Wiersze z profilu Wszyscy Działkowcy to jedna rodzina

admin1

Hiroszima - hańba zwycięstwa

Podnoszą głowy w przestrzeń błękitu
jakiś samolot co w tym dziwnego
tu tak spokojnie i żadna wojna
nie zburzy rytmu dnia codziennego

Ułamki sekund błysk białe światło
huk tak potężny że pęka głowa
grzyb atomowy wrósł nad miastem
siejąc zniszczenia fali pożogą

A Pan Bóg patrzy z góry i płacze
marny człowieku rozum straciłeś
podszeptem złego tylu niewinnych
w jednej sekundzie unicestwiłeś

Popatrz no teraz na swoje dzieło
by Ci przestrogą na przyszłość było
takie „zwycięstwo” hańbą zostaje
i będzie w pamięci przekleństwem żyło

autor

renia

Napisany: 2017-08-05

admin1

Lato jest od tego,
by zbłękitniało niebo,
ciepło płynęło falami,
noc darzyła całusami,

rzeki leniwie pluskały,
oczy radością tryskały,
by tańczyć z melodią lasu,
nie narzekając na brak czasu,

po łąkach świerszcze gonić,
śmiało marzenia dogonić,
by smutkiem zbytnio nie wiało
a dobry los kroczył śmiało...

admin1

Niech ciepłe myśli
i słowa...otaczają
Ciebie...każdego dnia...
by nigdy nie zabrakło Ci
dotyku serca przyjaźni...

To, co piękne i dobre,
niech raduje Twoje serce
i ozdabia Twoje dni...

Życie nie po to jest,
by się spieszyć...
życie po to jest
by się nim cieszyć.

SAMYCH RADOSNYCH CHWIL
NA CAŁY DZIEŃ ŻYCZĘ
POZDRAWIAM -

admin1

Usłysz siebie

Niosący Słońce, gdzie teraz jesteś -
czy biegniesz, płyniesz, a może stoisz?
Gdzie twoje oczy, wpatrzone w głębię;
gdzie twoje stopy, mokre od soli?

Słowa - na masztach, kadłubie, sterach,
czy je ukryłeś wśród wodorostów?
Nie widzę Słońca w twoich ramionach
i kropel potu, płynących z czoła.

Czemu uciekasz, Niosący Słońce,
to przecież cząstka twojego chleba.
Ojciec mnie uczył zbierać okruchy,
nie trzeba bać się o sobie śpiewać.

autor

cii_sza

Napisany: 2017-08-07

admin1

Smutne jest niebo bez słońca
- bez słońca smutny jest ptak.
Smutne jest życie człowieka
gdy bliskiej osoby mu brak.

Przysiądę na krawędzi łóżka,
gdy Twoje serce zaczyna śnić,
będę nocy pilnowała jak wróżka,
uplotę z marzeń senną nić.

W kucyk zepnę łzy tęsknoty,
chusteczką nocy smutki okryję,
różyczką otworzę gwiezdne groty,
kołderkę wspomnień, snu nicią uszyję.

Świecę miłości w oknie zapalę,
płomień Twe serce poprowadzi,
na wyśnioną marzeń halę,
gdzie pocałunek smutki gładzi.

Dłonie czarowne położę na skronie,
poczuję miłości miarowe bicie,
oplotę sny w marzeń kokonie,
byś do nich uśmiechał się o świcie.

Odejdę cichutko niezauważona,
księgę snu pozostawię otwartą,
wrócę, gdy Twą twarz znużoną,
noc okryje ciemnością rozpostartą.

Teresa

admin1

Przydrożne kapliczki

Wciąż trwają przydrożne kapliczki
wśród łanów pszenicy i żyta,
jak wiary niezłomne strażniczki.
W nich drzemie historia ukryta.

Wtopiły się w wiejskie pejzaże
krzyże i świątki drewniane.
Figurki, wotywne ołtarze,
z polnego kamienia ciosane.

Od nieszczęść chroniły człowieka,
wątpiącym nadzieję dawały.
W potrzebie stwarzały opiekę
i prośby pokorne spełniały.

Dziś wiele się zmienia w kulturze,
i życie się nasze wciąż zmienia,
lecz perły pokryte kurzem,
ocalmy od zapomnienia.

autor

jlewan

Napisany: 2017-08-13

admin1

Dla Matki Bożej Zielnej

Pierwszym promykiem zorzy
zbudzisz sierpniowy poranek
z owoców tego lata
upleciesz zdrowia wianek

Dasz ziołom zapach słonka
a listkom świeżość wiosny
zaś kwiatom podarujesz
tęczy koszyczek radosny

Ciepłem nakarmisz zioła
żar chłodem wiatru ukoisz
kroplami rosy srebrzystej
pragnienie zaspokoisz

Rozlejesz woń po ogrodzie
rumianku i lawendy
ususzysz skwarem południa
liście szałwii i mięty

Królowo ziół i kwiatów
niech ten bukiecik złożony
u Twych stóp będzie od nas
wdzięcznością wypełniony

autor

renia

Napisany: 2017-08-14

admin1

Matka Boska Zielna

Obraz z mojego dzieciństwa.

Panienko nasza i Matko Zielna
sypnęłaś zbożem i ziół zapachem,
dziś zaniesiemy wiązanki Tobie.
Zboże bezpieczne, jest już pod dachem.

Czterech zbóż kłosy wiązanka tuli
i len co dzwoni w małych główeczkach,
groch i rumianek, kwiat złotej kuli,
tysiącznik i mak w makóweczkach.

Mama i tata związali razem,
zanieśli na mszę do poświęcenia,
potem zatknęli za świętym obrazem,
by Matce Zielnej słać dziękczynienia.

Ojciec wieczorem z harmonią chodzi,
ludzie przynieśli chleb, spore szynki,
zeszli się starsi, przybiegli młodzi
świętować zaczną zaraz dożynki.

Dawno już żaby usnęły w stawie,
kogut rozpoczął poranne pianie,
ludzie tańczyli boso na trawie,
pełni wdzięczności dla Ciebie Pani.

autor

bronislawa.piasecka

Napisany: 2017-08-15

admin1

Szekspir napisał:

Czuję się szczęśliwy, wiesz dlaczego?
Dlatego, że niczego nie oczekuję.
Dlatego, że czekać i mieć nadzieje boli.
Wszystkie problemy mają sens i znaczenie.
My będziemy zawsze spotykać ludzi dla których będziemy bez znaczenia, nawet jeśli powiedzą, że jesteśmy dla nich ważni.
Ważne, żeby być silnym, bo po każdym upadku w życiu przychodzi nadzieja i światło w tunelu. Bądź zawsze szczęśliwa. Myśl o sobie, żyj dla siebie. Myśl o tym oddychaj. Zanim powiesz, słuchaj. Zanim napiszesz, pomyśl. Zanim odpowiesz, wysłuchaj. Zanim umrzesz, żyj. Zanim coś zrobisz, obserwuj. Udany związek jest nie ten z perfekcyjną osobą, tylko z tą osobą, z którą uczysz się żyć akceptować jej błędy. Jeśli ją utracisz będziesz żałował. Jeśli chcesz być szczęśliwy, żyj szczęśliwie. Dbaj o dobrych ludzi wokół, gdyż jesteś jednym z nich. Wspominaj jeśli, oczekujesz, że będzie ktoś, kto Twoje życie uczyni piękniejszym. Nie niszcz nigdy swojej osobowości dla kogoś kto przemija. Silna osoba próbuje swoje życie utrzymywać w porządku. Nawet ze łzami w oczach prostujesz się i mówisz z uśmiechem, że jest dobrze

admin1

.A dzisiaj znów jestem,
......I wiersze Twoje czytam,
..........I wzruszam się tym gestem,
..............Gdy widzę słowo ''witaj,

....Rozdawaj uśmiech i radość,
.......To, tak niewiele kosztuje,
...........Za to każda minuta,
..............Radością zaprocentuje,

...............Może ,ktoś potrzebuje,
............Ciepła twego uśmiechu,
........Nie rozdawaj, go garściami,
....Rozdawaj, go po trochu,

...Rozejrzyj się dookoła,
......Dawaj szczęścia chwile,
.............Za ,ten uśmiech,
.........Serdeczny wspominać,
......Cię, będą mile.

Pozdrawiam.

admin1

W przestworzach

Pod baldachimem nieba błękitu
wśród konstelacji kryształowych gwiazd
emanuje planeta miłości,
rozprzestrzeniając osobliwy blask.

Wszystko pachnie olejkiem różanym
i w różowej poświacie się mieni
mgła rozsnuwa ten zapach niebiański
gdzieś wysoko, gdzie barwny jest zenit.

Tam dwa serca dozgonnie złączone
magia uczuć steruje w rytm walca
i niejeden dostąpił zaszczytu
w takt muzyki, stąpając na palcach.

Tak szczęśliwi w euforii uśpieni
wręcz unoszą się, fruną w przestworzach
ronią łzy, umierając z zachwytu
gdzie cudowna i lśniąca jest zorza.

autor

Isia05

Napisany: 2017-08-15

admin1

Z miłością

Bywa, jak złoto i brylanty.
Nieraz odbiera w życiu siły,
lecz posmakować chciałby każdy.
Jeśli uczuciem jest prawdziwym,

zdobywa szczyty. Prosta, szczera -
na co dzień pachnie świeżą kawą.
Biegnie naprzeciw i nie czeka,
by ktoś się nią jedynie zajął.

Dzieli radości, zgarnia smutki.
Jest zawsze wtedy, kiedy trzeba.
Smakuje w deszczu. Nie zawodzi
nawet, gdy piorun w nią uderza.

A kiedy skronie się wysrebrzą,
ona jest ciągle ciepłym latem.
Wciąż towarzyszy, często wesprze.
Z miłością chciałbyś się zestarzeć.

/magda*/

admin1

Kocham kwiaty kolorowe,
niebo piękne lazurowe,
słońce kocham w złotej barwie.
Kocham życie, bo jest warte.....
by miłością je obdarzać
i z radością rano wstawać
i w pogodzie ducha trwać
i nadzieję w sercu tkać.
Może myśli ktoś inaczej
ale, to już Jego rzecz,
ja doceniam to co widzę
i oddechem cieszę się....
Mogę rano się obudzić,
spojrzeć w słońca promień
- blask !
Mogę kwiaty w sercu tulić,
mogę odczuć życia smak.

admin1

Piasek ...

Przesypię piasek w Twoją dłoń
Ty go przesypiesz w moje ręce
na długo nam nie starczy to
będzie ubywać coraz więcej.
Nie podzielimy czasu nigdy
w miłości to najmniejsze zło
niedoskonałe są klepsydry
z naszych gorących, suchych rąk

Przeliczę piasek w dłoniach Twych
a z niego wielość dni wywróżę
może cierpliwa jestem zbyt
chcę, by to trwało jak najdłużej.
Zagarnij piasku jak najwięcej
ile się da na jeden raz
może za małe mamy ręce
żeby zagarnąć nimi czas

Chcieć więcej ...

/ Kofta Jonasz - fragm.

admin1

" Twe serce " ♥

Codziennie twe serce wybiera
Choć wokół problemów zawiłość,
co w sercu ma żyć, nie umiera
To wiara, nadzieja i miłość.

Codziennie twe serce człowiecze
o wybór najlepszy się stara,
przywraca, co nieraz uciecze
To miłość, nadzieja i wiara.

Codziennie twe serce w rozdrożu
wybiera swój balans, jak reja,
gdy statek na pełnym fal morzu
Jak wiara, jak miłość, nadzieja.

Twe serce wybiera codziennie
Choć nieraz szkwał sztormów zawieje,
w swym sercu odnajdziesz niezmiennie
obecne w twym życiu nadzieje.

Twe serce człowiecze, jak co dnia
ożywia się rytmem. Sen mara,
gdy sił twych zapłonie pochodnia
i mroki rozświetli twa wiara.

Twe serce w rozdrożu balansu
odnajdzie z twym życiem zażyłość,
gdy miast rejsu kursem romansu
ty znajdziesz w nim miejsce na miłość..