemnozieloną barwę jak i kremowobiałą oraz żółtą. Pokrój dość zróżnicowany, zazwyczaj kulisty do jajowatokulistego, częstokroć określany jako krzaczasty. Wzrost wolny, ok. 6-10 cm rocznie, po 10 latach ok. 60-80 cm wysokości. Odmiana wymagająca stanowiska w pełnym słońcu, bardzo często jednak przypalana przez nie. Przydatna w zestawieniach kolorystycznych.

admin2

Piękne roślinki na działce trudno mieć wszystko

Krystyna

Szkoda że teraz zima i nie można ciszyć się urokiem kwiatów

admin1

Kwiaty są na forum, zdjęcia można oglądać, pozdrawiam