Kiedy sadzimy cebulki kwiatowe?

admin1

Jak sadzimy cebulki kwiatowe?

Cebulki kwiatowe sadzimy jesienią i wczesną wiosną zaraz, gdy ustąpią przymrozki.

Jesienią sadzimy cebulki, które odporne są na zimowe mrozy. Do roślin sadzonych w tym okresie zaliczmy: tulipany, narcyzy, hiacynty, szafirki, krokusy. Rośliny charakteryzują się wiosennym okresem kwitnienia.

Cebule, bulwy oraz kłącza roślin kwitnących latem, takie jak mieczyki, begonie, krynie, dalie oraz pozostałe wrażliwe na niską temperaturę sadzimy wiosną, kiedy temperatura nie zagrozi prawidłowemu rozwojowi roślin.

elakrztuk

Przebiśniegi, irysy miniaturkowe też bardzo ładnie wyglądają. Ja w zeszłym roku posadziłam przebiśniegi nowe pełne. Posadziłam, a raczej przesadziłam kwiaty nazywają się hermodaktyle. Są to irysy które mają kwiaty czarno-zielone. Gdy zobaczyłam je bardzo byłam zaskoczona, że takie kwiaty mogą kwitnąć.

Wiesia5

woow-ale ciekawe te iryski-takich jeszcze nie widziałam.

elakrztuk

Witam Wiesiu! W zeszłym roku kwitły, ale w tym przesadziłam i nawet nie wiem gdzie. Muszę czekać do wiosny by zobaczy gdzie je posadziłam.

admin1

Sadzenie Roślin Cebulowych

Popękana tunika oraz oznaki porażenia chorobowego. Takich cebulek unikaj w czasie zakupów.

Narcyz
Podczas sadzenia cebule umieszczamy piętką do dołu, a pąkiem do góry. Tu widoczna cebula narcyza.

Sadzenie cebul
Cebule sadzimy do dołków wykopanych szpadlem. Umieszczamy je nieregularnie dla uzyskania naturalnego wyglądu rabaty.

Przygniatanie gleby
Po umieszczeniu cebul dołki zasypujemy, a następnie glebę lekko ubijamy grabiami. Ziemi nie wolno natomiast przydeptywać butami, gdyż mogło by to uszkodzić posadzone cebule.

Begonia
Bardzo chętnie uprawianymi roślinami bulwiastymi, do sadzenia wiosną, są begonie. Mamy do wyboru szereg odmian o różnych barwach i kształtach kwiatów.

Dalia
Równie popularne i lubiane są kwitnące latem dalie. Ich zalety to obfite kwitnienie i bogata skala barw kwiatów. Z uprawą tych roślin poradzi sobie każdy początkujący ogrodnik.

Podczas urządzania ogrodu, koniecznie uwzględnijmy rabatę z roślinami cebulowymi. Pod pojęciem "rośliny cebulowe" kryją się nie tylko rośliny, których częścią podziemną jest cebula, ale też rośliny posiadające bulwy korzeniowe i kłącza. Wybór rozmaitych odmian i gatunków jest tu bardzo duży i do każdego typu ogrodu, znajdzie się coś odpowiedniego.
Termin sadzenia

Rośliny cebulowe kwitnące latem sadzimy od początku do połowy wiosny (kwiecień, maj). Są to głównie gatunki zbyt wrażliwe na niskie temperatury (dlatego na zimę nie mogą pozostać w gruncie). W tym terminie sadzi się m.in. Begonie, Dalie i Mieczyki.

Od sierpnia do września sadzi się rośliny cebulowe kwitnące późną jesienią, takie jak zimowit, szafran, czy merendera. Rośliny cebulowe kwitnące wiosną sadzi się od sierpnia do października.

Suche cebule, czyli takie które kupujemy w stanie spoczynku, należy posadzić jak najszybciej po ich kupieniu. Chociaż większość cebul przechowuje się na sucho, istnieją wyjątki - niektóre gatunki lubiące miejsca zacienione i wilgotne, przechowuje się w lekko wilgotnej korze lub torfie. Przy zakupie cebul należy wykazać ostrożność - kupujmy tylko cebulki ze sprawdzonych źródeł. Unikajmy cebul miękkich, z plamami lub przebarwieniami, cebul pozbawionych łusek okrywających, a także zwiędniętych lub wyschniętych.

Gdy samodzielnie wybieramy cebule w sklepie ogrodniczym, z łatwością możemy im się przyjrzeć i sprawdzić czy nie posiadają w/w mankamentów. Co jednak, gdy decydujemy się na zamówienie cebul kwiatowych przez internet? Wówczas wybierajmy sprawdzonego, renomowanego sprzedawcę, posiadającego dobrą opinię. Z pewnością można skorzystać z oferty dwóch sklepów, które już od kilku lat współpracują z redakcją naszego poradnika. Zobacz:

cebule kwiatowe w Gadar.pl
cebule kwiatowe w Sadowniczy.pl

Rośliny, których handlowcy nie sprzedali w stadium spoczynku są często sadzone do doniczek. Jeśli kupimy rośliny w doniczkach, możemy je wysadzać od razu po kupieniu, przez cały sezon, lub też przetrzymać je w doniczce, dopóki część naziemna nie zaschnie, a następnie potraktować jak cebule w stanie suchym. Mankamentem kupowania roślin cebulowych w doniczkach jest ich, z reguły wyższa, cena.
Przygotowanie gleby

Przed posadzeniem roślin cebulowych, należy usunąć chwasty, zwłaszcza te trwałe, jak ostrożeń czy perz. Chwasty niszczymy mechanicznie lub środkami chwastobójczymi (herbicydami). Koniecznym zabiegiem jest też przekopanie, a potem wyrównanie gleby.

Podłoże, do którego posadzimy cebule, powinno mieć odczyn obojętny lub lekko zasadowy, być niezbyt zwięzłe, piaszczysto-gliniaste, zasobne w próchnicę. Jeżeli stwierdzimy, że gleba jest zbyt ciężka i gliniasta - należy dodać torfu, rozdrobnionej kory, węgla brunatnego lub piasku. Z kolei glebę zbyt lekką, piaszczystą, powinniśmy przede wszystkim wzbogacić w próchnicę używając odkwaszonego torfu ogrodniczego lub kompostu. Przed sadzeniem cebul, z ziemią należy wymieszać mineralny nawóz wieloskładnikowy, np. Azofoskę.

Oczywiście wymagania glebowe poszczególnych gatunków są zróżnicowane. I tak np. tulipany wymagają gleby żyznej, głęboko uprawionej, o odczynie obojętnym. Przed sadzeniem zaleca się zastosować nawozy fosforowe (5-8 dag/m²).

Z kolei lilie sadzimy do gleby żyznej, próchnicznej, przepuszczalnej i wilgotnej. Większość gatunków wymaga podłoża o kwaśnym odczynie pH 5,5-6,5. Warto zatem, przed przekopaniem rabaty, dodać nieodkwaszonego torfu wysokiego.

Przy wyborze miejsca do uprawy kwiatów cebulowych, warto tez zwrócić uwagę, aby co roku sadzić je w innych miejscach ogrodu. Postępowanie takie znacznie zmniejszy ryzyko porażenia cebul przez choroby lub szkodniki atakujące tę grupę roślin.
Sadzenie do gruntu

Głębokość sadzenia cebul zależy od ich wielkości. Cebule sadzimy z reguły na głębokości równej 2 - 3 ich wysokościom (na glebach bardzo lekkich nieco głębiej). Odstępy pomiędzy cebulami powinny wynosić około 2 - 3 szerokości cebul. Zaleca się sadzenie cebul po kilka do większego dołu wykopanego szpadlem. Nie wyznacza się powierzchni obsadzonej cebulami, ani nie sadzi się ich symetrycznie, gdyż wyglądałoby to nienaturalnie. Po usunięciu ziemi na żądaną głębokość, dobrze jest wkopać nieco mączki kostnej, a następnie dopiero umieścić cebule. Jeżeli nie potrafimy odróżnić gdzie jest część górna cebuli, a gdzie dolna, wtedy najlepiej posadzić ją na boku. Następnie cebule przykrywamy ziemią, rozbijając jej grudy i lekko ugniatając, aby usunąć wolne przestrzenie z powietrzem wokół cebul. W ogrodzie skalnym, przed posadzeniem cebul należy usunąć wierzchnią warstwę żwiru, a następnie ponownie rozsypać żwir po ukończeniu sadzenia.

Aby zabezpieczyć cebule przed wykopaniem przez nornice i inne gryzonie, można uprawiać je w plastikowych ażurowych koszykach lub skrzynkach, zakopywanych w ziemi. Gdy przyjdzie pora wykopywania cebul z gruntu, przy takim postępowaniu będziemy też mieli pewność, że wszystkie cebulki wykopaliśmy.

Po posadzeniu roślin glebę przykrywamy torfem lub rozdrobnioną korą. Taka ściółka zabezpieczy glebę przed utratą wilgoci i ograniczy wzrost chwastów. Dodatkowo, w przypadku cebul sadzonych jesienią, grubsza warstwa ściółki ograniczy przemarzanie gleby.
Sadzenie do doniczek pod osłony

Uprawa większości roślin cebulowych w doniczkach pod osłonami jest dosyć łatwa, gdyż warunki wzrostu można dokładnie dopasować do potrzeb roślin. Cebule możemy posadzić zarówno do doniczek glinianych jak i plastykowych. Doniczki gliniane są bardziej odpowiednie dla roślin, które nie znoszą nadmiaru wilgoci, gdyż podłoże po podlaniu przesycha w nich szybciej, niż w doniczkach plastykowych. Doniczki plastykowe są obecnie szeroko stosowane - są idealne dla gatunków wymagających więcej wilgoci, a w przypadku roślin źle znoszących nadmiar wilgoci, również się sprawdzą, o ile napełnimy je bardzo przepuszczalnym podłożem i będziemy rzadziej podlewać.

Metoda sadzenia cebul w doniczkach jest identyczna, jak sadzenia w gruncie. Cebule sadzi się w doniczkach na podobnej głębokości, a jeżeli w przypadku większych cebul okaże się to niemożliwe, musimy zapewnić im pod spodem warstwę wilgotnego podłożą o grubości co najmniej 3 cm. Po włożeniu do doniczki, cebule przykrywamy ziemią, którą dobrze dociskamy. Posypanie ziemi żwirem pomoże utrzymać wilgoć i poprawi wygląd doniczki. Podlewanie nie jest koniecznie, dopóki podłoże nie przeschnie. Wznowienie podlewania jest konieczne, gdy rozpocznie się wzrost korzeni.

Doniczki ze świeżo posadzonymi cebulami trzymamy w zimnym inspekcie bądź w zimnej szklarni. Ponieważ cebule w doniczkach są bardziej narażone na mróz niż te w gruncie, doniczki należy zabezpieczyć dołując je na zagonie z grubym piaskiem lub żwirem, zmieszanym z torfem. Latem konieczne jest dołowanie cebul w doniczkach glinianych, aby zapobiec przesychaniu gleby. Korzystne będzie również dla cebul w doniczkach plastykowych, gdyż zabezpieczy je przed przegrzewaniem się.
Sadzenie do pojemników

Cebule możemy również sadzić w rynienki, koryta, donice ceramiczne, czy inne pojemniki. Tak posadzone, mogą stanowić wspaniałą ozdobę balkonów, tarasów, czy schodów prowadzących do domu. Konieczne jest aby pojemniki miały na dole otwór umożliwiający odpływ wody. Na dnie pojemnika umieścić należy 3-centymetrową warstwę drenażową, a sam pojemnik ustawić na cegłach lub specjalnych nóżkach, co zapobiegnie gromadzeniu się wody i ochroni pojemniki ceramiczne przed uszkodzeniem przez mróz. Aby cebule nie gniły, podłoże musi być odpowiednio przepuszczalne.

Zobacz więcej: sadzenie roślin cebulowych do doniczek
Pędzenie roślin cebulowych

Wiele cebul można sadzić do mis i trzymać je w ciemności aby spowodować wcześniejsze ich kwitnienie. Najlepszą metodą pędzenia roślin cebulowych jest posadzenie ich w ozdobnych misach i wniesienie do mieszkania, gdy zaczynają już kwitnąć. Najbardziej okazale będą one kwitły w pomieszczeniu chłodnym, o temperaturze niewiele wyższej od temperatury panującej w szklarni czy inspekcie. Zbyt wysokie temperatury spowodują, że łodygi będą rosły bardzo szybko, a ich wygląd będzie nienaturalny. Kwiaty będą mniej trwałe. Po przekwitnięciu, rośliny należy wynieść z powrotem do inspektu lub szklarni.

admin1

Kiedy i jak sadzić tulipany?

Cebule tulipanów umieszczamy w glebie w drugiej połowie września lub na początku października. Do sadzenia wybierz cebule zdrowe, bez widocznych oznak chorobowych i uszkodzeń. Korzystnym zabiegiem jest zaprawianie cebul przed sadzeniem. W tym celu wymocz cebule przez około pół godziny w odpowiednim środku grzybobójczym, takim jak Merpan, Sumilex lub Kaptan (uwaga: przestrzegaj instrukcji dołączonej do preparatu!). Zaprawianie zapobiega porażeniu cebul przez choroby grzybowe.

Tak przygotowane cebule można już sadzić. Najpierw jednak przygotuj odpowiednio glebę. Powinna być ona dobrze przepuszczalna, żyzna i próchniczna (może być to ziemia ogrodnicza zmieszana z piaskiem i kompostem). Unikaj sadzenia tulipanów na glebach ciężkich, gliniastych oraz podmokłych.

Cebule umieść w glebie na głębokości 10 do 15 cm. Im większe cebule, tym sadzi się głębiej. Również glębiej sadzimy je im gleba jest lżejsza, bardziej piaszczysta.

Przed nastaniem zimy, glebę warto wyściółkować.

Zobacz więcej: sadzenie roślin cebulowych
Z nadejściem wiosny...

Gdy nadejdzie wiosna będziemy mogli się cieszyć wychodzącymi z gleby łodygami tulipanów, a potem pięknymi kwiatami. Nie zapominaj tylko o regularnym podlewaniu roślin.
Gdy przekwitną...

Gdy tulipany przekwitną wykonuje się zabieg zwany 'ogławianiem'. Mówiąc prościej: usuwamy przekwitnięte kwiatostany. Dzięki temu rośliny wytworzą więcej cebul przybyszowych, co z kolei pozwoli Ci powiększyć tulipanową kolekcję. Gdy obumrą również liście tulipanów - cebule wykop. Najlepie zrób to w pogodny, bezdeszczowy dzień, gdy gleba jest sucha. Wykopane cebule oczyść z grudek ziemi, lekko podsusz i złóż w przewiewnym, chłodnym pomieszczeniu (np. wietrzonej od czasu do czasu piwnicy). Wietrzenie pomieszczenia jest ważne aby cebule nie zwilgotniały i nie zostały porażone przez infekcje grzybowe. Oczywiście cebule z oznakami porażenia chorobowego należy wyrzucić. Kwiatów z nich już nie będzie, a jedynie przyczynią się do zainfekowania pozostałych cebul.
A co, jeśli nie będę ich wykopywać?

Wielu odmian tulipanów można nie wykopywać. Jednak w kolejnych latach cebule będą się coraz bardziej zagłębiać, będą kwitły coraz słabiej aż w końcu zaginą. Jeżeli chcesz w kolejnych latach mieć rabaty z pięknie kwitnącymi tulipanami, cebule koniecznie wykopuj co roku.

admin1

Narcyze - piękne i łatwe w uprawie

Narcyz 'Bulbocodium' to roślina o bardzo niskim wzroście. Tworzy pęd kwiatowy zakończony jednym kwiatem, który charakteryzuje się bardzo dużą trąbką i prawie niewidocznymi, drobniutkimi płatkami.
Zobacz...

Narcyz 'Cassata' tworzy pęd z jednym kwiatem. Odmiana ta uprawiana jest na kwiat cięty,a także do tworzenia grup ogrodowych, na rabaty, do ogrodów skalnych i do uprawy w pojemnikach na balkonach i tarasach.
Zobacz...

Narcyz 'Recurvus' tworzy pęd kwiatowy zakończony jednym kwiatem, którego płatki są zaokrąglone, a przykoronek bardzo krótki. Kwiaty silnie pachną.
Zobacz...

Narcyz 'Trepolo' tworzy ciekawe dwubarwe kwiaty. Należy do grupy 'Spleet'.
Zobacz...

Wiele osób jest przekonanych, iż nazwa rodzaju Narcissus wywodzi się od mitologicznego Narcyza, młodzieńca który zakochał się w swoim odbiciu w wodzie. Tymczasem okazuje się, iż nazwa rodzaju pochodzi od greckiego słowa "narkissos" (co oznacza narkozę, zasypianie) i jest związana z gatunkiem narcyza białego, który roztacza charakterystyczną narkotyczną woń.

Narcyz jest typowo wiosennym kwiatem, kojarzonym z barwą żółtą. Istnieją jednak również narcyzy pomarańczowe, łososiowe, z odcieniami różu oraz zupełnie białe. Narcyzy przybierają również różne kształty i formy. Najbardziej okazałe kwiaty mają narcyzy trąbkowe, których przykoronek ma kształt trąbki dłuższej od otaczających go płatków okwiatu. U narcyzów wielkoprzykoronkowych płatki mają podobną długość co przykoronek, a u narcyzów drobnoprzykoronkowych, płatki okwiatu są znacznie dłuższe od przykoronka. Istnieje również wiele form o kwiatach pełnych, czy też atrakcyjne mieszańce jak np. Cyclamineus o płatkach odgiętych do tyłu.

Narcyze można spotkać w niemal każdym ogrodzie, gdzie pięknie kwitną od marca do maja. Są doskonałe na formalne rabaty wiosenne, wczesne nasadzenia mieszane oraz do naturalizowania. Mogą być również sadzone w trawie. Formy niskie idealnie pasują do ogrodów skalnych.

Rośliny te możemy również uprawiać w doniczkach, nadają się do pędzenia oraz na kwiat cięty. Jeżeli narcyze wstawiamy do wazonu z innymi kwiatami, pamiętajmy iż niestety wpływają one niekorzystnie na inne kwiaty cięte, przyspieszając ich więdnięcie (z narcyzów wydziela się lepki sok szkodliwy dla innych kwiatów). Aby tego uniknąć, narcyze wstawmy do wazonu z letnią wodą o jeden dzień wcześniej. W ciągu 24 godzin lepki sok wydzieli się z narcyzów i przestaną one zagrażać pozostałym kwiatom. Następnego dnia wodę wymieńmy i możemy dołączyć bezpiecznie inne kwiaty.

W ogrodzie cebule narcyzów sadzimy od sierpnia do połowy września. Rośliny te najlepiej rosną na stanowiskach słonecznych lub ewentualnie lekko ocienionych. Mogą być uprawiane na niemal każdej glebie, ale najlepiej będą rosły w podłożu przepuszczalnym i wilgotnym, o odczynie zbliżonym do obojętnego. Cebule sadzimy na głębokości 10 do 20 cm w zależności od wielkości cebulki. Dobrze jest wyściółkować miejsca sadzenia torfem, trocinami lub słomą.

Gdy minie zima i rozpocznie się okres wegetacji, narcyze trzeba zacząć obficie podlewać. Duża wilgotność gleby sprzyja rozwojowi tych roślin. Już w marcu narcyzy pięknie zakwitną i będą zdobiły nasz ogród do maja. Jeżeli posadziliśmy je w trawie, pamiętajmy aby nie kosić jej przez około miesiąc od okresu kwitnienia narcyzów. Gdy rośliny przekwitną, a ich liście zaczną zasychać, w lipcu możemy je wykopać. Nie jest to jednak konieczne, co jest niewątpliwą zaletą tych kwiatów i powoduje, że ich uprawa staje się znacznie łatwiejsza. Jeżeli cebule pozostawiliśmy w glebie, zaprzestańmy podlewania, aby zapewnić im okres spoczynku.

Konieczność wykopania cebulek pojawia się co około 3 do 4 lata, gdy w efekcie namnażania się cebulek przybyszowych, rośliny zagęszczają się i mają coraz drobniejsze kwiaty. Wykopane cebule przechowujemy w skrzynkach w miejscu przewiewnym. Nieco wilgoci im nie zaszkodzi, gdyż korzenie na cebulach narcyzów nie zasychają całkowicie.

Gdy wokół cebuli matecznej widoczne są cebule przybyszowe, przed ponownym sadzeniem, możemy je oddzielić. Uwaga - oddzielamy tylko cebule dające się łatwo oddzielić się od cebuli matecznej, bez użycia siły. Jeżeli cebulki przybyszowe przywierają mocno do cebuli matecznej, oznacza to, iż nie są jeszcze w pełni samodzielne i z rozdzieleniem należy się wstrzymać do następnego roku. Jeżeli podzieliliśmy cebulki wystarczająco "usamodzielnione" - zakwitną już w następnym roku.

wioletta

Właśnie dzisiaj posadziłam psizęby w kolorze białym i żółtym a także lilie i czosnki ozdobne.

admin1

Sadzenie Roślin Cebulowych
Podczas sadzenia cebule umieszczamy piętką do dołu, a pąkiem do góry. Tu widoczna cebula narcyza.
Cebule sadzimy do dołków wykopanych szpadlem. Umieszczamy je nieregularnie dla uzyskania naturalnego wyglądu rabaty.
Po umieszczeniu cebul dołki zasypujemy, a następnie glebę lekko ubijamy grabiami. Ziemi nie wolno natomiast przydeptywać butami, gdyż mogło by to uszkodzić posadzone cebule.

Bardzo chętnie uprawianymi roślinami bulwiastymi, do sadzenia wiosną, są begonie. Mamy do wyboru szereg odmian o różnych barwach i kształtach kwiatów.

Równie popularne i lubiane są kwitnące latem dalie. Ich zalety to obfite kwitnienie i bogata skala barw kwiatów. Z uprawą tych roślin poradzi sobie każdy początkujący ogrodnik.
Podczas urządzania ogrodu, koniecznie uwzględnijmy rabatę z roślinami cebulowymi. Pod pojęciem "rośliny cebulowe" kryją się nie tylko rośliny, których częścią podziemną jest cebula, ale też rośliny posiadające bulwy korzeniowe i kłącza. Wybór rozmaitych odmian i gatunków jest tu bardzo duży i do każdego typu ogrodu, znajdzie się coś odpowiedniego.

Termin sadzenia

Rośliny cebulowe kwitnące latem sadzimy od początku do połowy wiosny (kwiecień, maj). Są to głównie gatunki zbyt wrażliwe na niskie temperatury (dlatego na zimę nie mogą pozostać w gruncie). W tym terminie sadzi się m.in. Begonie, Dalie i Mieczyki.

Od sierpnia do września sadzi się rośliny cebulowe kwitnące późną jesienią, takie jak zimowit, szafran, czy merendera. Rośliny cebulowe kwitnące wiosną sadzi się od sierpnia do października.

Suche cebule, czyli takie które kupujemy w stanie spoczynku, należy posadzić jak najszybciej po ich kupieniu. Chociaż większość cebul przechowuje się na sucho, istnieją wyjątki - niektóre gatunki lubiące miejsca zacienione i wilgotne, przechowuje się w lekko wilgotnej korze lub torfie. Przy zakupie cebul należy wykazać ostrożność - kupujmy tylko cebulki ze sprawdzonych źródeł. Unikajmy cebul miękkich, z plamami lub przebarwieniami, cebul pozbawionych łusek okrywających, a także zwiędniętych lub wyschniętych.

Gdy samodzielnie wybieramy cebule w sklepie ogrodniczym, z łatwością możemy im się przyjrzeć i sprawdzić czy nie posiadają w/w mankamentów. Co jednak, gdy decydujemy się na zamówienie cebul kwiatowych przez internet? Wówczas wybierajmy sprawdzonego, renomowanego sprzedawcę, posiadającego dobrą opinię. Z pewnością można skorzystać z oferty dwóch sklepów, które już od kilku lat współpracują z redakcją naszego poradnika. Zobacz:

cebule kwiatowe w Gadar.pl
cebule kwiatowe w Sadowniczy.pl
Rośliny, których handlowcy nie sprzedali w stadium spoczynku są często sadzone do doniczek. Jeśli kupimy rośliny w doniczkach, możemy je wysadzać od razu po kupieniu, przez cały sezon, lub też przetrzymać je w doniczce, dopóki część naziemna nie zaschnie, a następnie potraktować jak cebule w stanie suchym. Mankamentem kupowania roślin cebulowych w doniczkach jest ich, z reguły wyższa, cena.

Przygotowanie gleby

Przed posadzeniem roślin cebulowych, należy usunąć chwasty, zwłaszcza te trwałe, jak ostrożeń czy perz. Chwasty niszczymy mechanicznie lub środkami chwastobójczymi (herbicydami). Koniecznym zabiegiem jest też przekopanie, a potem wyrównanie gleby.

Podłoże, do którego posadzimy cebule, powinno mieć odczyn obojętny lub lekko zasadowy, być niezbyt zwięzłe, piaszczysto-gliniaste, zasobne w próchnicę. Jeżeli stwierdzimy, że gleba jest zbyt ciężka i gliniasta - należy dodać torfu, rozdrobnionej kory, węgla brunatnego lub piasku. Z kolei glebę zbyt lekką, piaszczystą, powinniśmy przede wszystkim wzbogacić w próchnicę używając odkwaszonego torfu ogrodniczego lub kompostu. Przed sadzeniem cebul, z ziemią należy wymieszać mineralny nawóz wieloskładnikowy, np. Azofoskę.

Oczywiście wymagania glebowe poszczególnych gatunków są zróżnicowane. I tak np. tulipany wymagają gleby żyznej, głęboko uprawionej, o odczynie obojętnym. Przed sadzeniem zaleca się zastosować nawozy fosforowe (5-8 dag/m²).

Z kolei lilie sadzimy do gleby żyznej, próchnicznej, przepuszczalnej i wilgotnej. Większość gatunków wymaga podłoża o kwaśnym odczynie pH 5,5-6,5. Warto zatem, przed przekopaniem rabaty, dodać nieodkwaszonego torfu wysokiego.

Przy wyborze miejsca do uprawy kwiatów cebulowych, warto tez zwrócić uwagę, aby co roku sadzić je w innych miejscach ogrodu. Postępowanie takie znacznie zmniejszy ryzyko porażenia cebul przez choroby lub szkodniki atakujące tę grupę roślin.

Sadzenie do gruntu

Głębokość sadzenia cebul zależy od ich wielkości. Cebule sadzimy z reguły na głębokości równej 2 - 3 ich wysokościom (na glebach bardzo lekkich nieco głębiej). Odstępy pomiędzy cebulami powinny wynosić około 2 - 3 szerokości cebul. Zaleca się sadzenie cebul po kilka do większego dołu wykopanego szpadlem. Nie wyznacza się powierzchni obsadzonej cebulami, ani nie sadzi się ich symetrycznie, gdyż wyglądałoby to nienaturalnie. Po usunięciu ziemi na żądaną głębokość, dobrze jest wkopać nieco mączki kostnej, a następnie dopiero umieścić cebule. Jeżeli nie potrafimy odróżnić gdzie jest część górna cebuli, a gdzie dolna, wtedy najlepiej posadzić ją na boku. Następnie cebule przykrywamy ziemią, rozbijając jej grudy i lekko ugniatając, aby usunąć wolne przestrzenie z powietrzem wokół cebul. W ogrodzie skalnym, przed posadzeniem cebul należy usunąć wierzchnią warstwę żwiru, a następnie ponownie rozsypać żwir po ukończeniu sadzenia.

Aby zabezpieczyć cebule przed wykopaniem przez nornice i inne gryzonie, można uprawiać je w plastikowych ażurowych koszykach lub skrzynkach, zakopywanych w ziemi. Gdy przyjdzie pora wykopywania cebul z gruntu, przy takim postępowaniu będziemy też mieli pewność, że wszystkie cebulki wykopaliśmy.

Po posadzeniu roślin glebę przykrywamy torfem lub rozdrobnioną korą. Taka ściółka zabezpieczy glebę przed utratą wilgoci i ograniczy wzrost chwastów. Dodatkowo, w przypadku cebul sadzonych jesienią, grubsza warstwa ściółki ograniczy przemarzanie gleby.

Sadzenie do doniczek pod osłony

Uprawa większości roślin cebulowych w doniczkach pod osłonami jest dosyć łatwa, gdyż warunki wzrostu można dokładnie dopasować do potrzeb roślin. Cebule możemy posadzić zarówno do doniczek glinianych jak i plastykowych. Doniczki gliniane są bardziej odpowiednie dla roślin, które nie znoszą nadmiaru wilgoci, gdyż podłoże po podlaniu przesycha w nich szybciej, niż w doniczkach plastykowych. Doniczki plastykowe są obecnie szeroko stosowane - są idealne dla gatunków wymagających więcej wilgoci, a w przypadku roślin źle znoszących nadmiar wilgoci, również się sprawdzą, o ile napełnimy je bardzo przepuszczalnym podłożem i będziemy rzadziej podlewać.

Metoda sadzenia cebul w doniczkach jest identyczna, jak sadzenia w gruncie. Cebule sadzi się w doniczkach na podobnej głębokości, a jeżeli w przypadku większych cebul okaże się to niemożliwe, musimy zapewnić im pod spodem warstwę wilgotnego podłożą o grubości co najmniej 3 cm. Po włożeniu do doniczki, cebule przykrywamy ziemią, którą dobrze dociskamy. Posypanie ziemi żwirem pomoże utrzymać wilgoć i poprawi wygląd doniczki. Podlewanie nie jest koniecznie, dopóki podłoże nie przeschnie. Wznowienie podlewania jest konieczne, gdy rozpocznie się wzrost korzeni.

Doniczki ze świeżo posadzonymi cebulami trzymamy w zimnym inspekcie bądź w zimnej szklarni. Ponieważ cebule w doniczkach są bardziej narażone na mróz niż te w gruncie, doniczki należy zabezpieczyć dołując je na zagonie z grubym piaskiem lub żwirem, zmieszanym z torfem. Latem konieczne jest dołowanie cebul w doniczkach glinianych, aby zapobiec przesychaniu gleby. Korzystne będzie również dla cebul w doniczkach plastykowych, gdyż zabezpieczy je przed przegrzewaniem się.

Sadzenie do pojemników

Cebule możemy również sadzić w rynienki, koryta, donice ceramiczne, czy inne pojemniki. Tak posadzone, mogą stanowić wspaniałą ozdobę balkonów, tarasów, czy schodów prowadzących do domu. Konieczne jest aby pojemniki miały na dole otwór umożliwiający odpływ wody. Na dnie pojemnika umieścić należy 3-centymetrową warstwę drenażową, a sam pojemnik ustawić na cegłach lub specjalnych nóżkach, co zapobiegnie gromadzeniu się wody i ochroni pojemniki ceramiczne przed uszkodzeniem przez mróz. Aby cebule nie gniły, podłoże musi być odpowiednio przepuszczalne.

Zobacz więcej: sadzenie roślin cebulowych do doniczek

Pędzenie roślin cebulowych

Wiele cebul można sadzić do mis i trzymać je w ciemności aby spowodować wcześniejsze ich kwitnienie. Najlepszą metodą pędzenia roślin cebulowych jest posadzenie ich w ozdobnych misach i wniesienie do mieszkania, gdy zaczynają już kwitnąć. Najbardziej okazale będą one kwitły w pomieszczeniu chłodnym, o temperaturze niewiele wyższej od temperatury panującej w szklarni czy inspekcie. Zbyt wysokie temperatury spowodują, że łodygi będą rosły bardzo szybko, a ich wygląd będzie nienaturalny. Kwiaty będą mniej trwałe. Po przekwitnięciu, rośliny należy wynieść z powrotem do inspektu lub szklarni.

admin1

Od sierpnia do września sadzi się rośliny cebulowe kwitnące późną jesienią, takie jak zimowit, szafran, czy merendera. Rośliny cebulowe kwitnące wiosną sadzi się od sierpnia do października.

Suche cebule, czyli takie które kupujemy w stanie spoczynku, należy posadzić jak najszybciej po ich kupieniu. Chociaż większość cebul przechowuje się na sucho, istnieją wyjątki - niektóre gatunki lubiące miejsca zacienione i wilgotne, przechowuje się w lekko wilgotnej korze lub torfie. Przy zakupie cebul należy wykazać ostrożność - kupujmy tylko cebulki ze sprawdzonych źródeł. Unikajmy cebul miękkich, z plamami lub przebarwieniami, cebul pozbawionych łusek okrywających, a także zwiędniętych lub wyschniętych.
Gdy samodzielnie wybieramy cebule w sklepie ogrodniczym, z łatwością możemy im się przyjrzeć i sprawdzić czy nie posiadają w/w mankamentów. Co jednak, gdy decydujemy się na zamówienie cebul kwiatowych przez internet? Wówczas wybierajmy sprawdzonego, renomowanego sprzedawcę, posiadającego dobrą opinię. Z pewnością można skorzystać z oferty dwóch sklepów, które już od kilku lat współpracują z redakcją naszego poradnika.
Rośliny, których handlowcy nie sprzedali w stadium spoczynku są często sadzone do doniczek. Jeśli kupimy rośliny w doniczkach, możemy je wysadzać od razu po kupieniu, przez cały sezon, lub też przetrzymać je w doniczce, dopóki część naziemna nie zaschnie, a następnie potraktować jak cebule w stanie suchym. Mankamentem kupowania roślin cebulowych w doniczkach jest ich, z reguły wyższa, cena.

Przygotowanie gleby

Przed posadzeniem roślin cebulowych, należy usunąć chwasty, zwłaszcza te trwałe, jak ostrożeń czy perz. Chwasty niszczymy mechanicznie lub środkami chwastobójczymi (herbicydami). Koniecznym zabiegiem jest też przekopanie, a potem wyrównanie gleby.

Podłoże, do którego posadzimy cebule, powinno mieć odczyn obojętny lub lekko zasadowy, być niezbyt zwięzłe, piaszczysto-gliniaste, zasobne w próchnicę. Jeżeli stwierdzimy, że gleba jest zbyt ciężka i gliniasta - należy dodać torfu, rozdrobnionej kory, węgla brunatnego lub piasku. Z kolei glebę zbyt lekką, piaszczystą, powinniśmy przede wszystkim wzbogacić w próchnicę używając odkwaszonego torfu ogrodniczego lub kompostu. Przed sadzeniem cebul, z ziemią należy wymieszać mineralny nawóz wieloskładnikowy, np. Azofoskę.

Oczywiście wymagania glebowe poszczególnych gatunków są zróżnicowane. I tak np. tulipany wymagają gleby żyznej, głęboko uprawionej, o odczynie obojętnym. Przed sadzeniem zaleca się zastosować nawozy fosforowe (5-8 dag/m²).

Z kolei lilie sadzimy do gleby żyznej, próchnicznej, przepuszczalnej i wilgotnej. Większość gatunków wymaga podłoża o kwaśnym odczynie pH 5,5-6,5. Warto zatem, przed przekopaniem rabaty, dodać nieodkwaszonego torfu wysokiego.

Przy wyborze miejsca do uprawy kwiatów cebulowych, warto tez zwrócić uwagę, aby co roku sadzić je w innych miejscach ogrodu. Postępowanie takie znacznie zmniejszy ryzyko porażenia cebul przez choroby lub szkodniki atakujące tę grupę roślin.

Sadzenie do gruntu

Głębokość sadzenia cebul zależy od ich wielkości. Cebule sadzimy z reguły na głębokości równej 2 - 3 ich wysokościom (na glebach bardzo lekkich nieco głębiej). Odstępy pomiędzy cebulami powinny wynosić około 2 - 3 szerokości cebul. Zaleca się sadzenie cebul po kilka do większego dołu wykopanego szpadlem. Nie wyznacza się powierzchni obsadzonej cebulami, ani nie sadzi się ich symetrycznie, gdyż wyglądałoby to nienaturalnie. Po usunięciu ziemi na żądaną głębokość, dobrze jest wkopać nieco mączki kostnej, a następnie dopiero umieścić cebule. Jeżeli nie potrafimy odróżnić gdzie jest część górna cebuli, a gdzie dolna, wtedy najlepiej posadzić ją na boku. Następnie cebule przykrywamy ziemią, rozbijając jej grudy i lekko ugniatając, aby usunąć wolne przestrzenie z powietrzem wokół cebul. W ogrodzie skalnym, przed posadzeniem cebul należy usunąć wierzchnią warstwę żwiru, a następnie ponownie rozsypać żwir po ukończeniu sadzenia.

Aby zabezpieczyć cebule przed wykopaniem przez nornice i inne gryzonie, można uprawiać je w plastikowych ażurowych koszykach lub skrzynkach, zakopywanych w ziemi. Gdy przyjdzie pora wykopywania cebul z gruntu, przy takim postępowaniu będziemy też mieli pewność, że wszystkie cebulki wykopaliśmy.

Po posadzeniu roślin glebę przykrywamy torfem lub rozdrobnioną korą. Taka ściółka zabezpieczy glebę przed utratą wilgoci i ograniczy wzrost chwastów. Dodatkowo, w przypadku cebul sadzonych jesienią, grubsza warstwa ściółki ograniczy przemarzanie gleby.

Sadzenie do doniczek pod osłony

Uprawa większości roślin cebulowych w doniczkach pod osłonami jest dosyć łatwa, gdyż warunki wzrostu można dokładnie dopasować do potrzeb roślin. Cebule możemy posadzić zarówno do doniczek glinianych jak i plastykowych. Doniczki gliniane są bardziej odpowiednie dla roślin, które nie znoszą nadmiaru wilgoci, gdyż podłoże po podlaniu przesycha w nich szybciej, niż w doniczkach plastykowych. Doniczki plastykowe są obecnie szeroko stosowane - są idealne dla gatunków wymagających więcej wilgoci, a w przypadku roślin źle znoszących nadmiar wilgoci, również się sprawdzą, o ile napełnimy je bardzo przepuszczalnym podłożem i będziemy rzadziej podlewać.

Metoda sadzenia cebul w doniczkach jest identyczna, jak sadzenia w gruncie. Cebule sadzi się w doniczkach na podobnej głębokości, a jeżeli w przypadku większych cebul okaże się to niemożliwe, musimy zapewnić im pod spodem warstwę wilgotnego podłożą o grubości co najmniej 3 cm. Po włożeniu do doniczki, cebule przykrywamy ziemią, którą dobrze dociskamy. Posypanie ziemi żwirem pomoże utrzymać wilgoć i poprawi wygląd doniczki. Podlewanie nie jest koniecznie, dopóki podłoże nie przeschnie. Wznowienie podlewania jest konieczne, gdy rozpocznie się wzrost korzeni.

Doniczki ze świeżo posadzonymi cebulami trzymamy w zimnym inspekcie bądź w zimnej szklarni. Ponieważ cebule w doniczkach są bardziej narażone na mróz niż te w gruncie, doniczki należy zabezpieczyć dołując je na zagonie z grubym piaskiem lub żwirem, zmieszanym z torfem. Latem konieczne jest dołowanie cebul w doniczkach glinianych, aby zapobiec przesychaniu gleby. Korzystne będzie również dla cebul w doniczkach plastykowych, gdyż zabezpieczy je przed przegrzewaniem się.

Sadzenie do pojemników

Cebule możemy również sadzić w rynienki, koryta, donice ceramiczne, czy inne pojemniki. Tak posadzone, mogą stanowić wspaniałą ozdobę balkonów, tarasów, czy schodów prowadzących do domu. Konieczne jest aby pojemniki miały na dole otwór umożliwiający odpływ wody. Na dnie pojemnika umieścić należy 3-centymetrową warstwę drenażową, a sam pojemnik ustawić na cegłach lub specjalnych nóżkach, co zapobiegnie gromadzeniu się wody i ochroni pojemniki ceramiczne przed uszkodzeniem przez mróz. Aby cebule nie gniły, podłoże musi być odpowiednio przepuszczalne.

admin2 · Wysłany: Nie 12:15, 16 Mar 2014 Temat postu:

Kwiaty cebulowe sadzone wiosną stanowią doskonałą ozdobę ogrodu przez całe lato, aż do jesieni. Większość z tych roślin posiada niezwykle bajeczne, przepiękne, wielobarwne kwiatostany, świadczące o ich tropikalnym rodowodzie. To dzięki nim w naszym ogrodzie zapanuje nastrój ciepłego lata, dopełnionego nutką egzotyki. Zobacz jakie kwiaty cebulowe sadzić wiosną i jak przeprowadzić sadzenie, aby rośliny te zachwycały nas aż do jesieni.

kwiaty cebulowe sadzone wiosną - dalia
Dalie to bardzo popularne kwiaty sadzone wiosną.
Ich kuliste kwiatostany budzą zachwyt przez całe lato

Większość z tych egzotycznych piękności, np. dalie, frezje, mieczyki, tygrysówki, jest wrażliwa na przymrozki. Trudno się temu dziwić, skoro pochodzą one z rejonów tropikalnych, Ameryki Środkowej czy gorących obszarów Afryki. Dlatego kwiaty cebulowe z tej grupy sadzi się od połowy kwietnia do połowy maja, tak aby ich wzrost rozpoczął się już po okresie występowania przymrozków. To dobra wiadomość dla wszystkich tych ogrodników, których do rozpoczęcia wiosennych prac w ogrodzie przekonują dopiero naprawdę ciepłe dni. W kwietniu i maju wiosenne słońce mocno nas ogrzewa podczas przebywania w ogrodzie, a sadzenie roślin cebulowych w tym okresie daje wiele przyjemności!

kwiaty cebulowe sadzone wiosną - mieczyk, gladiola
Mieczyki, zwane także potocznie Gladiolami, to bulwiaste byliny,
pochodzące z Afryki. W ogrodzie są wspaniałą ozdobą kwiatowych rabat!

W przypadku niektórych kwiatów cebulowych sadzonych wiosną, takich jak begonie, dalie czy kanny (pacioreczniki), termin kwitnienia przyspiesza się, sadząc rośliny do doniczek już w marcu. Do ogrodu wysadza się je pod koniec maja. To z kolei propozycja dla bardziej niecierpliwych ogrodników, którzy chcą jak najszybciej ujrzeć przepiękne, barwne kwiatostany tych ciekawych roślin. Wówczas, do momentu wysadzenia na rabaty, doniczki z cebulami kwiatowymi przetrzymuje się w widnym pomieszczeniu zabezpieczonym przed mrozem, np. szklarni czy w przydomowej werandzie.

Terminy sadzenia kwiatów cebulowych wiosną

Bez wątpienia jednak najwygodniejszym sposobem uprawy jest sadzenie cebul wprost do gruntu. Dokładne terminy sadzenia poszczególnych gatunków, podaje Pani Lidia Kawa, ekspert sklepu internetowego cebule-kwiatowe.pl:

- Najszybciej, bo już od marca, na ogrodowe rabaty sadzi się lilie. Od drugiej połowy kwietnia sadzi się zaś cebule takich gatunków jak: mieczyk (gladiola), frezja, iksja, jakier, irys (kosaciec), krokosmia, liliowiec, śniedek, tygrysówka pawia. Dopiero w maju zaś do gruntu wędrują: agapant, dalia, eukomis, ismena (błonczatka). Można także nadal sadzić mieczyki, lilie i liliowce. Popularne i tak piękne gladiole oraz lilie zdąży zatem posadzić każdy, nawet spóźnialski ogrodnik!

kwiaty cebulowe sadzone wiosną -lilia
Wspaniałą ozdobę letnich rabat stanowią sadzone wiosną lilie.
Ich kwiaty wspaniale się prezentują i wydzielają intensywny, słodki zapach!

Jak przygotować miejsce do sadzenia kwiatów cebulowych wiosną?

Rabatę, na której zamierzamy posadzić kwiaty cebulowe, należy najpierw odpowiednio przygotować. Jak wyjaśnia ekspertka z cebule-kwiatowe.pl:

- Rozpoczynamy od usunięcia chwastów oraz spulchnienia i wyrównania gleby. Większość kwiatów cebulowych lubi gleby o odczynie obojętnym do zasadowego, średnio zwięzłe i żyzne, bogate w próchnicę. Zazwyczaj przed sadzeniem cebul kwiatowych warto poprawić strukturę gleby, mieszając ją z odkwaszonym torfem, świeżą żyzną ziemią ogrodniczą, warto też dodać do ziemi kompostu. Dla zapewnienia odpowiedniej ilości składników pokarmowych, potrzebnych roślinom do wzrostu i obfitego kwitnienia, stosuje się też wieloskładnikowe nawozy mineralne. Klientom naszego sklepu cebule-kwiatowe.pl do każdej przesyłki gratis dajemy nawóz startowy Substral - dawkę na 20 litrów podłoża. To na pewno miły prezent, gwarantujący zdrowy start nowo sadzonym roślinom!

Jak sadzić kwiaty cebulowe wiosną?

Podczas sadzenia kwiatów cebulowych wiosną znaczenie ma nie tylko właściwy termin sadzenia ale też odpowiednia głębokość na jakiej umieścimy cebule w podłożu. Jeżeli nie znamy głębokości sadzenia cebul poszczególnych gatunków, w uproszczeniu można przyjąć zasadę, że cebule kwiatowe sadzi się na głębokość równą dwu- do trzykrotnej wysokości cebuli. Ze względu na bardzo zróżnicowane rozmiary cebul, głębokości te mogą wynosić od np. 5-8 cm dla begonii, cynobrówki, iksji, jaskrów i tygrysówki, do ponad 10 cm dla dalii, lilii i mieczyków. Jak dodaje Pani Lidia Kawa z cebule-kwiatowe.pl:

- Dokładne informacje co do głębokości sadzenia cebul poszczególnych roślin, jak i zalecanej rozstawy pomiędzy sadzonymi cebulami kwiatowymi znajdują się na stronie naszego sklepu, przy opisie każdej odmiany. Robiąc u nas zakupy, mogą Państwo zatem dokładnie sprawdzić zalecaną głębokość sadzenia. Warto też kierować się zasadą, że na glebach bardzo lekkich cebule sadzimy nieco głębiej niż na zalecanej głębokości. Odwrotnie postępujemy na glebach bardzo zwięzłych - tu cebule sadzi się nieco wyżej.

kwiaty cebulowe sadzone wiosną -lilia
Przygotowane do sadzenia bulwy mieczyków oraz bardzo przydatna sadzarka
do cebul kwiatowych. Najlepszej jakości cebule kwiatowe oraz niezbędne
akcesoria kupimy w sklepie cebule-kwiatowe.pl

Gdy sadzimy kwiaty cebulowe wiosną warto też zwrócić uwagę na odpowiedni dobór roślin i miejsce ich sadzenia. Przede wszystkim wybierajmy tylko zdrowe i dobrej jakości cebule kwiatowe u zaufanych sprzedawców, takich jak cebule-kwiatowe.pl. Co roku wybrane gatunki sadźmy na innych stanowiskach aby nie były atakowane przez szkodniki, które mogły przezimować z poprzedniego roku. Rośliny osiągające wyższy wzrost sadzi się z reguły w tyle rabaty, gdzie będą stanowić tło dla niższych okazów rosnących od frontu. - Pamiętajmy też o doborze kolorystyki kwiatów oraz terminów kwitnienia - dodaje nasz ekspert z cebule-kwiatowe.pl:

- Dobierajmy rośliny tak aby po zakończeniu kwitnienia przez jedne gatunki, zaraz pojawiały się kwiaty następnych. Dzięki temu na rabacie będzie nieprzerwana feeria barw od wiosny aż po jesień. Informacje o barwie kwiatów oraz terminach kwitnienia są na stronie naszego sklepu, dlatego klienci z łatwością mogą dopasować rośliny pod tym kątem.

Jak ułatwić sobie sadzenie kwiatów cebulowych?

Sadząc kwiaty cebulowe wiosną warto też skorzystać z kilku akcesoriów. Wykonywanie odpowiednio szerokich i głębokich otworów pod kwiaty cebulowe sadzone wiosną ułatwią nam tzw. dołowniki oraz sadzarki.

- Polecam także sadzenie cebulek kwiatowych w koszyczkach - dodaje Pani Lidia Kawa z cebule-kwiatowe.pl - Po pierwsze - jesienią będzie nam łatwiej odnaleźć i wykopać cebule kwiatowe przeznaczone do przechowywania przez zimę. Po drugie - koszyczki utrudniają dostęp szkodnikom, uszkadzającym cebule kwiatowe. Koszyczki i sadzarki można kupić w naszym sklepie wraz z cebulami kwiatowymi.

Specjalna Propozycja

Z okazji zbliżającego się pierwszego dnia wiosny, przygotowaliśmy dla Ciebie kod rabatowy, dający 5% zniżki na zakupy w sklepie cebule-kwiatowe.pl - z rabatem kupisz najwyższej jakości nasiona, cebule kwiatowe oraz akcesoria do ich sadzenia w zaskakująco niskich cenach.

admin2 · Wysłany: Nie 12:17, 16 Mar 2014 Temat postu:

Begonia - odmiany i uprawa

Begonia to roślina niezwykle popularna i doceniana w naszym kraju, ozdoba kwietników, ogrodów, tarasów i balkonów. Begonie występują w różnych gatunkach i odmianach. Od kilku lat ich popularność zdecydowanie rośnie, dzięki czemu dzisiaj ich zróżnicowanie jest o wiele większe. Begonie mogą być uprawiane zarówno w pomieszczaniach jak i ogrodach. Jakie gatunki wybrać do uprawy i co trzeba im zapewnić aby pięknie kwitły?

Charakterystyka

begonia bulwiasta
Begonia bulwiasta kwitnie od czerwca do pierwszych przymrozków. Rośliny są dostęne w wielu ciekawych odmianach, a jej bulwy można przechować przez zimę na kolejny rok.

begonia stale kwitnąca
Begonia stale kwitnąca jest rośliną jednoroczną, doskonałą ozdobą rabat i kwietników.

begonia stale kwitnąca
Wśród odmian begonii jednorocznej znajdziemy też rośliny o ciekawym zabarwieniu liści.
Begonie należą do rodziny Begoniaceae - Ukośnicowate. Stanowią bardzo liczny rodzaj z wieloma różnymi gatunkami. Begonie są rozdzielnopłciowe, co oznacza, że posiadają zarówno kwiaty męskie jak i oddzielne kwiaty żeńskie. Rośliny te można łatwo krzyżować ze sobą dlatego z biegiem lat uzyskano niezwykle dużo nowych gatunków i odmian.

Uprawa begonii

Begonie preferują ziemię żyzną i przepuszczalną, o odczynie obojętnym lub lekko kwaśnym. Większość gatunków begonii najlepiej rośnie na stanowiskach lekko zacienionych. Większe nasłonecznienie zazwyczaj lepiej tolerują odmiany o ciemnych liściach, zaś te o jaśniejszym ulistnieniu potrzebują więcej cienia.

W przypadku uprawy doniczkowej w mieszkaniach, warto zapewnić begoniom miejsce jasne ale ze światłem rozproszonym. Optymalna temperatura w okresie wzrostu i kwitnienia roślin wynosi 18-20°C. W zimie temp. nie powinna spadać poniżej 15°C, a latem wzrastać powyżej 24°C. Latem rośliny należy podlewać gdy ziemia przesycha (zazwyczaj 2 razy w tygodniu), zimą zaś nie podlewa się ich zbyt obficie (nie częściej niż co tydzień). Nawozimy wiosną i latem, kontynuując nawożenie dopóki rośliny kwitną. Co 2 - 3 lata warto rośliny przesadzić.

Uwaga - nie każdy to wie! Uprawiając begonie na rabatach i w pojemnikach warto ułamywać pierwsze pąki kwiatowe aby rośliny szybciej osiągnęły docelowe rozmiary. Później warto obcinać zwiędłe kwiatostany aby pobudzać rośliny do tworzenia nowych kwiatów i przedłużyć okres kwitnienia.

Choroby i szkodniki begonii

Większość begonii jest wrażliwa na dwie choroby grzybowe - mączniaka oraz szarą pleśń. Rozwojowi tych chorób może sprzyjać uprawa begonii w nadmiernym zagęszczeniu oraz zbyt częste zwilżanie liści. W przypadku mączniaka na liściach i łodygach pojawiają się nieregularne plamy, pokryte białym nalotem. Czasem nalot występuje też na kwiatach. Zaś w przypadku szarej pleśni na ogonkach i blaszkach liściowych pojawiają się szare, szybko brązowiejące i powiększające się plamy. Na płatkach kwiatów początkowo widać małe, okrągłe, jasne plamki, które z czasem powiększają się i brązowieją. W przypadku obu chorób silnie porażone rośliny trzeba wyrzucić. Jeżeli uda nam się rozpoznać pierwsze objawy pojawiającej się choroby należy wykonać oprysk fungicydami. W uprawie doniczkowej w mieszkaniach sięgajmy tylko po bezpieczne preparaty naturalne oparte np. na wyciągu z czosnku.

Ze szkodników na begonii mogą pojawić się wełnowce i opuchlaki, czasem też mszyce.

Begonia - gatunki i odmiany

Begonia stale kwitnąca (Begonia semperflorens)
Begonia ta występuje dziko w Brazylii, gdzie jest rośliną wieloletnią, u nas zaś to roślina jednoroczna. Dorasta do wysokości 20 - 30 cm. Liście są jajowate, błyszczące, osadzone na mięsistych ogonkach. Kwitnie od początku czerwca do późnej jesieni.

Rośliny te wymagają gleb żyznych, próchniczych o lekko kwaśnym odczynie. Najlepiej rosną w miejscach nasłonecznionych, ale dobrze poradzą sobie i w pół-cieniu. Źle znoszą długotrwała susza, a gdy lato jest chłodne i deszczowe ogólnie słabiej rosną i kwitną. Begonię stale kwitnącą należy dokarmiać co tydzień. Na miejsce stałe należy ją sadzić dopiero w końcu maja lub na początku czerwca gdy jest pewność, że nie wystąpią przymrozki ponieważ ta begonia jest wrażliwa na zimno. Jest to bardzo dobra roślina na kwietniki i do pojemników, może tez tworzyć obwódki rabat, ogólnie begonia stale kwitnąca jest niezwykle uniwersalna. Lepiej jednak nie stosować jej jako rośliny do wnętrz.

Begonia bulwiasta (Begonia tuberhybrida)
Roślina ta dziko występuje w Boliwii, Ekwadorze i w Peru. Posiada łodygi o długości 15-30 cm, są grube i soczyste. Liście są jajowate, duże i asymetryczne. Kwiaty dzielą się na żeńskie i męskie. Begonia bulwiasta kwitnie od czerwca do pierwszych przymrozków.

Begonie bulwiaste lubią podłoże próchniczne i przepuszczalne. Najlepiej radzą sobie na stanowisku przewiewnym, jasnym, najlepiej ze światłem rozproszonym. Zbyt ostre słońce przypala liście i kwiaty. Do gruntu i do pojemników można tą begonię sadzić w końcu maja lub na początku czerwca. Podczas podlewania nie należy moczyć liści ani kwiatów.

Zimowanie begonii bulwiastej. Bulwy begonii nie zimują w gruncie, więc na początku października należy je wykopać i do marca przechowywać w miejscu gdzie nie ma dostępu mrozu. Najlepiej zadołowane w suchym piasku, torfie lub trocinach. W marcu bulwy ponownie wsadzamy do doniczek i przetrzymujemy w temp. około 18°, tak żeby na miejsce docelowe, gdy minie ryzyko przymrozków, trafiły rośliny już kwitnące.

Begonia bulwiasta to bardzo dobra roślina do uprawy w pojemnikach, pięknie prezentuje się w pojemnikach wiszących. Pięknie wygląda tez na kwietnikach i rabatach. Nie nadaje się na roślinę do wnętrz.

Popularną odmianą begonii bulwiastej jest begonia zwisająca, której pędy mocno przewieszają się dzięki czemu roślina bardzo pięknie prezentuje się w wiszących pojemnikach. Kwiaty tej odmiany zebrane są w efektowne wiechy.

Begonia zimowa (Begonia x elatior)
Niezwykle wdzięczna roślina do uprawy we wnętrzach. Kwitnie praktycznie przez cały rok. Nie wytwarza żadnych bulw. Warto pamiętać, że gdy roślina przekwitnie nie warto jest jej dalej trzymać ponieważ raczej nie zakwitnie ponownie. Preferuje stanowisko jasne i ciepłe, jednak nie w bezpośrednim słońcu. Podlewać należy regularnie choć nie należy dopuścić do zbyt mokrego podłoża. Warto nawozić begonie co tydzień żeby podtrzymywać obfite kwitnienie. Warto uważać czy roślina nie zaczyna chorować na mączniaka lub inna chorobę grzybową wywołaną nadmierną wilgocią, wczesne wykrycie pomaga szybko pozbyć się choroby i uchronić begonię przed koniecznością wyrzucenia.

Begonia królewska (Begonia rex)
Ten gatunek begonii jest niezwykle ceniony głównie z uwagi na swoje bogate ubarwienie liści. U tej rośliny, w odróżnieniu od innych begonii, to właśnie liście są najważniejsze, a nie kwiaty. Warto pamiętać, że begonia królewska pochodzi z lasów tropikalnych Borneo i Assamy, dlatego preferuje stanowiska cieniste. Zasada jej pielęgnacji brzmi, że im bardziej kolorowo wybarwione liście tym bardziej zacienione stanowisko powinno być. Begonie te lubią podłoże torfowe zmieszane z piaskiem. Podlewać należy regularnie, wilgotność podłoża powinna być średnia. Zimą należy dbać o wilgotne powietrze. Ta begonię należy podlewać wyłącznie odstałą, miękką wodą. Nawozić należy co 2 tygodnie.

admin2 · Wysłany: Nie 12:18, 16 Mar 2014 Temat postu:

Dalie, georginie - uprawa, sadzenie, odmiany ogrodowe

Dalie, lub inaczej - georginie, to przepięknie kwitnące rośliny bulwiaste. Cenione są za swoje wspaniałe kwiatostany, u niektórych odmian w postaci ogromnych, soczyście wybarwionych kul, oraz długi termin kwitnienia - od początku lata aż do jesieni. Poznaj najciekawsze odmiany dalii do uprawy ogrodowej. Zobacz kiedy jest najlepszy czas na sadzenie dalii oraz jak wygląda uprawa dalii w ogrodzie.

kwiaty cebulowe sadzone wiosną - dalia, georginia
Dalie to bardzo popularne rośliny bulwiaste sadzone wiosną.
Ich kuliste kwiatostany budzą zachwyt przez całe lato,
często aż do pierwszych jesiennych przymrozków.

Odmiany dalii

Dalie, których inna nazwa to georginie, to byliny tworzące podziemne bulwy korzeniowe. Rośliny te pochodzą z górzystych obszarów Meksyku i Gwatemali, a do Europy sprowadzono je w XIX wieku. Posiadając liczne walory ozdobne przy jednocześnie niezbyt wygórowanych wymaganiach uprawowych, bardzo szybko stały się obiektem zainteresowań hodowców. Do pierwszych krzyżowań wykorzystano dalię zmienną (Dahlia pinnata), uzyskując w wyniku zabiegów hodowlanych, bardzo zróżnicowane rośliny - różniące się osiąganym wzrostem oraz kształtem, wielkością i barwą kwiatów. Dech w piersiach zapierają odmiany dalii o kulistych kwiatostanach, których średnica przekracza 20 cm! Kwiaty dalii prezentują się korzystnie nie tylko w dni słoneczne, ale też przy gorszej, pochmurnej lub nawet deszczowej pogodzie. Niewątpliwą zaletą dalii jest też długie kwitnienie - całe lato i jesień, aż do pierwszych przymrozków.

dalie, georginie
Dalie dekoracyjne to odmiany o kwiatach pełnych, złożonych niemal wyłącznie z kwiatów języczkowatych (często mylnie nazywanych płatkami). Kwiaty bardzo duże, u niektórych odmian o średnicy do 30 cm. Na fot. dalia dekoracyjna 'Duet'.

dalie, georginie
Dalia dekoracyjna 'Kelvin Floodlight' posiada kwiaty kremowo-żółte. Doskonale nadaje się na rabaty i na kwiat cięty.

dalie, georginie
Dalie pomponowe mają kwiatostany kuliste o średnicy ok. 5 cm. Ciasno osadzone kwiaty języczkowate zwijają się u nich do środka. Na fot. odm. 'Bantling'

dalie, georginie
Dalie kaktusowe mają kwiaty pełne, o wąskich spiczasto zakończonych płatkach, przypominających kolce. Doskonałym przykładem jest dalia kaktusowa 'Jaldec Joker'.

dalie, georginie
Dalie pojedyncze to głównie odmiany karłowe na rabaty. W koszyczkach o średnicy ok. 8 cm kilka dużych płatków luźno otacza środkową tarczkę z kwiatami rurkowatymi. Przedstawicielem tej grupy jest odm. 'Northwest Cosmos'.
Różnorodność cech otrzymywanych odmian dalii sprawiła, że dla uporządkowania, konieczne stało się wprowadzenie podziału dalii na grupy. Nowo powstające odmiany dalii sprawiają jednak, że podział ten cały czas ewoluuje. Zobaczymy to, gdy zajrzymy do archiwalnych numerów miesięcznika Działkowiec. Na łamach tego czasopisma w 1998 roku prezentowano podział dalii na 8 grup. W 2004 roku ukazał się artykuł autorstwa dr Agnieszki Krzymińskiej z AR w Poznaniu, w którym dalie były podzielone na 10 grup. Zaledwie 5 lat później, na łamach tego samego miesięcznika, Dr Dariusz Sochacki z ISK w Skierniewicach, zaprezentował podział dalii już na 13 grup.

Do najbardziej popularnych grup dalii można zaliczyć m. in. dalie dekoracyjne, o pełnych kwiatostanach. Ich języczkowate kwiaty (przez amatorów niepoprawnie nazywane płatkami) są szerokie i płaskie, zachodzą na siebie dachówkowato. Rośliny z tej grupy osiągają wys. od 100 do 160 cm, są więc dość wysokie. Do tej grupy należą takie odmiany jak "Bona", "Break Out", "Garden Wonder", "Honka Surprise", "Mystery Day", "Orange Nugget", "Perfection", "Wenus" i "Wiga".

Niemniej ciekawe są dalie pomponowe o pełnych, kulistych kwiatostanach, z kwiatami języczkowatymi zwiniętymi na całej swej długości. Rośliny z tej grupy osiągają od 100 do 140 cm. Znajdziemy tu takie odmiany jak "Downham Royal", "Kwiat jabłoni", "Nivea" i "Nati".

Kolejna ciekawa grupa to dalie kaktusowe. Tworzą one kwiatostany pełne o kwiatach języczkowatych ostro zakończonych i zwiniętych w rurkę. Te "kolczaste" kwiaty zapewne były inspiracją do nazwania tej grupy daliami kaktusowymi. Przeważnie są to rośliny osiągające od 100 do 160 cm wzrostu. Do tej grupy zalicza się odmiany "Aida", "Akita", "Bicola", "Chat Noir", "Colour Spectale", "Jeanne D'arc", "Kier", "Ozyrys", "Yellow Star".

Szczególną popularnością cieszą się także dalie anemonowe, u których środek koszyczka wypełniony jest wyrośniętymi kwiatami rurkowatymi, tworzącymi wypukłą tarczę w środku kwiatostanu. Okazy z tej grupy są przeważnie nieco niższe od wyżej omówionych, osiągając od 70 co 100 cm wysokości. Możemy tu wspomnieć takie odmiany jak "Comet", "Giunea" czy "Rock and roll".

Omawiając najpopularniejsze grupy dalii nie sposób pominąć dalii pojedynczych, o pojedynczym lub podwójnym okółku kwiatów języczkowatych, z wyraźną tarczą kwiatów rurkowatych. Są to najniższe, spośród opisanych tu dalii. Wysokość tych roślin zazwyczaj nie przekracza 70 cm. Do tej grupy wchodzą takie odmiany jak "Bambino", "Elf", "Reddy", "Sweetheart" czy "Yellow Hammer".

Te 5 grup wydaje się cieszyć największym, od lat niesłabnącym zainteresowaniem. Ale podczas wizyty w sklepie ogrodniczym naszą uwagę mogą też przykuć dalie kołnierzykowe, peoniowe, strzępiaste, storczykowe, grzybieniaste lub jeszcze inne.

Sadzenie dalii

Dalie można uzyskać z siewu nasion. Nasiona wysiewamy w marcu do doniczek lub kuwet, przykrywamy cienką warstwą ziemi, zraszamy, nakrywamy folią i zapewniamy im temp. około 20°C. Gdy wykiełkują i osiągną około 1 cm, folię można zdjąć. Gdy siewki wytworzą po 4 listki, przepikowujemy je do małych doniczek lub pojemniczków (np. po jogurtach). Do ogrodu można je wysadzać od początku maja, pamiętając o uprzednim zahartowaniu.

Znacznie mniej kłopotliwe jest sadzenie karp dalii zakupionych w sklepie ogrodniczym i na tą metodę decyduje się większość ogrodników amatorów. Podczas zakupów zwróćmy uwagę aby każda kupowana karpa miała przynajmniej jeden widoczny pąk (te bez pąków są bezużyteczne, gdyż nie wypuszczą pędów). Karpy dalii najlepiej sadzić od początku do połowy maja na głębokości około 5 do 7 cm.

Uprawa dalii

Stanowisko w ogrodzie, na które wysadzimy rozsadę bądź posadzimy karpy dalii, powinno być słoneczne, ciepłe i osłonięte od wiatrów. Rośliny poradzą sobie też w lekkim półcieniu ale ich kwiaty będą mniej okazałe. Najlepsze są gleby przepuszczalne, próchnicze, dobrze uprawione, o odczynie obojętnym do lekko alkalicznego (pH 7,0 do 7,2). Należy natomiast unikać gleb ciężkich i podmokłych, gdyż na nich uprawa dalii raczej się nie udaje.

W czasie wegetacji roślinom zapewniamy regularne nawadnianie oraz nawożenie nawozami wieloskładnikowymi. Więdnięcie liści latem może świadczyć o zbyt skąpym nawadnianiu. Natomiast nadmierny rozwój zielonych liści, kosztem ubogiego kwitnienia, świadczy o przenawożeniu azotem. Wysokie odmiany trzeba też zabezpieczyć przed łamaniem pędów, podpierając je palikami. Paliki najlepiej wbić od razu po sadzeniu, aby w późniejszym okresie nie uszkodzić korzeni roślin. Jeżeli nie mamy pewności, czy posadzone odmiany będą się dobrze krzewić, gdy pędy osiągną wysokość od 10 do 15 cm, dobrze jest uszczknąć ich wierzchołki. W późniejszym okresie pamiętajmy o usuwaniu przekwitniętych kwiatostanów aby nie hamowały rozwoju kolejnych kwiatów. Dzięki tym zabiegom dalie powinny pięknie kwitnąć aż do pierwszych przymrozków.

Jak przezimować dalie

Dalie nie są mrozoodporne i trzeba przezimować dalie poza ogrodem. Ich karpy wykopuje się i przechowuje w miejscu zabezpieczonym przed mrozem. Karpy dalii wykopujemy jesienią, gdy pędy zostaną ścięte przez pierwsze przymrozki. Następnie oczyszczamy je z resztek ziemi i umieszczamy w ciepłym i suchym pomieszczeniu w celu lekkiego podsuszenia (zapobiegnie to gniciu karp w czasie przechowywania).

Po podsuszeniu dalie przechowujemy w przewiewnym pomieszczeniu, ułożone w ażurowych skrzyneczkach, przykryte suchym torfem, piaskiem, trocinami lub choćby gazetami. W pomieszczeniu przechowalniczym należy utrzymywać temp. od 5 do 8°C. Podczas przechowywania warto od czasu do czasu sprawdzić stan karp i usunąć gnijące lub pokrywające się pleśnią.

Gdy nadejdzie wiosna, karpy dalii będzie można ponownie posadzić. Tuż przed sadzeniem warto je podzielić aby uzyskać większą liczbę roślin. Podczas dzielenia, pamiętajmy aby każda nowo uzyskana karpa miała co najmniej jeden pąk.

admin2 · Wysłany: Nie 12:19, 16 Mar 2014 Temat postu:

Lilie ogrodowe - odmiany, uprawa, jak i kiedy sadzić

Lilie przywędrowały do Europy z Japonii i Chin, gdzie już od dawna zdobiły liczne ogrody. Uprawa lilii staje się coraz popularniejsza w miarę jak hodowcy uzyskują nowe, coraz ciekawsze odmiany lilii. Dzięki temu powszechnie dostępne są przepiękne lilie ogrodowe, doskonałe do uprawy w naszym klimacie. Zobacz jak i kiedy sadzić lilie ogrodowe, które odmiany lilii wybrać oraz jak przebiega uprawa lilii w ogrodzie.

Lilie ogrodowe - odmiany

lilie ogrodowe
Lilia 'Conca d'Or' jest zaliczana do tzw. orienpetów, pochodzących ze skrzyżowania odmian trąbkowych z liliami orientalnymi. Kwitnie od czerwca do lipca kolorze żółto-kremowym.

lilie ogrodowe
Lilia tygrysia (Lilium tigrinum) jest gatunkiem botanicznym. Wydaje czerwonopomarańczowe, purpurowo nakrapiane, turbanowe kwiaty o śr. do 10 cm, które możemy podziwiać w lipcu i sierpniu.
Poszczególne odmiany lilii znacznie różnią się między sobą, dzięki czemu rośliny te mogą mieć bardzo szerokie zastosowanie w ogrodzie. Na rabatach lilie ogrodowe są idealnym partnerem dla wielu roślin jednorocznych oraz bylin. Ze względu na różnorodność w kolorystyce (żółty, różowy, pomarańczowy, czerwony, biały oraz wszystkie kolory pośrednie) są poszukiwanym towarzystwem dla niebieskich i purpurowych roślin wieloletnich, takich jak szałwia, przegorzan, czy aster. Kolorowe lilie będą odpowiednim akcentem dla funkii.

Następnym miejscem, w którym lilie ogrodowe właściwie się zaprezentują to stanowiska wokół krzewów liściastych o kolorystyce brązowo-zielonej, z którymi będą doskonale kontrastować, a także dla tych krzewów i drzew iglastych, które podobnie jak lilie, wymagają nieco więcej wilgoci. Najniższe spośród lilii, które nie przekraczają wysokości 50 cm, można zastosować na skalniak.

Ze względu na dużą różnorodność, lilie dzieli się na 9 grup:

lilie azjatyckie, takie jak L. cernuum i L. Davidii, jest to najliczniejsza grupa lilii ogrodowych, kwitnących od czerwca do początku sierpnia w szerokiej gamie barw,
lilie powstałe z krzyzówek L. martagon i L. hansonii, które najlepiej jest uprawiać na glebach lekko zasadowych, próchnicznych, na stanowisku lekko ocienionym, lilie te rosną silnie, kwiaty są małe, najczęściej turbanowate, osadzone na długich szypułkach,
mieszańce L. candidum i L. chalcedonicum, jest to nieliczna grupa, dość trudne do uprawy w naszym klimacie i w efekcie tego również rzadko spotykane, lubią stanowiska słoneczne i gleby alkaliczne,
lilie amerykańskie, mieszańce gatunkó amerykańskich, charakteryzujące się silnym wzrostem i turbanowatymi kwiatami, zwykle pomarańczowymi lub żółtymi z czarnymi kropkami, najlepiej czują się w lekkim cieniu, na glebach kwaśnych i dobrze zdrenowanych,
lilie powstałe z krzyzówek L. longiflorum i L. formosanum, tworzące wspaniałe trąbkowe kwiaty barwy białej, w naszym klimacie nie mogą jednak zimować w gruncie,
lilie trąbkowe i krzyżówki L. henryi, tworzące duże pachnące kwiaty, zakwitają jednak dopiero w drugim roku uprawy,
lilie orientalne orientalne, pochodzące głównie od gatunków japońskich, nie są odporne na niskie temperatury, szkodzą im także chłody i deszcze w czasie lata, kwiaty ich uchodzą jednak za jedna z najpiękniejszych, lubią gleby kwaśne,
inne mieszańce, tzw. międzygrupowe, czyli powstałe w wyniku krzyżowania odmian z odległych grup,
lilie botaniczne, czyli gatunki i ich odmiany botaniczne.
Jak i kiedy sadzić lilie

lilie ogrodowe
Lilia 'Gizmo' tworzy silnie pachnące, sześciopłatkowe kwiaty z 1 słupkiem o białym znamieniu i 6 pylnikami o brązowym pyłku. Płatki kwiatu białe, mocno wywinięte na zewnątrz.

lilie ogrodowe
Kielichy kwiatowe lilii 'Pink Heaven' mienią się w odcieniach różu i bieli.

lilie ogrodowe
Szkarłatnoczerwone kwiaty lilii 'Flashpoint' wydzielają dość intensywny, słodki zapach.

lilie ogrodowe
Lilia 'Loreto' jest mieszańcem azjatyckim o pomarańczowych kwiatach z wiśnowo-brązową planą w połowie płatka. Może być sadzona na rabatach, w pojemnikach, wykorzystywana na kwiat cięty.

lilie ogrodowe
Lilia azjatycka 'Lollypop' tworzy kwiaty o mocnym, kontrastowym zestawieniu różu i bieli. Na rabatach tę odmianę dobrze jest sadzić w większej grupie, można też ciąć do wazonu.
Lilie ogrodowe najlepiej sadzić na glebach bogatych w próchnicę, pulchnych i przepuszczalnych. Rośliny te są wrażliwe na nadmiar wody w glebie, dlatego też jeżeli w naszym ogrodzie gleba jest zbyt ciężka, lilie możemy sadzić na podwyższonych zagonach, gdzie poziom sadzenia cebul jest równy poziomowi przejść pomiędzy zagonami. To powinno zapewnić dostateczny odpływ nadmiaru wody z gleby.

Jak sadzić lilie?
Lilie sadzimy zaraz po zakupie, gdy są jeszcze świeże. W żadnym wypadku nie należy kupować cebulek zasuszonych czy pomarszczonych. Cebule sadzimy na głębokości równej 2,5 - 3 wysokości cebuli. Zazwyczaj będzie to na głębokości 10 - 15 cm.

Kiedy sadzić lilie?
W sklepach największy wybór cebul lilii jest wiosną. Przy sprzyjającej pogodzie najbardziej mrozoodporne gatunki sadzi się już od marca, najczęściej jednak sadzenie lilii wiosną wykonuje się od drugiej połowy kwietnia do początku maja. Wiosenny termin sadzenia jest szczególnie dobry dla odmian późnokwitnących. Drugim możliwym terminem sadzenie lilii jesienią - od września do drugiej dekady października. Zabiegu nie warto bardziej opóźniać, gdyż cebule muszą zdążyć się ukorzenić zanim nadejdą mrozy. Lilie sadzone jesienią przykrywa się na zimę torfem lub rozdrobnione korą, a w razie silnych mrozów dodatkowo słomą lub liśćmi.

Wyjątkiem o d wyżej opisanych reguł jest Lillium candidum, którą sadzi się późnym latem, dość płytko bo na głębokości zaledwie 2,5 cm).

Lilie ogrodowe - uprawa

Lilie ogrodowe powinny być regularnie nawożone i podlewane (lilie podlewamy regularnie, jednak tak aby ziemia była jedynie lekko wilgotna). Jest to szczególnie ważne latem, kiedy rośliny te kwitną. Korzystne jest także ściółkowanie gleby. Jako ściółka może posłużyć przekompostowana kora sosnowa lub torf ogrodniczy. Ściółka taka pomaga utrzymać właściwą wilgotność gleby i jej kwaśny odczyn (korzystny dla większości odmian poza mieszańcami L. candidum i L. chalcedonicum), a także zapobiega wyrastaniu chwastów i nadmiernemu nagrzewaniu się gleby w czasie letnich upałów. Sprawia zatem, że uprawa lilii w ogrodzie będzie znacznie łatwiejsza.

Lilie azjatyckie dobrze znoszą nasz klimat i bez problemów zimują w glebie. Warto je jednak na zimę okryć torfem, korą lub trocinami. Lilie orientalne wykazują natomiast dużą wrażliwość na mróz. Dlatego w przypadku upraw gruntowych należy ich cebule przez zimę przechowywać w suchym torfie w temperaturze 2°C.

Lilie w doniczce

Lilie możemy też uprawiać w doniczkach. Doniczki muszą być jednak wystarczająco głębokie, gdyż niektóre cebule trzeba sadzić na głębokości nawet kilkunastu centymetrów. Dlatego też odpowiednia doniczka dla lilii to taka, która ma głębokość od 30 do 40 cm. Aby zachować odpowiednią wilgotność gleby, można do gleby ogrodniczej dodać 1/4 gliny. Należy pamiętać o systematycznym podlewaniu i nawożeniu, szczególnie gdy lilie w doniczce kwitną. Naturalnie jedynie niskie gatunki i odmiany lilii nadają się do uprawy w doniczkach, głównie niskie lilie azjatyckie i lilie orientalne.

Rozmnażanie lilii

Lilie ogrodowe można rozmnażać przez cebulki powietrzne, cebulki przybyszowe, nasiona, łuski oraz przez podział. Jest zatem dość sporo sposobów na rozmnażanie lilii.

Najłatwiej będzie rozmnożyć gatunki (min. L. lancifolium i L. bulbiferum) tworzące cebulki powietrzne w pachwinach liści i cebulki przybyszowe u podstawy starszego, kwitnącego pędu. Cebulki powietrzne zbieramy pod koniec lata, gdy są już dojrzałe. W celu pozyskania cebulek przybyszowych należy wykopać roślinę, oddzielić cebulki, a następnie spowrotem posadzić cebulę główną. Zebrane cebulki umieszczamy w doniczkach z wilgotnym, gliniasto-piaszczystym podłożem. Z wierzchu przysypujemy je żwirem i przechowujemy do wiosny w zimnym inspekcie. Do gruntu przenosimy je następnej jesieni.

Ważną metodą na rozmnażanie lilii jest rozmnażanie przez łuski. Otóż jeżeli oddzielimy łuski od cebuli matecznej, tak aby zawierały one kawałek piętki, mogą one wytworzyć małe cebulki przybyszowe. Łuski odejmuje się na przełomie lata i jesieni. Pobieramy je tylko z cebul, które znalazły się już w stanie spoczynku. Uzyskane łuski należy obsypać fungicydem (środkiem przeciwgrzybowym) i posadzić do kuwety wypełnionej mieszaniną perlitu ogrodniczego, torfu i grubego piasku. Kuwet trzymamy w cieniu, w temp. ok 21°C i podlewamy. Po 2 miesiącach przenosimy je w chłodne miejsce, aby pobudzić wzrost liści. Potem cebulki przesadza się pojedynczo i uprawia w doniczkach jeszcze przez rok, zanim umieści się je w gruncie.

Rozmnażanie lilii z nasion jest bardziej pracochłonne i trwa dosyć długo, nie będę go za tym omawiał w tym miejscu. Warto jednak wspomnieć, iż w profesjonalnej uprawie rozmnażanie lilii z nasion pozwala uzyskać cebule żywotne i wolne od wirusów. Najczęściej w ten sposób rozmnaża się mieszańce L. longiflorum i L. formosanum.

flowerlover

dzięki za informacje szkoda że już za późno w tym roku na sadzenie