Wiersze z profilu Wszyscy Działkowcy to jedna rodzina

admin1

W kroplach letniego deszczu

Niebo się skarży od rana
tonie w palecie szarości,
ponad górami firana
mgieł melancholią się gości.

Krople w zachwycie zielenią,
tańczą leciutko na palcach,
bawią się z liściem i giną,
jutro nie będzie już walca.

W ciszę letniego ogrodu
tęskna melodia się wkrada,
w duecie z wiatrem ze wschodu
deszcz swoją baśń opowiada.

Rąbka tajemnic w salonie
uchyla zwiewna firana,
ona całuje mu skronie,
on cicho szepcze-kochana

admin1

Każdy dzień przynosi inne przeżycia
radości i smutki tak, jak na karuzeli.
I to właśnie jest piękna sztuka życia
raz nas zasmuci, ale też i rozweseli.

Bywają dni, że radość dech Ci zapiera
i masz wielką ochotę do nieba wzlecieć.
Gdy w jednej chwili rozpacz Cię pożera
i najnieszczęśliwszym jesteś na świecie.

Nastroje chwili są nieraz, jak huśtawka
bujasz się na niej w żalu i w zachwycie.
Ty dobrze wiesz, że jest to losu sprawka
i przecież inne nie będzie to nasze życie.

admin1

GORZKIE DŹWIĘKI

Na platformie przygłuchej
odpowiedzialności
trzask łamanych obietnic
rozchodzi się echem.
Chichot sprawiedliwości
dopada uczciwych
bełtając się z chargotem
nadwornych kundelków.
Stękająca nadzieja,
pukając się w głowę,
nadaremnie kołacze
pod ich monopolem.
Narastający pomruk
niezadowolenia
z trudem się przebija
przez pochrząkiwania.
Kompleksowo wybrzmiewa
gwizdanie na wszystko,

a Bóg
Honor
Ojczyzna
pobrzękują monetą…

autor

anna

Napisany: 2016-06-25

admin1

Duża a mała
Wśród innych a sama.
Sama w swym smutku
Sama w radości
W moim życiu często cierpienie gości.
Zły los skutecznie mi siły odbiera
co mam najdroższego zawsze zabiera.
W nos mi się śmieje, ciągle mnie rani.
Dlaczego nikt go za to nie zgani!?
Odwagi ja nie ma by los zły odwrócić?!
zabronić mu więcej oczy me smucić?!
Dopóki mam siłę - ciężar ten znosze
lecz coraz trudniej mi się podnosić.
Czasami sobie pytanie zadaje
- czemu od losu tylko, łzy słone dostaje?
Musi gdzieś istnieć cierpienia granica,
by na zawsze nie stracić chęci do życia

admin1

PRZYJACIELU
Czy masz czasem wrażenie,
że nikt cię nie słucha,
wołasz głośno o pomoc,
a wokół cisza głucha...

Czy masz czasem wrażenie,
że nikt cię nie docenia
i choć tak bardzo się starasz
to stoisz w środku cienia...

Czy masz czasem wrażenie,
że nikt cię nie rozumie
i choć masz dużo znajomych
to czujesz się samotny w tłumie...

Czy masz czasem wrażenie
mój drogi przyjacielu,
że nas ludzi wrażliwych
zostało tak niewielu...

Czy masz czasem wrażenie...

admin1

Kto twarz ma pogodną
i oczy przejrzyste.
Ten słońce ma w sobie
i jest niczym listek,
Co porą wiosny
Zachwyca każdego,
a młodość w nim woła:
Wszystkiego dobrego!
Kto w sobie ma światło,
ten wiecznie jest młody.
I nigdy nie zwiędnie,
jak kwiatek bez wody.
Bo dobroć, tą w sercu
wciąż uzupełnia.
Jak tlen jest niezbędna,
i życiu potrzebna...

admin1

Duża a mała
Wśród innych a sama.
Sama w swym smutku
Sama w radości
W moim życiu często cierpienie gości.
Zły los skutecznie mi siły odbiera
co mam najdroższego zawsze zabiera.
W nos mi się śmieje, ciągle mnie rani.
Dlaczego nikt go za to nie zgani!?
Odwagi ja nie ma by los zły odwrócić?!
zabronić mu więcej oczy me smucić?!
Dopóki mam siłę - ciężar ten znosze
lecz coraz trudniej mi się podnosić.
Czasami sobie pytanie zadaje
- czemu od losu tylko, łzy słone dostaje? ....................
Musi gdzieś istnieć cierpienia granica,
by na zawsze nie stracić chęci do życia

admin1

Szczęśliwy ten ,kto płynie
bez zbytecznych obciążeń.

Każdy ma swoją rzekę,
swój nurt, swoją łódź
i własny balast, którego często
nie potrafi wyrzucić.

ZAZWYCZAJ TO :

„……… Nasza droga nie jest
wyścielana miękką trawą.
Jest ciężką górską ścieżką
pokrytą kamieniami,
lecz idzie w górę, naprzód,
w stronę gorącego słońca ."

admin1

Czas

Jeszcze by się chciało lecieć
w błękit nieba, ponad chmury.
Cieszyć się jak małe dzieci
i na wszystko spojrzeć z góry.

Jeszcze by się chciało śpiewać
o radości i miłości.
W blasku słońca powygrzewać
stare i zmęczone kości.

Jeszcze by się tańczyć chciało
ten beztroski życia taniec.
Ale już nie słucha ciało
i cud żaden się nie stanie.

Jeszcze by się chciało kochać
tą miłością co już była,
taka piękna, taka płocha.
Szeptać „miły”, szeptać „miła”.

Poczuć zamykając oczy
zapach łąki, zapach lasu,
i gorących letnich nocy.
Ale już tak mało czasu.

autor

staryhotel

Napisany: 2016-07-06

admin1

Nie odbieraj mi wierszy

Nie odbieraj mi wierszy -
odpoczywam w nich przecież.
Możesz wierzyć, nie wierzyć;
to jest moje wytchnienie.

Nie odbieraj mi wierszy,
świat jest bez nich ubogi.
Mogę płakać i grzeszyć,
śmiać się, nawet gdy gorycz.

Do ostatniej godziny,
choć bez siły to z duchem -
nie odbieraj mi wierszy.
Bez nich żyć już nie umiem.

W wersach pachnie mi ziemia,
jaśmin budzi o brzasku.
Wierszy mi nie odbieraj -
zostaw myśl pełną blasków.

Jeśli kiedyś mi zechcesz
przerwać słowo ostatnie,
to spakuję się wierszem -
ostateczny wers zamknę.

autor

magda*

Napisany: 2016-07-05

admin1

Samotny żagiel

Cień przemknął cichutko, tłum tak szybko zgęstniał,
pojawił się znikąd rozżarzony promień.
Osuszył wnet smutki, gdy nagle uklękłaś.
Jeszcze chwilę został, by niespiesznie odejść.

Od dawna tonący, wciąż samotny żagiel,
targany zwątpieniem, czasami się chwieje.
Nie sposób przewidzieć, co w przyszłości dane,
lecz mała iskierka przynosi nadzieję.

Na morzach wzburzonych od siły cyklonu,
wciąż tańczy w popłochu niesiony do lotu.
Nikogo nie widać, kto mógłby dopomóc
i zwykłym spojrzeniem podarować spokój.

Nawet podczas sztormu chowasz się w skorupie
i z tęsknotą czekasz, aby promyk błysnął.
Życie jak sekunda, ciągle nazbyt krótkie.
Miłość dziś daleko, a jutro tak blisko.

Niepotrzebne serce zagląda do okna,
gdy w sieni majaczy już pobladłe światło.
Wciąż pobrzmiewa w myślach jedno słowo kochaj.
Zatrzymaj je w sercu , by nigdy nie zgasnąć.

autor

zefir

Napisany: 2016-07-16

admin1

Samotny żagiel

Cień przemknął cichutko, tłum tak szybko zgęstniał,
pojawił się znikąd rozżarzony promień.
Osuszył wnet smutki, gdy nagle uklękłaś.
Jeszcze chwilę został, by niespiesznie odejść.

Od dawna tonący, wciąż samotny żagiel,
targany zwątpieniem, czasami się chwieje.
Nie sposób przewidzieć, co w przyszłości dane,
lecz mała iskierka przynosi nadzieję.

Na morzach wzburzonych od siły cyklonu,
wciąż tańczy w popłochu niesiony do lotu.
Nikogo nie widać, kto mógłby dopomóc
i zwykłym spojrzeniem podarować spokój.

Nawet podczas sztormu chowasz się w skorupie
i z tęsknotą czekasz, aby promyk błysnął.
Życie jak sekunda, ciągle nazbyt krótkie.
Miłość dziś daleko, a jutro tak blisko.

Niepotrzebne serce zagląda do okna,
gdy w sieni majaczy już pobladłe światło.
Wciąż pobrzmiewa w myślach jedno słowo kochaj.
Zatrzymaj je w sercu , by nigdy nie zgasnąć. ...............

autor

zefir

Napisany: 2016-07-16

admin1

Urlop na Podlasiu

Masz dość urlopu w miejskim hałasie,
pakuj manatki, jedź na Podlasie.
Nieskazitelna jest tam przyroda,
czyste powietrze, lasy i woda.

Tam, niezależnie od pór i daty,
czekają parki i rezerwaty.
Koniecznie Puszczę zwiedź Białowieską,
bo to potężnych żubrów królestwo.

Gdy sił i czasu wystarczy ci,
zwiedź Białostockie Muzeum Wsi.
Liczne pokażą ci eksponaty,
jak tutaj żyli ludzie przed laty.

Dalej, wędrując Tatarskim Szlakiem,
czuj się szczęśliwym, wolnym Polakiem.
Zwiedź Bohoniki i Kruszyniany -
tam zawsze będziesz mile witany.

W Supraślu, Sejnach czy Tykocinie,
pełen atrakcji urlop przeminie.
Pożegnasz Jurty, cerkwie, meczety,
bo czas do pracy wracać – niestety!

autor

jlewan

Napisany: 2016-07-13

admin1

WITAM!
*°•ڰۣڿ♥ڰۣڿ•°*”˜ ˜”*°•ڰۣڿ♥ڰۣڿ•°*
JEŚLI TYLKO ZECHCESZ
TO:
Będę szeptem co nigdy nie milknie
Ciepłym wiatrem niosącym nadzieję.
Złotym blaskiem zaklętym w duszy
Co przez perły miłości się śmieje.

Będę ciszą co krzyczy tęsknotą
Łzą co spływa cichutko po twarzy.
Szarym brukiem, po którym piechotą
Kroczą ludzie do nieba ołtarzy.

Będę gwiazdą co gaśnie o świcie
I uśmiechem spełniającym marzenia.
Kroplą szczęścia co wlewa się w życie
Rubinowym dotykiem spełnienia.

Będę Twoim radosnym porankiem
Szarych oczu odbiciem lustrzanym.
Ścieżką wiary, co gryzie się z lękiem
Słodkim łykiem Twej porannej kawy...

Dzisiaj będę dla ciebie muzyką
zamknę w nutach pocałunków róże
dzisiaj zagram zatańczę na palcach
zza półdźwięków ciszą się wynurzę

dziś zamienię w melodię tęsknoty
wgram je w brzmienie wieczornej symfonii
słodki szelest usypianej łąki
z mego serca jak z mgły się wyłoni

dzisiaj będę dla ciebie muzyką
dostrojonym jak w harmonii deszczem
szeptem kwiatów o zachodzie słońca
zapisanym ósemkami wierszem…

admin1

DROGA DO CIEBIE

Aleją liściastą
Szłam do ciebie
Stąpałam cicho
Bezszelestnie
Ławeczkę drewnianą
Wymalowałam
Przystanek snów
Wyryłam serce
Dziś - jutro - zawsze
Zielona ścieżka
Na skraju liściastej alei
Kocham
Weź choć na chwilkę
Mą dłoń w swoje dłonie
Przytul....
Nie chcę już cierpieć
Nie chcę by serce tęskniło szalone
Niczego więcej - Nie chcę...