Wiersze z profilu Wszyscy Działkowcy to jedna rodzina

admin1

Sens życia polega na tym, aby cieszyć się z niego i czynić go piękniejszym dla każdej ludzkiej istoty "

Woda gasi pragnienie, ogień nas ogrzewa,
wiatr daje siłę...
Ale tylko człowiek może dać drugiemu coś,
co najcenniejsze i najtrudniejsze - MIŁOŚĆ...
My jesteśmy dziećmi tego świata,
serca nasze biją w jeden rytm...
Każdy z nas ma inną drogę,
jeden wspólny cel, by żyć...
Życie jest zbyt krótkie, by nie kochać,
ludzie wciąż marnują cenny czas...
My wierzymy w piękno tego świata,
że Anioły są wśród nas...

Każdy ma swój wehikuł czasu w przeszłość przenoszą nas wspomnienia a w przyszłość marzenia...

Wszystkiego Ci Dzisiaj Życzę,
Co Dobre, Szczęśliwe i Miłe,
Co Daje Uśmiech i Spokój,
Radością Napełnia Chwilę.
Miłego uroczego weekendu
Pozdrawiam ciepło serca zostawiam

admin1

Walentynkowa wiązanka

zbierałam piękne chwile
wstążką związałam w bukiecik
aby w dniu Walentego
z Tobą się nimi podzielić

siłę dawały i radość
wzruszenia łzy przyjmowały
pragnę by dalej służyły
uwierzysz że świat wspaniały

ludzkie rozmowy uśmiechy
te przyjacielskie od serca
to niemożliwe ktoś powie
zwykle uśmiechem potwierdzam

a może jeszcze dołożę
gałązkę zielonej nadziei
kto zechce oderwie listek
by dalej iść się ośmieli

Dziś zakochani święto swoje mają,
Dzisiaj moc życzeń sobie składają.
Ja też chciałabym życzyć Ci,
Byś zapomniał co to łzy.
By każdy dzionek życia Twego,
Był lepszy od poprzedniego.
By szczęścia Cię nie opuściło,

SZCZĘŚLIWYCH WALENTYNEK!!

admin1

Mój dziadek miał taką
Fantazję i duszę,
Że często kupował
Sobie kapelusze.

Wybrał się na jarmark
I nie oparł pokusie
Gdy kolejny kapelusz
Spodobał mu się.

Więc przynosi do domu
W nim szczęśliwa głowa
Na to babcia z krzykiem
Awantura gotowa.

A po ci stary
Kupiłeś to znów?
No powiedz chłopie
Czy ty jesteś zdrów?

I dawaj zrzędzić
Dalej marudzić
Aż w dziadku nerwy
Zdążyła obudzić.

Ale całkiem spokojnie
Fajerki podnosi
I wcale babcie
O spokój nie prosi.

Minuta, chwila
Kapelusz się pali
A babcia znów krzyczy
I gromi z oddali.

Co za człowiek z ciebie
No co za cieć
Jeśli go kupiłeś,
To mogłeś już mieć!

A dziadek spokojnie
Mieszając zupę
Powiedział – Aniu kochanie
Pocałuj mnie w d…

Morał z tej powiastki
Dla pań oraz panów:
Zanim coś powiesz,
Przedtem się zastanów

Gdy zapomnisz o mnie -
zmartwię się ogromnie.
Będę płakać jak fontanna,
łez napłynie cała wanna.
Będę szlochać całe dnie,
aż przypomnisz sobie mnie

POZDRAWIAM TERESA

admin1

PRAWDA SIĘ OBRONI

,,Choćbyś była, prawdo, tak prosta
jak prawa przyrody,
choćbyś była taka prosta
jak ludzkie sądy i ludzkie wyroki,
komu miałbym cię mówić,,?

/Ryszard Krynicki/

* * *

Kiedy rozmowy człowiek toczy,
to często głos w gardle się łamie.
Na boki biegną jego oczy,
nie mówi prawdy - czyli kłamie.

A myśli wtedy, że ma rację,
nie wie, że to jest wielka blaga.
Czy może liczy na owacje,
prawda jest przecież zawsze naga?

Ona cierpliwie będzie czekać,
wypłynie na wierzch jak oliwa.
Choć kłamca będzie się zarzekać,
nikogo jednak nie wykiwa.

Pełno jest fałszu dziś na świecie,
pewnie się ludzie prawdy boją.
Czy kiedyś to szczerość przygniecie,
trudno jest teraz wszystko pojąć?

Choć na pogardę trafić mogę,
jedynie prawdę w życiu cenię.
Wybrałem chyba dobrą drogę,
zapewne nigdy się nie zmienię.

Jan Siuda

autor

najdusia

Napisany: 2016-02-14

admin1

WITAM SERDECZNIE...

Każdy z nas...
O czymś marzy...
W głębi duszy szczęścia chce...
By się zjawiał...
Nam na twarzy...
Uśmiech co radością jest...
Choć nie zawsze...
Nam jest dane...
Przeżyć życie tak jak chcemy...
Cieszą nas te małe chwile...
W których ciepło dostajemy...

Radosnych chwil Ci życzę ....
otulonych ciepłem serca i uśmiechem...
Cieplutko pozdrawiam zycząc milutkiego weekendu...

GRAZYNA

admin1

Po maturze chodziliśmy na kremówki

Siódma pielgrzymka do Ojczyzny, Wadowice
pamiętny dzień czerwcowy, rozmowy, wzruszenia.
Rodzinne miasto, szkoła i kościół, rodzice,
słowa, pamięć, modlitwa, najsłodsze wspomnienia.

Tu się urodził, wzrastał, zwiedzał okolice,
tu była pierwsza miłość, teatr, łzy, cierpienia.
Dużo pamiętał – Zator, Woźniki, Tomice,
swój dom, swoje miasto, znane od urodzenia.

A "po maturze chodziliśmy na kremówki!"
- tak uroczo nasz Papież wspominał swą młodość.
Rozmawiał i żartował, dawał nam wskazówki,

wzbudzał uśmiech wśród wiernych, dobry humor, radość.
Byłeś wśród nas, tęskniłeś, krzepiłeś żartami,
Święty Janie Pawle Drugi, módl się za nami.

autor

Janusz Krzysztof

Napisany: 2016-02-13

admin1

WIOSNO PRZYBYWAJ

Mimo że zima i kryzys,
trzeba otworzyć drzwi wiośnie,
niech wie, że na nią czekamy,
i przywitamy radośnie.

Otwórzmy także dla wiosny,
swe myśli, oczy i serce,
i poprowadźmy w dni piękne,
na rozesłane kobierce.

Nie zapomnijmy też zimie,
złożyć swe podziękowanie,
za jej łagodność, uroki,
i jak najszybsze rozstanie.

Może zakwitną miłości,
na pierwsze wiosny skinienie,
otworzą się okna przyjaźni,
wróci wiosenne wspomnienie.

Wiosno przybywaj! Czekamy.
Bardzo cię zawsze pragniemy,
w tobie jest piękno młodości,
do ciebie nadzieje ślemy.

Krzysztof Roszczyk

admin1

Ciągle pada! Asfalt ulic jest dziś śliski jak brzuch ryby,
Mokre niebo się opuszcza coraz niżej,
żeby przejrzeć się w marszczonej deszczem wodzie. A ja?
A ja chodzę desperacko i na przekór wszystkim moknę,
Patrzę w niebo, chwytam w usta deszczu krople,
patrzą na mnie rozpłaszczone twarze w oknie, to nic.

Ciągle pada! Ludzie biegną, bo się bardzo boją deszczu,
Stoją w bramie, ledwie się w tej bramie mieszcząc,
ludzie skaczą przez kałuże na swej drodze. A ja?
A ja chodzę, nie przejmując się ulewą ani spiesząc,
Czując jak mi krople deszczu usta pieszczą,
ze złożonym parasolem idę pieszo, o tak!

Ciągle pada, alejkami już strumienie wody płyną,
Jakaś para się okryła peleryną,
przyglądając się jak mokną bzy w ogrodzie. A ja?
A ja chodzę w strugach wody, ale z czołem podniesionym,
Żadna siła mnie nie zmusza i nie goni,
idę niby zwiastun burzy z kwiatkiem w dłoni, o tak.

Ciągle pada, nagle ogniem otworzyły się niebiosa,
Potem zaczął deszcz ulewny siec z ukosa,
liście klonu się zatrzęsły w wielkiej trwodze. A ja?
A ja chodzę i niestraszna mi wichura ni ulewa,
Ani piorun, który trafił obok drzewa,
słucham wiatru, który wciąż inaczej śpiewa.

Uuu...
Uuu...
Uuu...
Uuu...

Ciągle pada, nagle ogniem otworzyły się niebiosa,
Potem zaczął deszcz ulewny siec z ukosa,
liście klonu się zatrzęsły w wielkiej trwodze. A ja?
A ja chodzę i niestraszna mi wichura ni ulewa,
Ani piorun, który trafił obok drzewa,
słucham wiatru, który wciąż inaczej śpiewa.

admin1

Nigdy nie mów,że przepadło,
Że już nie ma po co żyć?
Przecież nigdy nie odgadniesz,
Co zgotuje życie Ci.

Choćby Ci zabrano wszystko,
A Twe szczęście wiatr rozwieje,
Nie zabierze Ci wszystkiego,
Pozostawi Ci nadzieję ... Smile

Zawsze miej nadzieję na to,
Że w ciemności pośród gwiazd
I dla Ciebie błyśnie światło,
Które ześle lepszy czas Smile

Zawsze kochaj,milcz i przebaczaj.
Gdy Cię boleść do płaczu wzbudzi,
Łzy miej zawsze tylko dla siebie...
A uśmiechem uszczęśliwiaj dla ludzi.

admin1

Nadzieja rodzi się w sercu
tylko pielęgnuj by została,
niech nie obróci się w pył
by uśmiech sobą dała.

Z nadzieją gdy idziesz przez życie
łatwiej pokonać trudności,
co życie na stawia co dzień
te losu przeciwności.

A kiedy masz w sercu nadzieje,
że będzie radośniej ci biło
wypełni się ciepłem uczucia,
gdy spotkasz na drodze swej miłość.

Bo to uczucie w nas sprawia,
że wszystko dokoła pięknieje,
jak słońce promyki swe rzuca
i wtedy wierzymy w nadzieję.

admin1

Nowy dzień niech radość niesie,
Niech otwiera szczęścia bramy
By przy Tobie było blisko,
Dzień był miły i udany!

Miłość i życzliwość ludzi
Wesprze serce gdy w potrzebie,
Promyk słońca niechaj wzbudzi
Uśmiech i radość dla Ciebie!

Daję Ci bukiet radości...
Nadziei i serca wiele...
W kolorze zimy srebrzystej
Uśmiechem z Tobą się dzielę..

admin1

Strategia

Tasiemiec uzbrojony,
intelekt swój wytężał
jak zdobyć żywiciela
i wejść do jego wnętrza.

Jakby go opanować
zadręczał się od świtu,
zadzwonię może z rana,
udzielę mu kredytu.

Zanęcę go upustem,
gdy ujrzy plik sałaty,
pół procent mu opuszczę
i pożrę go na raty

Co miesiąc próg podwyższał
i cieszył się z podpuchy,
na zimno krew mu wyssał,
kaszankę zrobił z juchy.

Gdy krwiobieg mu wyłączył
i strawił go w połowie,
żałował, ze się kończy;
taki był dobry człowiek!

autor

Fred

Napisany: 2016-02-20

admin1

Lech podwójny bohater

Czemu się czepiacie Lecha
jak żarłoczna wesz kożucha
który przy koronie nie miał pecha
dziś ubowiec i komucha.

Przewracacie stos papierów w tekach
w instytucji politycznej IPN ie
ujawniając bolka przy bezpiekach
a gdzie wasze chrześcijanów przebaczenie.

Chłop się wije niby ryba w sieci
hańba historyczna z dziur wyziera
utajona wieść po świecie leci
że nasz kraj ma podwójnego bohatera.

W prl-u były chłopsko robotnicze czasy
walka z wyzyskiwaczami do sprawiedliwości
on był rodem z robotniczej klasy
ścigał darmozjadów bez litości.

Kiedy pękła naciągnięta struna
zmienił szaty by go nie poznano
głosząc wrogie hasła precz komuna
i uzyskał solidarnościowe wiano.

W polityce z wykształcenia był ubogi
kiedy grunt przechodził pod koronę
z lewej strony skręcił w prawe progi
tam gdzie ujrzał sławę i mamonę.

Lud uwierzył w jego obiecanki
jak i niespełnione wygłaszane hasła
utajoną pracę w UB z pod firanki
gdzie mu bohaterska świeca nieco zgasła.

Wiersz napisany 20.08. 2008
nie publikowany.

autor

Wals2

Dodano: 2016-02-20

admin1

Ja tylko ostrzegam

Ja tylko ostrzegam,
Wcale nie żartuję.
Nasz czas już dobiega,
Ktoś nam życie psuje.

Sami tego chcemy,
Nie widzimy drani.
Kłamstwa wciąż pragniemy,
Kłamstwem opętani.

A słowo kiełkuje,
Bo mówione ładnie.
W piekło zawędruje,
Gdy bielmo opadnie.

Co wówczas powiemy,
Że oni zrobili.
Że dzisiaj tak lgniemy,
Do uroków chwili.

Pora to zrozumieć,
Pojąć, o co chodzi.
Choć duma brzmi dumnie,
Pokora nie szkodzi.

autor

Grand

Napisany: 2016-02-19

admin1

Koleżankom z klasy

Witajcie moje miłe Panie.
Ciekawi mnie, czy to spotkanie
zapadnie jakoś nam w pamięci?
Na myśl tę, aż się w głowie kręci.

Bo ileż to już lat minęło?
Czterdzieści cztery, mówcie prędzej.
I jak to wszystko się zaczęło,
która pamięta jak najwięcej?

Młodzieńcze lata nas złączyły.
Szkoła, zajęcia, sport i basen,
a losy różnie potoczyły...
Czy wspominacie chociaż czasem

tych, co odeszli? Ja pamiętam:
Marysię, Basię, profesorów.
Chociaż myśl innym dziś zajęta...
To oni byli dla nas wzorem.

Każda z nas w życiu przeszła swoje.
Praca, rodzina lub kariera,
wzloty, miłości, niepokoje...
I tak minęło... ot cholera

tych kilkanaście pięknych leci.
Kilka zmian pracy, setki twarzy,
przyjaciół, wrogów, mężów, dzieci.
Co się nam jeszcze może zdarzyć?

Emeryturka drogie Panie
i dobro, dzieci naszych dzieci,
wnuczek i wnuków, bo to na nie
z naszych portfeli kasa leci.

Chyba, że jeszcze ich nie mamy
(z niecierpliwością wyczekując)
Nasze pociechy ponaglamy,
sami wygodnie wylegując.

Chociaż są jeszcze między nami
dziewczyny czynnie pracujące.
Czy nie myślicie, że czasami
zbyt długie robią się miesiące.

Bardzo się cieszę, że jesteście,
że zdążyłyśmy, przyznać muszę
po tylu latach, znów, nareszcie
dzielić uśmiechem, szczerych wzruszeń.

autor

Bella Jagódka

Napisany: 2016-02-21