Wiersze o działkach

Katarzyna

Pachnący świat *

Czy lubisz pracować w ogrodzie
I plewić swe grządki, tak co dzień?
Czy chciałbyś czuć zapach pietruszki
- Weź listków zielonych w paluszki,

Rozetrzyj, a woń się uniesie,
W krainę zapachów przeniesie
-Tu stwierdzisz - jest jakaś przyczyna,
Że zapach ma każda roślina:

Marchewka, buraki, cukinia,
Ogórek, pomidor i dynia
- Rozkroisz... i zapach dokoła,
Lecz super pachnące są zioła !

Kocanka, liść mięty, rumianek,
Skrzyp polny, bez czarny, tymianek.
Ziół mamy bez liku na świecie
-Liść pachnie, łodyga i kwiecie,

Bo żyje najmniejsza roślina,
A życie - to wielka rodzina,
Spleciona łańcuchem istnienia :
Istnieniem zaś - cała ta Ziemia !

Niech rozum podpowie ci czasem,
Wędrując po łące, czy lasem
-Że wszystko dokoła też żyje,
Że wdycha powietrze, że pije !

(Wiesław Musiałowski)

admin1

. KALINA . . . .

Rosła kalina z liściem szerokiem,
Nad modrym w gaju rosła potokiem,
Drobny deszcz piła, rosę zbierała,
W majowym słońcu liście kąpała.
W lipcu korale miała czerwone,
W cienkie z gałązek włosy wplecione
Tak się stroiła jak dziewczę młode
I jak w lusterko patrzała w wodę.
Wiatr co dnia czesał jej długie włosy,
A oczy myła kroplami rosy.
U tej krynicy, u tej kaliny
Jasio fujarki kręcił z wierzbiny
I grywał sobie długo, żałośnie,
Gdzie nad krynicą kalina rośnie,
I śpiewał sobie: Dana! oj dana!
A głos po rosie leciał co rana.
Kalina liście zielone miała
I jak dziewczyna w gaju czekała.
A gdy jesienią w skrzynkę zieloną
Pod czarny krzyżyk Jasia złożono,
Biedna kalina znać go kochała,
Bo wszystkie swoje liście rozwiała,
Żywe korale wrzuciła w wodę,
Z żalu straciła swoją urodę.

. . . T.Lenartowicz . . .

admin2

Ogrodnicy

Trzej ogrodnicy chłopcy psotnicy.
Koleżankę Zosię mają
I ogrody zamrażają.
Pankracy - gdy kwiaty zobaczy.
Mrozem chuchnie z rozpaczy.
Serwacy - patrzy zazdrośnie.
Mrożi więc i nic nie rośnie.
Bonifacy - powiada-zobaczcie.
Ja dmuchnę i będzie zagłada.
Chej chłopcy - Zosia na to.
Ja zniszczę resztę
Nim przyjdzie lato.
16.05.Szymon powiada.
Koniec waszych rządów Ja tu teraz władam.

Elżbieta

Pamiętajcie o ogrodach

/Kofta Jonasz/

Bluszczem ku oknom
Kwiatem w samotność
Poszumem traw
Drzewem co stoi
Uspokojeniem
Wśród tylu spraw

Pamiętajcie o ogrodach
Przecież stamtąd przyszliście
W żar epoki użyczą wam chłodu
Tylko drzewa, tylko liście
Pamiętajcie o ogrodach
Czy tak trudno być poetą
W żar epoki nie użyczy wam chłodu
Żaden schron, żaden beton

Kroplą pamięci
Nicią pajęczą
Zapachem bzu
Wiesz już na pewno
Świeżością rzewną
To właśnie tu

Pamiętajcie o ogrodach...

I dokąd uciec
W za ciasnym bucie
Gdy twardy bruk
Są gdzieś daleko
Przejrzyste rzeki
I mamy XXI wiek...

Katarzyna

Najweselsze, najzieleńsze
maj ma obyczaje.
W cztery strony - świat zielony
umajony majem!
Ciepły deszczyk każdą kroplą
rozwija dokoła
z pąków - kwiaty, z listków - liście,
z ziółek - bujne zioła.
A po deszczu dzień pogodny
malowany tęczą
lubi wiązać krople srebrne
na nitkę pajęczą.
A gdy ciepła noc nadchodzi,
kiedy dzień już zamilkł,
maj bzem pachnie, wniebogłosy
dzwoni słowikami!

Serdecznie" majowo" pozdrawiam Katarzyna

admin1

KRETY
====
Ach te krety
ryją kopią i kopcują
ogrodnika denerwują.
Niszczą grządki i rabatki
wywracają wszystkie kwiatki
Gdy się wezmą do pracy
Zamiast trawnika,
czarną ziemię zobaczysz.
Ijeszcze gadają że ogrodnika
Z ciężkiej pracy wyręczają.
Krzyczą.
Nie wyrzucaj mnie ,
z dziecimi i żoną
jestem pod ochroną.

Gina

I jestem tam,
gdzie chciałam być
w moim żywiole
pośród Łona Natury,
gdzie słyszę szum drzew,
śpiew ptaków
i podziwiam to co piękne,
tak piękne że zapomnialam
o tym co jest w moim sercu,
jaki żal i smutek posiadam
ale ta natura pomaga mi,
wszystko zapmnieć
i tylko życ swoim życiem
i ja żyję razem z tą naturą
To jest moje życie

Pozdrawiam wszystkich gorąco w pierwszy czerwcowy dzień

Katarzyna

Kiedyś w ogrodzie były rabaty
Rosły lilie, róże, maki
Teraz w projekcie warzywniak mam
Nie łatwo będzie skąd ja to znam

Kwiaty w kryjówkach zimą siedziały
I wiosną znowu powyrastały
Róże są teraz za duże
I nie lubią zbyt częstych zmian
Więc je tutaj zostawiłam
Spokój na jakiś czas im dam
Kabaczki się nie gniewają
Między różami się poturlają

Ogórki w trawnik powędrują
Tym się wcale nie przejmują
Borówka bacznie obserwuje
Jak ją lilia przydeptuje
Rozgląda się także juka
Czy ją w kolce coś nie puka

Pomidory się unoszą
O paliki widać proszą
Aksamitki też być muszą
Swym zapachem mszyc nie kuszą

Szczypior chętnie włączy stoper
Jak szybko wyrasta koper
Marchewka z koprem rajcuje
I do startu się szykuje

Sałata liście rozkłada
Pod piwonię się cicho wkrada
Podskoczyła też rzodkiewka
Jak dostała w bok od drzewka

Lilia ciągle zatyka uszy
Bo ją ropucha w stawie głuszy
Od rana rechocze nadymana
Jakby była w ogrodzie sama

Słonecznik rośnie w górę jak tyka
A wokół niego mała pszczółka bryka
Stokrotka mruga do maciejki
Jaki ten warzywniak wielki
Przytulimy się teraz do pora
Lepsze to, niż na rabacie kora

Decyzję taką podejmuję:
Niech się fasolka z lilią dogaduje
Zostawiam warzywniak z kwiatami
Niech powalczy lwia paszcza z burakami

Podłoże mają urodzajne
Towarzystwo bardzo fajne
Ziemia ciągle jest ta sama
No... może bardziej... przeorana
/HM/

Katarzyna

Wielka jest siła natury
i całe piękno stworzenia
ono otwiera mi serce
uwalnia ukryte marzenia.
- Neutral

:-`````-

:-
Marzenia o lepszym świecie
bez knowań,złości i gniewu
w którym ludzie poznają
uroki ptasiego śpiewu.
- Neutral

:-`````-

:-
Zamiast ranić Siebie nawzajem
złym słowem , czynem czy gestem
ruchem ręki przyjaznym
zapraszają - tu jestem.
- Neutral

:-`````-

:-
Siedzą razem w ogrodzie
i patrzą wokół w zachwycie
a w myślach przewija się jedno
Boże jak piękne jest Życie.

Elżbieta

W mroku zanurza się świat,
Więdnie młodziutki kwiat.
Usycha, opada w przepaść niemocy,
Usycha nie wołając pomocy.
Czy ogrodnika to wina, że blednąć kwiat zaczyna.
Wiek przecie młody, pełen urody.
Nie brak wygody ani swobody
Czy nie przycinał gałązek róży?
Czy też słoneczko róży nie służy?
Wina jednak to nie ogrodnika,
że życie z róży powoli umyka.
To miłość sprawiła, że w jednej chwili
róża ku ziemi się chyli.
Bo każda miłość ma inne zwyczaje:
jedna siły zabiera,Inna zaś dodaje..

admin1

chwila w letnim ogrodzie

Wykąpane deszczem maki pąsowe
Na wiotkich szyjach kołysały głowy
W pobliżu dumny jaśminowiec mamił
Kusił zapachem piwonię różową

Odpowiadała wonnymi zmysłami
Kłując nos tui z zazdrości zielonej
Wzrok odwróciła tojad fioletowy
Zasalutował przed margerytkami

Falbanki sukien uniosły zbyt śmiałe
Aż się wiciokrzew w żyrandole płonił
Śledząc umizgi kolorów i woni
Główki czarnuszek szeptem plotkowały

Jak się brodaty z pachnącym pogodził
Byłam ciekawa szłam dalej ogrodem
Ujrzałam różę rumieńcem omdlałą
Tak ją lubieżnie powojnik nachodził

admin1

"Piękno natury"

Kocham Cię lesie zielony,
W ciemności pogrążony,
Kocham was wzgórza łagodne,
Każdego oka godne!

Kocham muzyki nuty,
Bez względu czy to sierpień czy luty!
Kocham Cię trawo bujna,
O każdej chwili czujna!

Kocham Cie zwierzyno dzika,
Choć w las szybko umykasz!
Kocham na nogach czuć rosę,
Nawet gdy już pachnie wrzosem!

Kocham słuchać natury dźwięki
I oglądać, jak pokazuje swoje wdzięki!
Kocham na traw patrzeć fale,
Gdy wiatr nimi porusza, ale

Kocham też zapach soczystej zieleni!
Gdy w na drzewach się mieni!
Kocham zrywać kwiatki,
A szczególnie polne bratki!

admin1

Kwiat paproci
Odkąd pewnej, letniej nocy
odnalazłam kwiat paproci
wciąż przychodzi rozmarzeniem
rozkochane twe spojrzenie

Widziałam w nim świat uroczy
Twoje uśmiechnięte oczy
namiętnie w swoim błękicie
kodowały me odbicie

Czar tej nocy nie odchodzi
nawet jasnym dniem przychodzi
kwiat paproci się rozwija
łza tęsknoty mej, mu sprzyja

Może zwabi rój motyli
będą strzegły szczęścia chwili
co trwa we mnie rozmarzeniem
obudzona twym spojrzeniem.

admin1

Ogrody, ogrody, zielone azyle,
tu dzień twój zmęczony przysiądzie na chwilę,

tu w cieniu altany jest pora dla zdrowia
prostują się sprawy w tym gąszczu listowia.

Kamienna ławeczka ma miejsce dla ciebie,
tu rybka ci złota pomoże w potrzebie,

tu koper, maciejka i krzaczek lawendy
otulą ci zmysły, ukoją ci nerwy.

Tu zapach trawnika ściętego wieczorem
napełni ci piersi zielonym kolorem.

Ogrody, ogrody jak barwne motyle
świat z bajek dziecięcych wyjęty na chwilę,

gdy raz zauroczy cię swoim oddechem
poczujesz jak stajesz sie innym człowiekiem.

Tu czas się zatrzymał i spokój zamieszkał,
tu szczęście odnajdziesz na grządkach i ścieżkach.

admin1

Astry - Adam Asnyk
Znowu więdną wszystkie zioła,
Tylko srebrne astry kwitną,
Zapatrzone w chłodną niebios
Toń błękitną.

Jakże smutna teraz jesień,
Ach, smutniejsza niż przed laty,
Choć tak samo żółkną liście.
Więdną kwiaty,

I tak samo noc miesięczna
Sieje jasność, smutek, ciszę
I tak samo drzew wierzchołki
Wiatr kołysze.

Ale teraz braknie sercu
Tych upojeń i uniesień,
Co swym czarem ożywiały
Smutną jesień.

Dawniej miała noc jesienna
Dźwięk rozkoszy w swoim hymnie,
Bo anielska, czysta postać
Stała przy mnie.

Przypominam jeszcze teraz
Bladej twarzy alabastry,
Krucze włosy, a we włosach
Srebrne astry.

Widzę jeszcze ciemne oczy
I pieszczotę w ich spojrzeniu
Widzę wszystko w księżycowym
Oświetleniu.