Wiersze z profilu Wszyscy Działkowcy to jedna rodzina

admin1

POD BRZOZY UROKIEM

Zawsze mnie zachwyca zwykła, nasza brzoza
w pięknej , białej sukni , z rozwichrzonym włosem
w bogatej koronie zielenią iskrzących
liści szumnych wiatrem, pozłacanych słońcem.

Aż dziw, że wyrosła z maleńkiego ziarnka;
oparła się suszy, hulającym wiatrom.
Deszczem, kroplą rosy gałązki kąpała;
w młodości gibkością ruchów zachwycała.

Teraz wybujała przez lata płynące
nosi dumnie głowę, patrząc ku niebiosom.
Ukołysze ptaki brzozową melodią
i ukoi serce, jak przysiądziesz pod nią.

Odda dobre ciepło, gdy się doń przytulisz,
przekaże energię, której potrzebujesz.
Rozświetli krajobraz radosnym widokiem -
jestem, ciągle będę pod brzozy urokiem.

admin1

Mówimy o szczęściu,pragniemy miłości,
nie chcemy biedy,choroby,zazdrości.
Pragniemy tylko,wciąż nowych wrażeń,
wierzymy w krainę szczęścia i marzeń.

Z ufnością budzimy się co dzień rano,
nie chcemy dnia przeżywać tak samo.
Gonimy za szczęściem jak za motylem.
Łapiemy każdą przelotną chwilę.

Do szczęścia bowiem niewiele trzeba,
wystarczy skrawek błękitnego nieba.
Słowa ciepłego,drugiego człowieka,
bo tak niewiele do szczęścia nam trzeba.

admin1

Bez powodu

Nic się nie dzieje bez powodu.
Zazwyczaj bywa coś na rzeczy
- ślubu potrzeba dla rozwodu,
rymu dla melodyjnych wierszy.

Chłodnego oka dla tych białych,
a soli w oku, by wzrok wrócił
po zaślepieniu i pozorach...
Ciszy, by w ciszy głos obudził.

Cierpienia trzeba, aby spokój
po burzy tęczą się objawił.
Na głowę kubła zimnej wody,
by silny płomień nas nie strawił.

I zdrady trzeba, by zrozumieć
jak płacze oszukane szczęście.
I czasem trzeba się zatrzymać,
by kroków nie żałować więcej.

Jedynie miłość bez powodu
i bez nijakich przyczyn, kozer,
jak myśl niechciana, niepotrzebna
przetrwać bez podstaw żadnych może.

Choć ona bez powodów żadnych,
bez ciągu skutku i przyczyny,
to sama ważnym jest powodem,
by w sobie za nią szukać winy.

admin1

Dmuchawcem sfrunę

Majowe łąki rozedrgane
poszumem traw, powojów splotem;
w jutrznię się wtrąca ptak nad ranem
zakwitły chabry modrookie.

Ostróżki ścielą się szafirem,
w firletkach różem błyszczy rosa.
Wiosno, podaruj mi tę chwilę,
nim lato złotem wzejdzie w kłosach.

Zatopię się w kwiecistym gwarze,
a kiedy wiosna powie koniec,
by nie odlecieć z twoich marzeń
dmuchawcem sfrunę. Otwórz dłonie...

Ewa Pilipczuk

admin2

W deszczowy dzień

W deszczowy, szary, mokry dzień
Promyków słońca oczekujesz
I chociaż za chmur się nie ukazują
W uśmiechu … je znajdujesz
W deszczowy, szary, mokry dzień
Promyk słońca się nie przebije
Lecz słońca ciepło w swej duszy czujesz
Bo Kochanej dłoń, twą dłoń obejmuje
W deszczowy, szary, mokry dzień
Promyków słońca nie widać
Lecz blask słońcu równy
W oczach, brązowych dostrzegasz
W deszczowy, szary, mokry dzień
Ciepło słońca policzków nie pieści
Pieści je jednak
Pocałunek Jej ust
W deszczowy, szary, mokry dzień
Radość w sercu swym nosisz
Bo masz tuż obok kogoś
Kto miłością mrok rozjaśni
Pocałunkiem szarość w jasność zmieni
I swym śmiechem deszcz zagłuszy…
/z sieci/

admin2

Może kiedyś powiesz
na mecie swego życia,
że życie nic nie warte,
że życie jest bez życia,
może wtedy powiesz,
że czas Ci nie sprzyja,
że wszystko nie tak,
że wszystko przemija.
że wokół tyle zła,
zawiści, milczenia,
miłości za mało,
za dużo cierpienia,
radości niewiele,
ciepłego spojrzenia,
bliskości człowieka,
złudnego marzenia.

A może to, co powiesz,
inaczej będzie brzmiało,
że życie było warte,
że żyć się życiem chciało,
bo czas był sprzyjający
i nic nie przegapiłaś,
że dobro było wokół,
a ciszę gdzieś zgubiłaś,
że miłość Ci pomogła,
przetrwałaś ciężkie chwile,
a radość niosła szczęście
i ciepłych spojrzeń tyle,
że ludzie byli z Tobą,
a nie obok Ciebie,
że żyłaś tu na ziemi,
a było Ci jak w niebie.

admin1

Niech Cię w życiu raduje
Każde piękno wszędzie
Wykorzystaj chwile
Drugiej już nie będzie
A każda przecież chwila
Jest w życiu tak cenna
Każdy czas jest inny
I chwila odmienna
Niechaj szczęście wnika
W serce i miłością płonie
Nie wypuszczaj szczęścia
Ściskaj mocno dłonie.
Jak srebrzysty strumień wody
Płynie po zielonej niwie,
tak niech upłynie dzień dzisiejszy
pięknie, miłe i szczęśliwie…

admin1

Cóż dać Ci mogę...chyba niewiele,
garść słów szeptanych nocą, o świcie...
mogę pozostać Twym przyjacielem,
pomóc przejść drogę nazwaną życiem.

Mogę rozjaśnić dni swoim słowem,
sprawić, że rześki wiatr Ci zawieje,
być Twoim słońcem, wiatrem, powietrzem,
a gdy potrzeba... wskrzesić nadzieje...

Mogę odsunąć deszczowe chmury,
pędzące z wiatrem po Twoim niebie,
stać się jaskółką i patrzeć z góry,
dobre swe słowo wysłać do Ciebie...

Mogę Ci podać rękę gdy słabniesz,
nadziei dodać gdy z sił opadasz,
więc jaki jestem... ...chyba nie zgadniesz...
wsłuchana w deszczu śpiew kiedy pada...

/nie znam autora/

admin2

Za oknem już poszarzało,
słonko za chmury się schowało.
W miejsce słoneczka
gwiazdki migoczą,
one nam niebo trochę ozłocą.
Całej jasności księżyc dopełni,
co nam się przyśni,może się spełni.
Tego Ci życzę z serca całego,
śnij kolorowo do rana białego...

Mała gwiazdka niech Ci świeci
na przyjaznym niebie...
Droga Mleczna niech kieruje
szczęścia blask do Ciebie

admin1

Dobrej nocy życzę,
snów baśniowych!
Odpocznij…
zrelaksuj siły,
na jutrzejszy
dzień nowy!
Przytul do podusi
rozkołataną głowę,
naciągnij kołderkę,
policz barany
na zielonej łączce
i śpij smacznie jak
pod krzaczkiem
szary zajączek!

Zanim odpłyniesz
do baśniowej krainy,
podniosę ci adrenalinę,
przeczytaj cytat:

"Śniła mi się we śnie
rzeczywistość. Z jaką
ulgą się obudziłem."

/St.J.Lec/

admin1

Boże Ciało
wiersz gwarowy

Nakorm mnie Panie Jezu
na syćkie dni moje
I napój mojom duse
krwiom swojom mój Panie
I odkup mnie i obmyj
z syćkik moich grzechów
Cobyk zgodne miała
z Tobom moje zdanie.....
Boś mnie wybroł
jako downo ucniów swoik
i doł serce nie z tego świata
cobyk mogła Twoje Jezu słowa
jak wionuski we wiersyki splatać...
W Święto Ciała
i Twojej świętej Krwi Panie
pytom piyknie o łaski
i drogie dary Twoje,
coby zstąpił Duch Twój
Święty z nieba i odarzył
nos syćkik pokojem...
Pozdrowiom Cie w Tej Hostii
Świętej we ftorej Twoje ciało
na wieki zamknięte
Pozwól mi tak zyć
i zawse być w stanie
korzystać z ucty Ciała
i Krwi Twojej Świętej
na wtorom zaprosiyłeś
nos syćkik Jezu Panie....

autor

skorusa

Napisany: 2009-06-11

admin1

Co to jest radość?

Co to jest radość?
Niebo
Kiedy nagle w kałuży zaświeci.
Ciepły wiatr niespodziewany
Co nam wybiega naprzeciw.

I jeszcze:
Wcześnie rano chleb
Kiedy słońce w ostrzu noża tuż obok.

I ni stąd ni zowąd
Twój śmiech
Mój śmiech.

I tam w górze
Dziko
Rozpędzony obłok.

Radość mała
I radość wielka:
Wielka jak chorągwi mokrych furkotanie
Mała jak czerwona kropelka
Biedronki
Na białym tulipanie.

Joanna Kulmowa

admin2

TO ONA ....

Ona... wraz ze mną się budzi,
resztki snu z rzęs otrzepuje,
z sercem wybiega do ludzi
i uśmiech serdeczny maluje.

Ona... prostuje kręte drogi,
unosi pod skrzydłami wiary,
gdy zmęczone dłonie i nogi,
odsłania trakt nieprzetarty..

Ona... wypełnia energią i siłą,
gdy w otchłani słabości tonę,
układa most z wielką pasją,
bym wróciła ufniejsza do niej.

Ona... do siebie przygarnia,
gdy sztorm targa skrzydłami,
chowa pod swe ciepłe ramiona,
obdartą duszę wraz z piórami.

Ona...jest ostoją i spokojem
gdy niebo piorunami iskrzące,
jest mym schronieniem i azylem,
poręczą ramiona podtrzymujące.

Ona...pomoże się znów unieść
choć skrzydła, bez sił gasną,
marzenia ponad nicość zanieść,
z mroku w przestrzeń jasną.

Ona...mocno zakorzeniona
piasku kryształki w klepsydrze
w złote ławice mi przemienia,
NADZIEJA moja, nikt mi jej nie wydrze...

admin1

Miłość jest kwiatem,
Lecz pachnie piękniej niż róża...
Miłość jest wiatrem
Silniejszym niż burza.

Miłość jest puchem
Delikatnym jak chwila...
Miłość jest słońcem
Jest lotem motyla.

Miłość jest myślą
Namiętnym pragnieniem,
Jest gwiazdą kojarzoną
Z cudownym marzeniem.

Jest liściem na wietrze
Jest serca drżeniem i biciem...
Miłość jest darem
I całym jest życiem!

Jest i nie przemija
Jako coś jedynego,
Bo ma w sobie coś
Z sekretu życia wiecznego...

Miłość jest tęsknotą
Czy jesteś daleko czy blisko,
Miłość jest najważniejsza
Miłość ponad wszystko!!!

admin1

Z dobrym słowem tu przychodzę,
by pozdrowić Ciebie czule,
choć z oknem szaro buro,
Ty nie przejmuj się w ogóle.
Niechaj buźka Ci jaśnieje
perlistym uśmiechem,
bo przejmować się i smucić,
byłoby dziś grzechem.
Życie swe uroki ma,
raz jest słońce, czasem mgła,
i choć czasem ciężko bywa,
znika mgła, słońce przybywa.