Wiersze z profilu Wszyscy Działkowcy to jedna rodzina

admin1

Nie ma nic gorszego jak
Hałas milczenia
Jak ludzie niedawno tacy bliscy
Nie mają sobie nic do powiedzenia
W chaosie życia utopieni
Swoim ego zniewoleni
Nie ma chyba nic
Bardziej upokarzającego
Od ciosu słowa milczącego
Ciosy milczeniem zadawane
Ran nie powodują
Lecz ludzie w ten sposób traktowani
Zdecydowanie gorzej jak
Po pobiciu się czują
Czasami miłość wydaje się piękną różą
W różowych kolorach wszystko widzimy
Dopóki się nie sparzymy
Dopóki na jej kolce się nie nadziejemy
Dopóki smutnej prawdy nie odkryjemy
Człowiek kulturalny nie zakłada
Na twarz maski obojętności dla
Swoich byłych miłości
Wie co to jest co jest klasa i takt
Nie zamyka się na świat (z netu)

admin1

◕◕BAJKA NA DOBRANOC◕◕

To jest bajka na dobranoc
Nie wiem tylko jak mam zacząć
Zamknij oczka, wycisz się
W sen głęboki wejdź

Ta historia jest prawdziwa
Choć tak dawno się zdarzyła
Był raz książe z księżną śliczną
Byli piękni ponad wszystko
Mieli złoto, zamek wielki
Komnat tysiąc i sukienki
Czego tylko dusza pragnie
Mieli wszystko, więcej nawet

Jednak w oczach czegoś brak
Magii uczuć, zwykłych spraw
Nie wiedzieli czym uśmiech jest
Fascynacja, zachwyt serc
Smutek i brak szczęścia w nich
W tym bogactwie przez życie szli
Chcieliby Miłość poznać
Lecz nie taka sprawa prosta

Próbowali wiele razy
Sposobów milion, na nic
Złoto w szarość się zmieniało
Coraz smutniej w sercach było
Aż tu nagle babcia z dziadkiem
Przytuleni idą strasznie
Widząc to oniemieli
Czym jest Miłość zrozumieli

Żyć dla siebie, nie przy sobie
Kochać, tęsknić, to jest ważne
I od tamtej chwili
Nie mogą się sobie nadziwić…

admin1

Bal kwiatów

Latem przyroda idzie w tany,
nawet nie marzy o spokoju.
W ogrodzie dywan z kwiatów tkany
i one w pląsach wśród powojów.

Gdy lilie z wdziękiem suną walca,
róża do tanga się podniosła.
Stokrotki stają wciąż na palcach,
by je lobelia nie przerosła.

Nasturcja chce foxtrota tańczyć,
szybko przebiera łodyżkami.
Dalia zaś ciągle wzrokiem sięga,
jak fuksja dzwoni dzwoneczkami.

Wnet cza-czę tańczą już nagietki,
ubrane w złoto z pomarańczem.
Zazdrośnie patrzą margaretki,
zachwycone ich rześkim tańcem.

W polonez mieczyki ruszyły,
kiwając się wdzięcznie na boki.
Ostróżki o mazurze śniły
w fiolecie zasnute głębokim.

A salsa petuniom pasuje,
jak one wybucha energią,
wilgocią zroszone skieruje
poprawiać sukienki już biegną.

Zatańczyć maciejka też chciała,
wybrała kreację zbyt skromną,
lecz za to jak pięknie pachniała...
Przenigdy już jej nie zapomną.

Przetańczą tak więc lato całe,
tęczą kolorów świat malując.
To piękno kwiatów niebywałe,
dusze artystów pragną ująć.

autor

Elena Bohusch

admin1

- to były jeszcze czasy "Solidarności".

Jakże i dziś aktualne są te słowa:

Moja biedna
moja piękna
moja własna
jak zadziałać byś to czuła
jak postąpić byś wiedziała, że w nas jesteś?
Jak odmienić bieg historii dany Tobie ?
Jak wykupić przekupczone Twoje stroje ?
Widzę wielki smutek w Twej osobie
ale uwierz, że te łzy są również moje.
Jeszcze Polska nie umarła,
jeszcze żyje w nas Polakach,
lecz niestety-tyle obca moc z niej zdarła..
jaka będziesz po złych dla nas latach ?
Ile jeszcze z Ciebie jest do dania ?

moja biedna
moja śliczna
ma kochana...
Wołasz pomocy przez szum nocnej wichury,
przez ołowiany kolor gradowej chmury,
przez łzy starte czasem bezwiednie,
litości czekasz już tylko w niebie.
Panno Święta,
co Jasnej broniłaś Częstochowy -
wstaw się za nami,od złego uchowaj,
Boże-wszak jesteś przecież wszechmocny..
bądź dla Niej,dla nas -Polaków pomocny,
ty wszystko możesz-mój wielki Boże
zrób coś,co Polsce i nam pomóc może.

Moja biedna
moja śliczna
umęczona
bezsensowna praca ludzi udręczona,
strachem matek o los dzieci opłakana
w kłamstwa sieci porzucona,poplątana
w śmiech szyderców omotana
jakże wielka , jak bolesna twoja rana..

Moja śliczna
moja biedna
boleściwa
od Bałtyku po Tatr hale
przekłamano Twoje dobre obyczaje
prace, wiarę, honor-rozrzucono..
powaśniono brata z bratem
prawa prawdę zadręczono...

Moja biedna
moja śliczna
bez przyszłości
dość już - dość Ci !
Boże wielki, Boże mocny-
bądź Ojczyźnie mej pomocny...

Napisany: 1985-07-23

Autor: Maeuslein

admin1

WITAM

Jest takie miejsce
do którego wracam myślami
tam ucieka wciąż moje serce
podróżuję tam marzeniami.

Tych lat nie wróci mi nikt
tych cudownych lat co minęły
tak wtedy chciało się żyć
gdzieś odeszły
gdzieś zaginęły.

Było wtedy cudownie tak
kiedy biegło się w zboża złociste
były chabry i czerwony mak
kwiaty w zbożu
niewinne i czyste.

Domki w dali uśpione przez wiatr
kołysane szumem topoli
srebrny dym co unosił się tak...
delikatnie,spokojnie,powoli.

Wielkie lasy w oddali gdzieś
i te pola mieniące się zbożem
gdzie podziały się dzisiaj?Gdzie?
czemu wrócić to do mnie nie może..

Tam był spokój i ciszy śpiew
że aż czasem w uszach dzwoniło
jakże uciec w to miejsce dziś chcę
by odnależć móc siebie i miłość.

Wiesz że takie miejsce gdzieś jest
tyle razy ci o nim mówiłam
gdzie kaczeńce pachną i bez
w mych wspomnieniach
to miejsce ukryłam.

Mimo że to już tyle lat
ciągle wracam w kochane to miejsce
do mej Matki
pod rodzinny dach
tam zostało na zawsze me serce.

Może myślisz że złudzenia mam
ale to jest silniejsze ode mnie
może kiedyś zabiorę cię tam
w moje miejsce
tak ciche i senne.

Może spytasz dlaczego tak
we wspomnieniach się ciągle zatracam..
wiesz jak pachną chabry i mak?
więc rozumiesz dlaczego tam wracam.

POZDRAWIAM RADOŚĆ SERCA ZOSTAWIAM TERESA

admin1

Dziś Stella rządzi

Kto orędzia pilnie słuchał
a nie popadł w stan euforii,
dziad koscielny go wy...słucha,
starym knutem przy fasoli...

Łzy rzewnymi kto nie płakał,
pod pomnikiem każdym ku czci,
tępym nożem tak rozpłatam,
by nadawał się na ruszcik.

Kto rozgadał o Antonim,
że jest świrem, hmmm, od dziecka,
tego święty Jan kanonik
grabeczkami po nereczkach...

Kto powiada, że raz Szydło
wyszło z worka i jest kobrą,
temu co noc jak straszydło
śnił się będzie Zbyniu Ziobro.

Kto w prezesa wątpi wielkość
choć On Wielkim Budowniczym.
Się mu tak przed Baśka Swiętą
ząbki w nawie łomem zliczy.

W rozum rządu kto zaś wątpi
lub, że jest on nie do zdarcia,
temu szczegół anatomii
jakiś wysiadł albo sparciał.

Kto powiada, że z Jagody
bywa czasem niezłe ziółko,
za pomocą świetej wody
w różańcowe wkręcę kółko.

Kto choć piśnie: "chyba Stella
za bardzo się spoufala",
nie dogoni go gazella
tak szybko będzie sp...

autor

Stella-Jagoda

admin1

Ƈhwytaj chwilę, bo tak naprawdę to istnieje tylko ona..... A ja witam pięknie i życzę chwil tylko tych najpiękniejszych..... ╚══❀ڿڰۣ❀════❀ڿڰۣ❀═════╝

Wsłuchaj się w ciszę bo ona wie, co serce powiedzieć chce nie trzeba słów, starczy spojrzenie i ciepło myśli płynie strumieniem w oczach wszak widać co w sobie kryjesz są jak zwierciadło.... odbiciem duszy mijaną chwilą co serce poruszy..... Smutkiem zasnute.... gdy są zmartwienia tęsknoty, troski w łzy nam zamienia a kiedy szczęście jest przy nas blisko rozpala iskry tak jak ognisko a blask ten w oczach mieni się i wtedy nimi uśmiechasz się......

╚══❀ڿڰۣ❀════❀ڿڰۣ❀═════╝ Wciąż uśmiechniętych oczu.... iskierek szczęścia w nich ... a jeśli łez , to tylko szczęśliwych ... z całego serca życzę ... z sympatią pozdrawiam radość zostawiam Teresa.

admin1

Kamienne serce

Dostał Anioł od Stwórcy
bardzo poważne zadanie
musi poszukać serca
nim te kamieniem się stanie

Poleciał więc do ogrodu
gdzie samotnie leżały
serca o różnych kształtach
jakby na coś czekały

Brzydkie twarde nieczułe
podobne do kamieni
i jak wysłannik nieba
ma je po prostu zmienić

Wziął tedy Anioł serce
obmył gorzkimi łzami
a te jak tęcza na niebie
mieni się kolorami

Płonąc jak ogień gorący
ciepłem kamień ogrzewa
i jeszcze chce do ludzi
by z nimi razem śpiewać

Ucieszył się Anioł wielce
dobrze wypełnił zadanie
zmienił kamienne serce
na te miłością ogrzane

autor

renia

Napisany: 2016-06-21

admin1

Nawet nie wiesz w jakiej chwili,
co miłego dzień przyniesie.
Ktoś Ci miło dzień umili,
coś dobrego w życie wniesie.

Dobrze mieć przyjaciół wielu,
bo podporą są nam wielką.
Łatwiej w życiu iść do celu,
chętnie służą radą wszelką.

Bywają w życiu chwile,
które wspólnie przeżywamy.
Radosne, zabawne, miłe
i takie gdy łzy ocieramy.

Możemy liczyć na siebie,
w różnych dramatach życia.
Wzajemnie wspierać w potrzebie,
taka jest moc przyjaźni bycia.

admin1

Radość przynosisz
przychodząc w gości.
Chcę Ci podziękować za to
skromnie i najprościej.
Za każdy wpis,
serdeczny komentarz,
lecz przede wszystkim
za to, że o mnie pamiętasz.
Uśmiech zostawiasz,
podarek tak cenny,
ślę swój dla Ciebie,
niech będzie wzajemny.

(✿) UROCZEJ NIEDZIELI

admin1

By zatrzymać czas...

W zaciszu łąki
usiąść i pozwolić
motylom przysiąść na ramieniu,
rozgrzać skórę promieniem
słońca, wsłuchać się w ptasi
śpiew lub wstrzymać oddech
i upoić się ciszą.

Pod zielonym drzewem
legnąć i zapomnieć
o zegarze co odmierza czas,
zgubić troski w lesie marzeń,
śledzić wzrokiem chmur
obłoczki i odkryć ogrom
uczuć w sercu.

Prawą ręką uchwycić Radość,
lewą przytrzymać Szczęście,
pozwolić się Miłości
ucałować w czoło,
uśmiechnąć się przyjaźnie
... i unieść się wysoko tak...
gdzie nie śpiewa smutku ptak...

admin1

Odłóżmy życie na później

odłóżmy sobie życie na później
czy to coś złego odpocząć trochę
gdy tutaj obok cicho przycupniesz
ono nie zwolni i pójdzie przodem

wbiegniemy wtedy w baśnie i mrzonki
tak jak pamiętasz bywało dawniej
i pozwolimy im nas rozwiośnić
niezapomnianym do dzisiaj majem

by czterolistnych koniczyn szukać
w zerwane szczęścia znowu uwierzyć
a potem jeszcze w ostatnie jutra
wdmuchiwać razem puch srebrnych mleczy.

autor

andreas

Napisany: 2016-06-24

admin1

Cóż warte jest życie

Cóż warte jest życie bez uczuć miłości,
Bez pełni księżyca i słońca zachodów.
Cóż warte jest życie bez żadnych wartości,
Przyjaźni zawartych za młodu.

Cóż warte jest życie bez wiary pewności
W istnienie świętości i Bogów.
Cóż warte jest życie bez jego mozołów,
Bez wzniesień, upadków, zawodów.

Cóż warte jest życie bez bycia w rodzinie.
Tworzącej swe więzi wiekami
Cóż warte jest życie samego wśród ludzi
Samotność upodla czasami.

Cóż warte jest życie bez badań korzeni
Rodziny swej przodków dalekich.
Cóż warte jest życie bez wspomnień o dziadach
Odeszłych w zaświaty na wieki.

Cóż warte jest życie bez prawdy o życiu,
Bez wiary w wartości człowieka.
Nauczyć się życia nie można przez chwilę,
A ono tak szybko ucieka.

autor:

Stanisław L. Pieniążek

admin1

Poranna kawa paruje
z promieniem słońca się miesza
spokoju nastrój ją słodzi
w powietrzu uśmiechy wiesza

Moc obowiązków i pracy
do Ciebie co dzień przemawia
ja na chwileczkę małą
chciałabym poprzeszkadzać,

zgarnąć ciepło do myśli,
źródło rozperlić radości,
niech urok porannej chwili
do zmroku w sercu Twym gości.

admin1

Uwierz w siebie

Nawet ten najmniejszy
może pokonać tych wielkich
jeśli posiada w sobie
tak silną wiarę i wolę
aby stanąć do walki
ona uleczy i uskrzydli
jego poczynania
dając satysfakcję
i moc płynącą z wnętrza
także utoruje drogę
choć jest daleka i kręta
aż do zwycięstwa.

Nie ulegaj
swoim słabościom
tylko walcz i pokonuj
własne ułomności
aby twoja niepozorność
dla wielu obojętna
nic nie znacząca postać
została zauważona
zaakceptowana
i stała się wielka…
/Kazap/