Wiersze z profilu Wszyscy Działkowcy to jedna rodzina

admin1

Już weekend
proszę zapomnieć
o codziennych sprawach
przyjemnym myślom
się oddawać
należy odpocząć
nabierać sił
aby
nadchodzący tydzień
nie straszny był
nakarmić duszę
dobrymi myślami
czerpać
to co najlepsze
brać garściami..

admin1

Noc zapada powoli,
Sen do powiek przytula się
Z własnej woli,
Lampy jak świetliki,
Rozjaśniają noc niczym
Małe ogniki,
Czarna szata mozolnie
Już zakryła niebo,
Dlatego,
Już uśpiona do snu,
Wszystkich żegnam tu....
Miłych i słodkich snów!

admin1

Jeśli zapragniesz sny śnić na jawie
pić słodki nektar spełnionych marzeń
wystarczy szepnij, zaraz się zjawię
gwiazdom na ziemię z nieba zejść każę.

Twoim imieniem niczym zaklęciem
otworzę ciężkie wrota sezamu
uwolnię szczęście, troskom kark skręcę
a Ty mi tylko uśmiech podaruj.

admin1

..."Opadają z drzew kasztany
Toczą się po ziemi.
Błyszczą słońcem malowane
Owoce jesieni.

Lśnią i mienią się brązami
Wśród zielonej trawy.
Rozsypane pod drzewami
Kuszą do zabawy.

Dam Ci serce kasztanowe
I sznurek korali,
Kolorowych liści bukiet
Starannie dobranych.

Dam Ci uśmiech kasztanowy,
Uczuć koszyk w darze.
By zostały w Twej pamięci
Jak barwy w obrazie"...

admin2

Zraszane deszczami smutku i osamotnienia
Smagane wichrami obojętności i niewrażliwości
Obrywane z liści marzeń, pragnień, wspomnień
Zziębnięte mrozem skuwającym martwe serce
Z nadłamanymi gałązkami celów, wartości, ideałów
Opuszczone na betonowym pustkowiu

Stoję ja, drzewo jesienne
W dawnym ogrodzie letniej ludzkiej świetności

admin1

Dwa anioły ☸

Dwa anioły spotkały się w locie,
Ponad ziemia, wśród błękitnych mórz
Jeden płynął w purpurze i zlocie
Miał wejrzenie jakby rannych zórz,

Drugi w czarnych aksamitach tonął,
Łez brylantem świecił jego wzrok -
A na głowie wieniec z gwiazd mu płonął
I rozjaśniał nieskończony mrok

"Wracam z ziemi - rzeki pierwszy z aniołów -
Gdziem w ogrodzie życia kwiaty siał,
Rozdmuchiwał płomienie z popiołów
I przyśpieszał nowy rozkwit ciał

Tam widziałem, w ciemnej nieszczęść nocy,
Dwóch seic czystych krwawy z losem bój,
Dwojga istot gorzki ból sierocy,
Ich samotny, ciężki życia znój

Więc zbliżyłem dwie niedole z sobą
I miłości owiałem je tchem
A z dwóch smutków nad dawną żałoba
Szczęście rajskim wykwitnęło snem!"
Ja - rzekł drugi w gwiaździstej kolonie -

Wracam także z owych ziemskich pól,
Gdzie na chorych sercach kładłem dłonie...
I na zawsze koiłem ich hol.

Tam spotkałem, pomiędzy innymi,
Jedną dusze szlachetna, bez plam -
i kochałem tego syna ziemi,
Co pięknością dorównywał nam.

Lecz dojrzałem, że w żywota męce
Zaczął oliwiąc się... rdzy dostrzegłem ślad,
i strwożony, wyciągnąłem ręce,
By, padając, nie poplamił szat.

I miłością prowadzony czystą,
Jak najciszej zbliżyłem się doń...
Zarzuciłem zasłonę gwiaździstą...
I na sercu położyłem dłoń.

W mych objęciach on teraz bezpieczny,
Bo już władzy nie ma nad nim czas -
I zostanie w swej piękności wiecznej,
Nie dotknięty żadna, z ziemskich skaz".
/Asnyk Adam /
☸

admin1

Czas spać powiedziała Nocka***

Nie! Nie! Jeszcze nie!!!
Przyjaciół jeszcze odwiedzić trzeba,
wieczorne życzenia przekazać!
Dobrej nocy pożyczyć,
snów w kolorach tęczy
albo w krainie baśni,
dobrego spania,
radosnego wstawania,
dobrego jutrzejszego dnia
i marzeń spełniania...
…to chyba na dziś wszystkie
moje dla Ciebie życzenia....

admin1

Nie zamykaj drzwi
gdy ktoś do nich puka,
Może to przyjaciel
Twego adresu szuka?,
Albo szczęście
idąc do Ciebie zbłądziło,
Może gdzieś na rozdrożu
ścieżki pomyliło?
Czasem warto dla dobra
nie zamykać drzwi
Skorzysta na tym przyjaciel
i skorzystasz Ty".

admin1

Piękno człowieka nie
mieszka na jego twarzy,
lecz w jego sercu...
Klejnotem jest piękno duszy,
to co człowiek w sobie posiada,
czym innego wzruszy.
Piękno zewnętrzne szybko mija,
lecz piękna dusza nie przemija

admin1

Chociaż jesteś gdzieś daleko,
może za górą, może za rzeką,
moje myśli krążą wokół Ciebie,
więc pozdrowienia ślę po niebie.
Mam nadzieję, że dojdą do Ciebie,
nasza znajomość będzie dalej trwała
i choć ona wirtualna, a jednak wspaniała.

admin2

Ile razy oczy Twoje,
spojrzą na to pismo moje,
tyle razy wspomnij sobie,
jak życzliwa jestem Tobie.

Nie ma to jak mieć przyjaciół,
nawet takich co daleko,
nie zostawia Ciebie nigdy,
nie zapomną przyjść z pociecha.

Nawet lata co minęły,
nic nie zmienia w żadnym względzie,
oni zawsze są przy Tobie,
dają czego nie ubędzie.

Serce szczere, wciąż bogate,
pamięć chwil niezapomnianych,
uśmiech, kwiaty i prezenty
wcale nieoczekiwane.

Jak to dobrze siąść przy stole,
i pogadać sobie szczerze,
czy wierzysz w przyjaciół,
ja mam takich i w nich wierzę!

admin1

WSPANIAŁEGO
▀██▄█▌DNIA
Wystarczy mała iskra tęsknoty
do kogoś, kto jest sercu bliski
uśmiechu mały promyk, złoty
zamiast tych skarbów świata, wszystkich...

By życie lśniło srebrnym blaskiem
co się we włosach nam już zjawia
w uroku chwili, wspólnym szczęściem
niezmiennie musi się pojawiać...

Już zawsze Twoich słów serdeczność
będzie jak powiew świeżej wiosny,
wciąż aktualna ich skuteczność
zakwita barwą nut radosnych.

admin1

Wieczór cicho już zapada.
Gdzieś wysoko ptak zagada.
Blask latarni w liściach drzew.
Złotą tęczą mieni się.

Nad latarnią ćmy zbłąkane.
Tańczą jak zaczarowane.
Swój odwieczny, dziwny pląs.
Taki krótki jest ich los.

Z za drzew gwiazda się wychyla.
Już nadchodzi taka chwila.
Gdy księżyca tarcza biała.
Będzie ziemię oświetlała.

Granat nocy, jak aksamit.
Rozpościera się nad nami.
Wyszywany, jak perłami.
Świecącymi nań gwiazdami.

Noc nadeszła. jak kot cicho.
W drzewach czai się już nocne licho.
Co ukryło się przed nami.
Między klonu gałęziami.

admin1

.Tak dziś mi trzeba ciepła,
Tak bardzo czuję chłód,
Wokoło cisza krzyczy,
Mą duszę trawi lód.

A dziś płacz niewyłkany,
Rozpiera piersi me,
Powietrze wokół gęste,
Bezsilność krzyczeć chce.

Jesień w moim sercu,
Trwa prawie okrągły rok,
Tak dziś mi trzeba słońca,
Lecz ciężko przebić mrok.

Księżyc w chmurach płacze,
Jest dla mnie niczym brat,
A dziś chce mnie pocieszyć,
Przyjaciel mój od lat.

Tak bardzo chcę być różą,
Co pozna słońca smak,
I miłość w ciepłych oczach,
Tak dziś mi tego brak .. ......._.

admin1

SIŁA DO WALKI

Życie jak wojownik,
staje z nim do walki,
jeden mój zły ruch,
rani słabe serce.

Leżę zakrwawiona,
przygnieciona życiem,
mówię jednak dość... wstaje,
i staje do walki.

Co dzień inne sprawy,
myśli zakrzątają,
mimo bólu, łez
dużo muszę znieść,

Mijają lata,
kajdany tego czasu,
myśli powracają,
by znów stanąć do walki.

Coraz mniej mam siły,
i coraz gorsze myśli,
.....lecz
mam kogo jeszcze kochać ...
i nie cierpi tak mocno me serce.