Wiersze z profilu Wszyscy Działkowcy to jedna rodzina

admin1

Negocjacje z życiem...

Możesz mi życie
powygaszać gwiazdy,
oraz w swej zawiści
jasność dnia zasłonić,
pozwolę Ci życie,
piachem sypnąć w oczy,
czego tylko zechcesz
możesz mi zabronić

jeśli pragniesz, życie,
odbierz mi śpiew ptaków,
zapach morskiej bryzy,
rzuć mnie na kolana,
deszczem, wiatrem smagaj,
nie szczędź łez, nie ratuj,
lecz mi nie zabieraj
marzeń i kochania...

i na koniec pozwól
cofnąć czas miniony,
dwa poranki jasne,
dwa złote wieczory,
przywróć to, co kocham,
w zamian zabierz resztę;
słońce, morza, gwiazdy
i cóż zechcesz jeszcze...
/-/

admin1

Dalekie oceany,
góry, piękne przestrzenie.
Świat dotąd mi nieznany.
Moich oczu marzenie.

Kraina dobrych ludzi,
o tak czystych spojrzeniach,
jak źródła, których serca
biją z głębi podziemia.

Świat nieskażony pychą,
zazdrością i przemocą.
O takim świecie czasem
nieśmiało marzę nocą.

Powiesz - jestem naiwna,
jak dziecko wierzę w baśnie,
lecz dzięki tym marzeniom,
nadzieja ma nie gaśnie.

/autor: Sabina Gałuszko/;

admin1

Najważniejszy w każdym
działaniu jest początek
Myśleć to co prawdziwe, czuć to
co piękne i kochać to co dobre
Życie niczym róża piękne jest
Kwiat - to miłość
Łodyga - to droga
Kolce - to wszystkie niepowodzenia
Od nas samych zależy ,jak długo kwiat
będzie kwitł i ile cierni na łodydze będzie
Z kobietami jak z kwiatami, trzeba
je pielęgnować wtedy kwitną.
Bądź ogrodnikiem mojej duszy. Wyrwij
z niej wszelkie zwątpienie, a zasadź
miłość i proszę podlej ją strumieniem
czystej szczerości, aby nigdy
nie przestała we mnie kwitnąć.
>> Scares <<

admin1

Mijają lata, mijają dnie
przemija życie jakby we śnie,
Przemija młodość, kwitną marzenia,
a nam zostają tylko wspomnienia.
Życie jest piękne, porywające
jest tak cudowne, olśniewające.
Jest tak jak róża, co się rozwija,
jest burzą, wichrem, który przemija.
Jak to pięknie i wesoło,
gdy przyjaciół ma się w koło.
Z nimi pięknie czas upływa
nawet, gdy nam smutno bywa.
z netu

admin1

Ciepło w słowie,
ciepło w geście
Czego mogę
życzyć jeszcze?

Słońca?...
Owszem ,
lecz to nie jest najważniejsze
a więc życzę Ci,
po pierwsze ...

Pomyślności, miłych wrażeń,
wzruszeń prosto z Kraju Marzeń

A po drugie i po trzecie
niechaj dobro sprzyja w świecie
i przychodzi z łagodnością
z pomyślnością z życzliwością

Niech codzienność Cię nie męczy
Słońce siada na poręczy,
by wnieść ciepło do spojrzenia
a do życia dar spełnienia

admin1

Róży kwiat

Nie trzeba pałaców i strojów bogatych,
szalonych oklasków, melodii bez słów.
Potrzeba ziarenka, jednej kropli prawdy,
szlachetnej symfonii bez fałszywych nut.

Czasami klejnoty są jak kły błyszczące
Niosą złudne szczęście, niby złoty błysk
Ubogie postacie, wciąż w myślach pieniądze
Upadną jak demon, nie zostanie nic.

Więc wsłuchaj się w serce, chwyć za rękę mocno,
za chwilę popęka ten łańcuch u nóg.
Niczym silne drzewa marzenia urosną,
rozpłynie się cisza, jak bezgłośny huk.

Obudzisz się jutro, widząc słońca plamę,
zapuka do serca koralowy świt.
Po długich wojażach pozostanie pamięć,
setki czystych wspomnień, nie policzy nikt

Zapach zbóż na łąkach, mokry piach nad Wisłą,
wciąż mknące tramwaje ulicami miast
i jedyna miłość, co jest zawsze blisko.
Na nowo rozkwita, niczym róży kwiat.

autor

zefir

admin1

NAIWNIAK

Już od dawna, tak powoli,
coś mnie w środku dziwnie boli.
Myślę sobie: czy to serce?
Ciągle umysł mam w rozterce.

Chyba mi nie uwierzycie,
to po prostu boli życie!
Ono idzie jak po grudzie,
lecz i winę mają ludzie.

Tak na co dzień nas mijają,
obojętni, bo nie znają,
co kolejny dzień przynosi,
swoich trosk wszak mają dosyć.

Nie pomoże nikt w potrzebie,
dostrzec pragnie tylko siebie.
Byle mieć wszystkiego dosyć,
trudno kogoś o coś prosić.

Nie chce patrzeć, głowę chowa,
myśli, że świat zawojował.
To mnie boli, próżno czekam,
starość idzie, czas ucieka.

Już nie zmienię tego świata,
chęci mam, lecz czasu strata.
Nawołuję - nie ma echa,
ktoś cynicznie się uśmiecha.

Zostanę więc romantykiem,
zniosę życie i krytykę !

Jan Siuda

autor

najdusia

Napisany: 2017-11-19

admin1

W sennym parku magiczne dywany,
wzór utkany w jesiennym szeleście,
świat kolorem nikomu nieznanym,
tworzy obraz natury atestem.

Pod stopami ukryte tkwią dźwięki,
jak klawisze czarują swym brzmieniem,
rozpływają się echem tak miękkim,
tworząc w chmurach cudowne westchnienie.

Tutaj milkną zmartwienia i lęki,
beznadzieja znajduje wytchnienie,
życie znowu wydaje się pięknym,
szare suknie na złote zamienisz.

admin1

Jest łza która nigdy nie spadnie ..
Śmiech .. który nigdy nie zabrzmi ...
Jest kwiat .. co nigdy nie zwiędnie ...
I Miłość co nigdy nie zrani ...
Jest dzień co topi się w blasku ...
I noc .. co nie ma księżyca ...
Jest Serce co w cieniu się chowa ...
I oczy szukające promienia ...
Jest taniec w bezruchu trwający ...
Melodia co fałszem istnieje ...
Tak Lubić Cię .. czy mi wolno ? ...
Jak trzeba po prostu nie wiem ...
A mimo to w struny uderzam ...
I chmury dłonią rozpraszam ...
I łzę z policzka ocieram ...
A głos z piersi wyzwalam ...
Bo to uśpiona w mym Sercu ...
Melodia prawdy rozbrzmiewa ...
I owym kwiatem się zdaje ...
A to .. że Cię Lubię ...
Niech majowo do Ciebie dociera ...
Niech PRZYJAŹŃ .. ta róża błękitna ...
W księżyca złotawym blasku ...
Skulona istnieje w duszy ...
I nie szuka wśród ludzi poklasku ...
Sercem niech spogląda i płacze ...
Dłonie bez gestu wyciąga ...
I nie ma odwagi powiedzieć ...
Jak prawda PRZYJAŹNI wygląda ...

dOBREJ NOCKI. Smile

admin1

Natura wita Cię dziś barwą,
dostarcza z wiatrem
słów melodii,
więc niech los będzie
taki miły
i nadal złoci,
płonie, słodzi
i niech skrzydlatą
ciepła armią
dzień każdy
chroni i podpiera,
by zawsze blisko
Twego serca
był błękit myśli - ta idea,
która pozwala
wierzyć w piękno,
wyławiać szepty
i czar światła,
wytyczać ścieżki
do człowieka
i przed uśmiechem
się nie wahać.

admin1

Są takie miejsca,
gdzie dusza oddycha pełną piersią...
gdzie serce odzyskuje miarowe tętno
i ciszą pachną słowa...
i spokój wypełnia każda myśl...

Są takie miejsca...
do których tęsknota mówi
"wracaj...tu byłaś szczęśliwa"...
Rozwijasz skrzydła niczym ptak
i lecisz, by za małą chwilę
ujrzeć spokojną toń...
zanurzyć spojrzenie
w morzu wspomnień...

...i zostawić na piasku ślad po sobie...

/ z netu /

admin1

Jesień -
Idę przez pusty park
pod nogami brązowe liście
takie mokre, smutne.
Patrzę wokoło -
tak samotnie, cicho.
To październik -
czas rozmyślań nad sobą,
czas odwiedzin cmentarnych,
czas spotkań...
Zaduma -
przyjemnie usiąść w parku
oglądać ciszę i spokój.
Nostalgia -
tęsknota za czasem spokojnym
dzieciństwa, czułej ręki matki...
beztroska lat dorastania,
częste zawroty głowy, zakochania,
wielkie radości z życia...
Dojrzałość, odpowiedzialność
za czyjeś życie,
kłopoty dnia codziennego,
małe radości,
brak bezpieczeństwa, stres!
A potem rozsądek i czas przetrwania...

cieplutkie pozdrowionka..

admin1

jesień już w swej krasie
w złoto bogata
za oknem, w ogrodzie
w przyprószonym błękicie
w rozmytych kolorach lata

widzisz te mgły?
snujące się po sadzie
jak porzucony welon panny młodej
która z ptaszętami odleciała
ku lazurowym morskim odmętom
gdzie zachód słońca w kolorze pomarańczy
i snujący się po bazarach zapach orientu

ziemia już ma oddech jesieni
na krzewach rozwieszono wici
to kod srebrem pisany
z "babiego lata" - srebrnej nici
zwiastuje rychłe nadejście
mglisto-jesiennej pani

a my - pójdźmy na spacer kochany
parkową aleją złotem usłaną
i w jesiennym nastroju
pozbierajmy purpurowe słowa
jak jesienne kasztany

admin1

Złap mi, proszę — i zostaw na dłużej
trochę ciepła, co spada na ziemię.
Odbitego w jeziora lazurze
i wśród ludzi, bo jeszcze tam drzemie.

To ciepełko ukryte wśród liści,
kołyszące się wraz z ich oddechem.
Co się wspina ku górze i błyszczy,
by znów tęczą powrócić — jak echem.

Czasem takie, co cicho przemyka,
bo nieśmiałe, choć z wielką ochotą.
Delikatne jak piękna muzyka,
otulone mięciutką tęsknotą.

Niech otworzy to ciepło nam bramy
i niczego nie wzbrania już więcej.
My je przecież tak bardzo kochamy,
tak pragniemy je wziąć znów na ręce.

Ono będzie w serc naszym teatrze
przez dzień cały i noc — aż do świtu.
Tylko musisz mi w oczy popatrzeć -
w nich są zawsze iskierki zachwytu.

admin1

Bywa, że dzień wstaje od razu szary.
Do pracy idziesz jak za karę.
Tak męczy banał przyziemności.
Brak Ci powodów do radości.

Optymizmu odrobina.
To najtańsza witamina.
Nic tak nie leczy, nic tak nie cieszy.
Jak to, co Cię może rozśmieszyć.

Więc póki baba chodzi do lekarza.
A Jaś wciąż w szkole jest - mądrala.
I nie brak wokół nas blondynek.
To śmiech w narodzie nie zaginie.

Nie musisz się śmiać od ucha do ucha.
Wystarczy Ci pogoda ducha.
Małe ziarenko, ciut, drobina.
Im gorsza gra, tym lepsza mina.