Cięcie

admin1

Cięcie prześwietlające - stosuje się tam gdzie silny wzrost krzewów powoduje zagłuszanie rosnących obok innych roślin. Cięcie takie polega na usunięciu kilku starych przyrostów. Takie cięcie wykonuje się tuż przed ruszeniem wegetacji tj. w końcu lutego - na początku marca lub po zakończeniu wzrostu (koniec sierpnia, początek września).

Cięcie zdrowotne - polega na usuwaniu pędów porażonych przez choroby, a w niektórych przypadkach na usunięciu całych roślin i ich spaleniu. Przegląd zdrowotny powinniśmy prowadzić każdego roku, usuwając pędy z objawami lub podejrzeniem chorób.

Cięcie żywopłotów iglastych - żywopłoty w zależności od gatunku z jakiego zostały założone, przycinamy jeden lub dwa razy w sezonie. Żywopłot zakładamy z roślin młodych 3 - 4 letnich. Sadzimy je pod koniec lata, wiosną przycinamy wierzchołki na przyroście zeszłorocznym. Prowadzimy je stopniowo w górę dopóki nie osiągniemy zaplanowanej wysokości. Wąskostożkowe odmiany żywotników, cyprysików, i jałowców zaczynamy przycinać, gdy najsilniej rosnące okazy osiągną pożądaną wysokość. Dwukrotnego cięcia w roku wymagają świerki, modrzewie i choiny. Pierwsze cięcie wykonuje się przed ruszeniem wegetacji, a drugi na początku lata. Cięcie należy wykonywać każdego roku, jeżeli to zaniedbamy, to rośliny szybko wybiją w górę ogołacając się od dołu (szczególnie świerki i choiny). Świerk i choina nie znoszą silnego cięcia w przeciwieństwie do modrzewia.

Jak przycinać poszczególne krzewy liściaste

Azalia Japońska - kwitnie w maju, przed rozwojem liści. Cięcie formujące młodych roślin przeprowadza się po kwitnieniu. W następnych latach pielęgnacja polega na zrywaniu zwiędłych kwiatów i usuwaniu suchych gałązek. W razie konieczności można przeprowadzić w marcu silne cięcie odmładzające.

Berberys - cięcie należy przeprowadzać bardzo ostrożnie. Gatunków zimozielonych nie powinno się w ogóle przycinać. Silnie rosnące gatunki o liściach sezonowych można prześwietlać, unikając corocznego cięcia ze względu na ładny naturalny pokrój.

Budleja Davida - kwitnie późno latem na tegorocznych pędach. Przycina się ją wczesną wiosną, tuż przy ziemi.

Bukszpan - jest bardzo podatny na cięcie i formowanie. Cięcie przeprowadza się dwa razy w sezonie. Pierwszy raz na wiosnę, w marcu, drugi w połowie lata: podczas cięcia pędy skraca się o 1/3.

Dereń - kwiaty i owoce mają małe znaczenie dekoracyjne. Jego ozdobą są liście a u derenia białego - zimą czerwone pędy. Przez coroczne silne i niskie cięcie można uzyskać większą ilość pędów, dzięki czemu krzew będzie bardziej dekoracyjny.

Forsycja - obficie kwitnie wczesną wiosną, wszystkie gatunki i odmiany forsycji przycina się po kwitnieniu obcinając 2/3 długości kwitnących pędów. Nie przycinana forsycja kwitnie tylko na wierzchołkach pędów, ogołaca się od dołu, przez co krzew brzydko wygląda.

Glicynia - aby utrzymać ładny wygląd, odpowiednie zagęszczenie krzewu, konieczne jest regularne cięcie. Cięte rośliny kwitną poza tym bardziej obficie. Po zimie należy skrócić długie końcowe pędy tak, aby pozostały na nich 2 - 3 pąki, a w lipcu nowe przyrosty przycinać nad 5 liściem. Przez odpowiednie cięcie możliwe jest również uzyskanie formy krzewiastej nie wymagającej podpór.

Hortensja ogrodowa - kwitnie na zeszłorocznych pędach. Wiosną usuwamy resztki zeszłorocznych kwiatostanów oraz słabych pędów.

Hortensja krzewiasta - zakwita na tegorocznych pędach, w połowie lata. Starsze pędy można przyciąć krótko na wiosnę.

Irga pozioma - najładniej wygląda posadzona pojedynczo. Praktycznie nie wymaga cięcia, poza małą korektą. Irga Dammera bardzo dobrze znosi cięcie, można więc ją dowolnie przycinać. Co kilka lat można też ją odmłodzić, przycinając wiosną wszystkie pędy na wysokość około 20 cm.

Jaśminowiec wonny - Kwitnie na przełomie maja - czerwca na zeszłorocznych pędach. Dlatego tnie się go po kwitnieniu. Przekwitłe pędy skraca się; silne młode można skrócić o połowę, słabe należy usunąć całkowicie.

Kalina koralowa - kwitnie wiosną na zeszłorocznych pędach. Cięcie formujące młodych krzewów prowadzi się po kwitnieniu, skracając pędy o 2/3 długości. W dalszych latach pielęgnacja polega na przycinaniu przekwitłych pędów.

Krzewuszka - kwitnie wiosną na zeszłorocznych pędach. Cięcie wykonuje się po kwitnieniu, w czerwcu. Należy skrócić przekwitłe gałęzie. Krzewuszka często powtarza kwitnienie pod koniec lata.

Liguster - jest najpopularniejszym krzewem na żywopłoty formowane, bardzo dobrze znosi cięcie.

Lilak pospolity - kwitnie na zeszłorocznych pędach. Cięcie pielęgnacyjne wykonuje się w maju, po kwitnieniu. Polega ono na usunięciu przekwitłych kwiatostanów nad młodymi pędami. Co kilka lat na przedwiośniu można wykonać cięcie odmładzające. Wtedy usuwa się gałęzie stare, uschnięte i zbyt zagęszczone.

Mahonia - kwitnie w kwietniu - maju. Krzewy tnie się po kwitnieniu, skracając o 1/3 przekwitłe pędy.

Migdałek trójklapowy - kwitnie wiosną na zeszłorocznych pędach. Cięcie polega na skróceniu przekwitłych gałęzi po kwitnieniu. Jednocześnie należy usunąć pędy stare i chore.

Milin amerykański - jest pnączem samoczepnym. Kwitnie od lipca do września. Wiosną skraca się przekwitłe pędy nad 3 - 5 pąkiem, a także usuwa pędy suche i przemarznięte.

Ognik - kwitnie w maju - czerwcu, pędy odrastają bardzo powoli, dlatego cięcie powinno być ograniczone tylko do cięcia formującego.

Perukowiec - cięcie perukowców należy przeprowadzać bardzo oszczędnie i ograniczyć je do cięcia regulującego tylko w przypadkach, gdy staje się zbyt duży.

Pęcherznica - najważniejszym walorem dekoracyjnym pęcherznicy są liście, cięcie należy ograniczyć tylko do regulowania pokroju, ewentualnie odmłodzenia krzewu.

Pięciornik krzewiasty - kwitnie obficie od czerwca do jesieni. Cięcie wykonuje się w marcu, usuwając całkowicie pędy stare i słabe. Pozostałe skraca się około 20 cm.

Porzeczka ozdobna - pokrojem przypomina porzeczki owocowe, jej ozdobą są kwiaty rozwijające się w kwietniu - maju. Ponieważ słabo kwitnie na pędach czteroletnich i starszych, pędy takie należy wycinać wczesną wiosną jak najniżej, przy ziemi.

Powojnik - cięcie sprzyja krzewieniu się i dobremu kwitnieniu powojników. Wykonuje się je wczesną wiosną, w marcu. W pierwszym roku po posadzeniu pędy tnie się 20 - 30 cm nad ziemią, nad parą dobrze wykształconych pąków. Ma to spowodować wyrastanie nowych pędów z podstawy krzewu. Cięcie w następnych latach zależy od odmiany i pory kwitnienia.

U większości odmian wielkokwiatowych - zwłaszcza tych które rozpoczynają kwitnienie wcześnie tj. w maju na zeszłorocznych pędach, a potem je powtarzają na pędach tegorocznych, przycinamy wszystkie pędy na wysokości od 50 - 150 cm. Podobnie postępujemy z roślinami, co do których nie mamy pewności jak powinny być przycinane.

Powojniki rozpoczynające kwitnienie późno na tegorocznych pędach tj. od końca czerwca, najlepiej przycinać silnie nad 2 - 3 parą pąków (20 - 30 cm) od ziemi.

Powojniki kwitnące tylko na starych pędach wiosną, tnie się dopiero po kwitnieniu, na wysokości nie niżej niż 1m od ziemi. Można również pozostawić je nie cięte lub skorygować długość pędów.

Róża - przycina się wiosną, przed ruszeniem wegetacji. Róże wielo- i wielkokwiatowe, przeznaczone na kwiat cięty można ciąć silnie na 2-3 oczka, natomiast krzewy pozostawione do ozdoby działki, tnie się umiarkowanie na 5 - 7 oczek. Silnie rosnące róże parkowe, płożące i dzikie przycina się minimalnie, skracając tylko przekwitnięte pędy. Róże pienne tnie się jak wielkokwiatowe.

Tamaryszek - spotykany często w uprawie tamaryszek drobnokwiatowy, kwitnie przed rozwojem liści, w kwietniu - maju. Cięcie wykonuje się po kwitnieniu skracając o 2/3 przekwitłe gałęzie. Tamaryszek pięciopręcikowy kwitnący latem tnie się w marcu, przed ruszeniem wegetacji.

Tawuła - sposób cięcia tych krzewów zależy od gatunku i pory kwitnienia. Kwitnące wiosną, na zeszłorocznych pędach tawuły wczesne i tawuły van Houtte'go, przycina się po kwitnieniu. Nie należy skracać młodych pędów rozwijających się od podstawy krzewu. Natomiast kwitnące latem, na tegorocznych pędach tawuły drobne i japońskie powinny być cięte w marcu.

Wawrzynek wilczełyko - kwitnie w marcu, przed rozwojem liści. Krzew ten nie lubi cięcia, trudno odrasta i słabo się zagęszcza. Dlatego przycina się go tylko w razie konieczności skracając o połowę gałązki przekwitłe.

Wiciokrzew - nie wymaga zasadniczo cięcia poza regulującym pokrój oraz wycinaniem uschniętych pędów.

Wierzba - dość popularna ostatnio wierzba pienna. Wymaga silnego cięcia wiosną, po przekwitnięciu kotków, ale przed rozwojem liści. Tnie się zeszłoroczny przyrost, pozostawiając po kilka pąków u nasady pędów. Odmiany barwolistne, silnie rosnące można przycinać kilkakrotnie w ciągu lata. Skracając do połowy wyrastające pędy.

Wrzos i wrzosiec - aby rośliny lepiej kwitły należy corocznie ścinać przekwitnięte kwiatostany. Kwitnące wiosną wrzośce przycina się w połowie maja, natomiast kwitnące jesienią wrzosy - wczesną wiosną w marcu - kwietniu.

Złotlin - kwitnie na tegorocznych pędach, na przełomie maja i czerwca, czasami kwitnie jeszcze raz jesienią, ale mniej obficie. Cięcie złotlinu polega na wycinaniu najstarszych, często już zaschniętych pędów tuż przy ziemi. Żywotność pędów nie jest duża - zwykle trzyletnie pędy są już zaschnięte.

Złotokap - kwitnie na przełomie maja - czerwca. Systematyczne cięcie nie jest konieczne. Wystarczy wycinać tylko uszkodzone lub stare pędy tuż po przekwitnięciu.

Żarnowiec - nie wymaga praktycznie żadnego cięcia, można wykonywać tylko cięcie formujące w celu ukształtowania pokroju.

Żylistek - kwitnie wczesnym latem. Cięcie pielęgnacyjne wykonuje się po kwitnieniu, przycinając przekwitnięte gałęzie.

Pozdrawiam Antoni

Lilianna Kostrzewa

Witam !!!!!!!! które z iglaków można formowac i kiedy? czy ma ktoś może zdjęcia z formowanymi iglakami:) Lilianna pozdrawiam wszystkich....

wioletta

ja dopiero zaczynam,ale wszystkie iglaki można formować.Ja przycinam wiosną później pilnuję aby odrosty przycinać.

Krystyna Groszek

czy teraz też mogę ciąć jałowce,cisy i je formować bo zima a pasem.. Confused

wioletta

Teraz się nie przycina bo pędy nie zdrewnieją przad zimą.Lepiej poczekaj do wiosny.

admin1 · Wysłany: Czw 17:16, 17 Mar 2011 Temat postu:

Terminy cięcia.

Prace związane z cięciem zawsze wykonujmy w dni słoneczne i suche. Podstawowym czynnikiem decydującym o terminie cięcia jest pora kwitnienia. Od lutego do momentu rozpoczęcia wegetacji przycinamy krzewy i drzewa kwitnące latem i jesienią. Co roku możemy przycinać krzewy kwitnące latem na pędach jednorocznych, takie jak np. wrzosy. Z przyciętych gałązek rozwiną się nowe i zakwitną jeszcze w tym samym roku. Krzewy kwitnące latem na pędach wieloletnich przycinamy rzadziej, raz na kilka lat, aby nie ograniczyć zbytnio kwitnienia roślin.

W powyższym terminie nie wolno ciąć krzewów zakwitających wiosną, takich jak forsycja, krzewuszka, lilak, złotlin i wiele innych. Rośliny te tworzą pąki kwiatowe latem ubiegłego roku i gdybyśmy je przycięli przed kwitnieniem, po prostu nie mogły by zakwitnąć. Dlatego też tniemy je dopiero po kwitnieniu, skracając przekwitłe pędy o 1/3 ich długości.

Pragnę tutaj zwrócić Waszą uwagę aby przy wyborze terminu cięcia zachować dużą ostrożność i zdobyć dokładne informacje na temat każdej rośliny. W wielu miejscach (artykułach czy książkach) można znaleźć ogólniki i uproszczenia wprowadzające nas w błąd. Przykładem są tawuły, które najczęściej tnie się przed rozpoczęciem wegetacji. Są jednak wyjątki, takie jak tawuła wczesna, zakwitająca już od kwietnia, którą należy ciąć dopiero po kwitnieniu.

Nieco odmiennymi kryteriami posługujemy się w przypadku cięcia roślin żywopłotowych. Żywopłoty formowane z drzew i krzewów liściastych przycina się dwa razy w roku (na przedwiośniu i w lipcu lub sierpniu). Za każdym razem usuwa się większą część ostatniego przyrostu. Żywopłoty iglaste przycina się raz w roku na wiosnę przed rozpoczęciem wegetacji lub w sierpniu po zakończeniu wzrostu.

Skoro już wiemy mniej więcej co i kiedy ciąć - zobaczmy teraz czego lepiej nie ciąć. Krzewy i drzewa roślin iglastych z reguły nie wymagają cięcia (oczywiście poza wspomnianymi wyżej żywopłotami). Można je przycinać na przedwiośniu jeżeli prowadzone mają być w postaci sztucznych form (np. kolumna, stożek, kula). Czasem wymagają również usunięcia uszkodzonych lub porażonych przez choroby gałęzi. Źle znoszą przycinanie azalie, ketmie syryjskie, magnolie, oczary omszone, perukowce podolskie, sumaki octowce, wawrzynki wilczełyka i złotokapy. Unikamy również cięcia drzew, których korona została uformowana już w szkółce. W takim przypadku usuwamy jedynie pędy wyrastające wadliwie lub konkurujące z przewodnikiem. Nie powinno się także ciąć pnączy, których dużym walorem dekoracyjnym jest wiotki pokrój, dlatego też formowanie jest tu najmniej potrzebne. Cięcie pędów traktujemy jako ostateczność w przypadku zbytniego zagęszczenia rośliny i wykonujemy je wiosną.
Technika cięcia

Aby uniknąć błędów przy cięciu, warto przestrzegać kilku zasad. Pamiętajmy zatem, aby pędy rosnące skośnie przycinać prostopadle do osi lub ewentualnie lekko w skos od pąka (chodzi o to, aby rana powstała w skutek cięcia była jak najmniejsza). Jednakże pędy rosnące zupełnie pionowo lepiej będzie przyciąć pod skosem. Zwiększymy wprawdzie powierzchnię rany, ale w przypadku opadów, woda będzie po skosie spływała szybciej, co ułatwi zaschnięcie rany i zmniejszy ryzyko wystąpienia infekcji. Pędy twarde z małym rdzeniem tniemy około 1/2 cm nad pąkiem skierowanym na zewnątrz krzewu. Pędy miękkie z dużym rdzeniem, lepiej natomiast ciąć nieco wyżej (około 1 cm nad pąkiem). Dłuższych kawałków pędu nie pozostawiamy, gdyż jest to szkodliwe i może być przyczyną zasychania końców pędów.

Cięcie zbyt skośne - niebezpieczeństwo uszkodzeń i infekcji chorobowych
Zbyt daleko od pąka - prowadzi do obumierania końców pędu
Zbyt blisko pąka - narusza prawidłowy rozwój pąków