Wiersze z profilu Wszyscy Działkowcy to jedna rodzina

admin1

XXI wiek

Cywilizacja to postęp,
do tego dążymy.
Pieniądze dają władzę.
Czy wszystko kupimy?
Ekonomia przelicza,
twarde reguły.
Kapitał się mnoży,
bez sentymentów,
wykres do góry.
W pogoni, zamęcie
wartości wciąż giną.
Kolejne szczeble,
ambicji drabina.
Prośby i groźby,
marsowe miny.
Uśmiechy szydercze,
oklaski, drwiny.
Rachunek wystawia
pędzące życie.
Łzy nie wzruszają,
obeschną o świcie.
Ludzkie uczucia,
odruchy, słowa,
wrzuć do kieszeni.
Zapnij i schowaj.
Trudno dostrzec
człowieka w człowieku,
żyjemy przecież w XXI wieku

autor

virginia20

Napisany: 2016-05-06

admin1

WITAM PRZYJACIÓŁ
•
Kwiat pięknej wiśni
jest dzisiaj w cenie,
spełnić nam może
jedno życzenie...
•
Każdy płateczek
sercem oglądam,
oddaję dobro,
w zamian nie żądam
•
od losu wiele
tylko to jedno
rzec się ośmielę...
•
Niech przyjaźń rośnie,
w sercu, niech śpiewa,
wtedy i humor
się dobrze miewa
•

Lato wolno nadchodzi
Zapachem truskawek napływa,
Na trawy zielonym kobiercu,
Barwny motyl wśród kwiatów pływa.
•
Słońce promienie rozsyła
Na niebie obłok różowy
Czy czujesz zapach truskawek?
Zapach cudowny majowy.
•
Choć lato szybko przeminie
Snując nici białego lata
Ten zapach zostanie w pamięci
Zapach truskawek majowych

admin1

„Zatrzymać chwilę ulotną
słowo, gest, spojrzenie...
Zatrzymać chwilę w duszy
może ,tylko wspomnienie

Zatrzymać, by nie uciekła
w sercu na zawsze została
Zatrzymać, by w chwilach smutku
ciepłem swoim ogrzała

Pieścić ją czule myślami
Przytulać, w ramionach kołysać,
by była wciąż razem z nami,
by mogła sobą zachwycać...”

"Każda radość ,którą niesiemy innym
Zawsze do nas powróci"

admin1

Moje credo

Nie jestem astrologiem,
Nie umiem czytać z dłoni;
Kto stanie w poprzek drogi,
A kto po mojej stronie.

Słońce mnie nie oświeci
I krzyż u rozstajnych dróg.
Choć wielu będzie przeciw,
Ale w mym sercu jest Bóg.

Dlatego jak somnambulik
Idę po strużce cienia,
Zrozumiesz mnie, przytulisz,
Bez słowa i bez wątpienia.

Bezwarunkowo Ty jeden
Kochasz mnie na amen,
Na mój ból i biedę
Jesteś jednym balsamem.

autor

Weno

Napisany: 2016-05-09

admin1

Pamiętam Mamo

Wspominam swoje dziecięce lata
Wieś co wyrosła wśród gór chatami
Dom nasz rodzinny z ogrodem w kwiatach
I krótko dane mi ciepło Mamy.

Pamiętam mimo późnej starości
Jej śmiech radosny i łzy czasami
Oczy niebieskie pełne miłości
Najszczerszej z wszystkich miłości Mamy.

A potem wojna przyszła polami
Aby odebrać nam w życiu wszystko
Mamie przyniosła śmierć a mnie rany
Dom zamieniła w pogorzelisko.

We snach jej obraz widzę czasami
Stoi w ogrodzie nieprzenikniona
Dywan z zieleni ma pod stopami
I bukiet z kalii trzyma w ramionach.

Wicher swawolny igra w jej włosach
Wokół nieziemska ściele się jasność
Sam nie wiem łza to czy kropla rosy
Wśród rzęs rozbłysła i zgasła.

Jej smutne oczy koloru nieba
Gdzieś w dal bezkresną są zapatrzone
Trochę w zadumie trochę zdziwione
Jakby pytały Boże dlaczego...

autor

Tadeusz Grzywacz

Napisany: 2016-05-11

admin1

Gdy wieczór już
światło zapali gwiazdami,
gdy księżyc popłynie
po niebie marzeniami,
a noc w magię się przystroi
ty poddasz się jej woli.

I do łóżka szybko zmykasz,
by poczekać tam na sen
który tak otuli cię,
że gdy skończy nocka się
będzie ciężko budzić się...

Trzeba wierzyć
że będzie jutro...
i kolejne dni,
że zaświeci słońce
i spełnią się nasze sny...
Trzeba patrzeć...
by dostrzec piękno...
i dobro wokół nas,
by podziwiać ludzi
i świat niejeden raz...
Trzeba słuchać...
prawd od wieków głoszonych
przez mędrców...
i tej cichutkiej melodii,
co gra w naszym Sercu...
Trzeba szukać...
przyjaciół i szczęścia,
sił i wytrwałości...
tego wszystkiego,
co daje nam tyle radości...

Niech gwiazdy świecą blaskiem czystym
A my spotkajmy się rano......

d o b r a n o c

admin1

TYLKO PTAKI

Chorzowski familok półotwartą sienią
zaprasza gościnnie do przestronnej kuchni
pachnącej kołoczem i bielą firanek.
Na barwnej makatce w krochmalone kwiaty
cały świat się rozsiadł
Sydney, Londyn, Belfast
i ci z Dusseldorfu.
Tacy bliscy podczas smarowania chleba
zwijania rolady
ugniatania ciszy
jakby tylko wyszli
do sąsiedniej izby
a nie w obcych miejscach budowali gniazda.
Niedogrzane serce czekając na dotyk
westchnienia wysyła
w niebosiężny sufit
wszechobecne słonie z kruchej porcelany
rozbijają spokój o kanty kryształów
w bujanym fotelu cienie się kołyszą
a za oknem
wiosna
i na przekór trendom
stare drzewo znowu wypuściło listki.
Powróciły ptaki.

Tylko ptaki.

autor

anna

Napisany: 2016-05-16

admin1

Poranne inspiracje

Po przebudzeniu witam dzień
dziękuję Bogu za los mi dany
odsuwam troski daleko w cień
na pozytywne nastawiona zmiany

Pośród codziennej krzątaniny
rozmyślam o bieżących sprawach
są w życiu góry i niziny
w czajniku zaraz będzie kawa

Praca zaczeka dziś przyhamuję
nic przecież się nie stanie
poranek cichy mnie inspiruje
już biorę się za pisanie.....

I pomysłami się z Wami dzielę
skąd biorę....prosto z życia
ktoś może powie trele-morele
ja nie mam nic do ukrycia

Tak pisze sobie te wiersze
z potrzeby serca z natury
i zaraz życie jest lżejsze
oddala się widok ponury

Taką energią naładowana.....
piszę wychodząc z cienia
humor i uśmiech od samego rana
wszystko w wiersze zamienia.
L.C

admin1

TYLKO PTAKI

Chorzowski familok półotwartą sienią
zaprasza gościnnie do przestronnej kuchni
pachnącej kołoczem i bielą firanek.
Na barwnej makatce w krochmalone kwiaty
cały świat się rozsiadł
Sydney, Londyn, Belfast
i ci z Dusseldorfu.
Tacy bliscy podczas smarowania chleba
zwijania rolady
ugniatania ciszy
jakby tylko wyszli
do sąsiedniej izby
a nie w obcych miejscach budowali gniazda.
Niedogrzane serce czekając na dotyk
westchnienia wysyła
w niebosiężny sufit
wszechobecne słonie z kruchej porcelany
rozbijają spokój o kanty kryształów
w bujanym fotelu cienie się kołyszą
a za oknem
wiosna
i na przekór trendom
stare drzewo znowu wypuściło listki.
Powróciły ptaki. .............................................................

Tylko ptaki.

autor

anna

Napisany: 2016-05-16

admin1

Jakże i dziś aktualne są te słowa:

Moja biedna
moja piękna
moja własna
jak zadziałać byś to czuła
jak postąpić byś wiedziała, że w nas jesteś?
Jak odmienić bieg historii dany Tobie ?
Jak wykupić przekupczone Twoje stroje ?
Widzę wielki smutek w Twej osobie
ale uwierz, że te łzy są również moje.
Jeszcze Polska nie umarła,
jeszcze żyje w nas Polakach,
lecz niestety-tyle obca moc z niej zdarła..
jaka będziesz po złych dla nas latach ?
Ile jeszcze z Ciebie jest do dania ?

moja biedna
moja śliczna
ma kochana...
Wołasz pomocy przez szum nocnej wichury,
przez ołowiany kolor gradowej chmury,
przez łzy starte czasem bezwiednie,
litości czekasz już tylko w niebie.
Panno Święta,
co Jasnej broniłaś Częstochowy -
wstaw się za nami,od złego uchowaj,
Boże-wszak jesteś przecież wszechmocny..
bądź dla Niej,dla nas -Polaków pomocny,
ty wszystko możesz-mój wielki Boże
zrób coś,co Polsce i nam pomóc może.

Moja biedna
moja śliczna
umęczona
bezsensowna praca ludzi udręczona,
strachem matek o los dzieci opłakana
w kłamstwa sieci porzucona,poplątana
w śmiech szyderców omotana
jakże wielka , jak bolesna twoja rana..

Moja śliczna
moja biedna
boleściwa
od Bałtyku po Tatr hale
przekłamano Twoje dobre obyczaje
prace, wiarę, honor-rozrzucono..
powaśniono brata z bratem
prawa prawdę zadręczono...

Moja biedna
moja śliczna
bez przyszłości
dość już - dość Ci !
Boże wielki, Boże mocny-
bądź Ojczyźnie mej pomocny...

Napisany: 1985-07-23

Autor: Maeuslein

admin1

W naszych snach

gdy śpisz tak cicho i całkiem blisko
przykładam ucho do twoich snów
bywa że one czasami milkną
wtedy pośpiesznie liczę do stu

tak aby jeszcze tej samej nocy
w swoje wyśnienia ulecieć gdzieś
ciebie tam zabrać i nawet zbłądzić
razem poczekać na nowy dzień

patrzeć jak budzisz się tuż nad ranem
jakby żałując że to już świt
i szept usłyszeć och jeszcze zasnę
żebyś się dalej tak pięknie śnił

autor

andreas

admin1

Niech słońce dziś pięknie grzeje
niech daje w sercu nam nadzieje
by radość w sercu zawsze była
i wszystkie smutki sobą skryło

ta pora roku uśmiech nam śle
otula ciepłem ciebie i mnie
kolorem swoim przykuwa wzrok
i taki śmiały stawiamy krok

W ten nowy dzień co zjawia się
ja tak wesoło pozdrawiam cię
niech ci przyjemnie chwile polecą
i promykami w sercu zaświecą...

admin1

W ZIELENI PÓL

Już zielonym płaszczem pola się okryły,
na łąkach kobierzec pachnący kwiatami.
Drzewa biały szpaler w sadzie utworzyły,
sam nie wiem co zrobić ze swymi oczami.

Śpiew ptaków o świcie zbyt wcześnie mnie budzi,
rosa sen przemyje, wiatr mi twarz ostudzi.
Wierzby nad strumieniem rozpuściły włosy,
zboża szybko rosną, wkrótce będą kłosy.

To wszystko upaja, dodaje radości,
a do pełni szczęścia potrzeba miłości.
Serc dla siebie bliskich, co to samo czują,
rąk dwoje co zawsze szybko się znajdują.

Świat ten nie jest zły - to od nas zależy,
aby lepiej było, trzeba w to uwierzyć.

Jan Siuda

admin1

Tyle radości, ile kochasz

Kos pogwizduje wdzięczne pantum,
chwaląc majowy dzień od świtu.
Jeszcze mnie - proszę - mocno przytul.
Zdejmij z powieki garść granatu.

Brzask powygaszał gwiezdne światło,
a mnie tak jakoś jeszcze sennie.
Twoją pieszczotą z powiek pierzchnie
ostatnia strofa z mroczną szantą.

Obudź (jak zawsze) wszystkie słońca.
Niech znów mnie całą rozpromienią.
Wtedy nacieszy to nad ziemią.
Tyle radości, ile kocham.

autor

magda*

Napisany: 2016-05-23

admin1

Bądź sobą

Nie proś zdrady o miłość,
a pieniędzy o szczęście.
Nie zdobędziesz nic siłą,
choćbyś chciał jak najwięcej.

Nie proś skąpca o szczodrość,
chociaż byłbyś żebrakiem.
Albo głupca o mądrość
- lepiej zostań już takim.

Nie idź drogą na skróty,
zawsze waż swoje czyny.
Każdy ma swoje smutki,
nikt tu nie jest bez winy.

Ciesz się życia więc dobrem,
nie pij taniego wina.
Bardziej ważna niż problem,
bywa jego przyczyna.

A gdy znajdziesz się w trudnej,
sytuacji bez winy,
nie rób nigdy obłudnej,
do złej gry, dobrej miny.

autor

Kazimierz

Napisany: 2016-05-28