Zima

admin2

"Mróz"

Chodził malarz
od chaty
do chaty,
wszystkie szyby
malował nam
w kwiaty -
wszystkie okna
malował srebrzyście
w małe gwiazdki
i w palmowe liście.

A choć każdy
z malarzem się spotkał,
nikt go nie chciał
zaprosić
do środka
nikt go
nie chciał zaprosić
do chaty -
nikt za pracę
mu nie dał zapłaty.

~~Edward Szymański~~

admin1

Za oknami ciągle zima.
Celsjusz kreskę nisko trzyma.
śniegu mamy po kolana.
Zima jest nie ubłagana.
Mrozi, śniegiem sypie, wieje
Takie zimą nasze dzieje.
Czasem słońce za chmur zerka.
Ale śnieg gra jeszcze w berka.
Mróz ze śniegiem walkę toczy.
Widok ten jest jednak uroczy. Miłej nocki i kolorowych snów. Dobranoc:

Katarzyna

Taka zima to jest zima!
Rzeki w biegu mróz zatrzymał.
Biały ten i tamten brzeg,
co dzień pada śnieg, śnieg, śnieg.
Sroka na gałęzi skrzeczy,
Że twardnieje lód na rzece.
Gdy aleją idę,słyszę śniegu,
skrzyp, skrzyp, skrzyp.
Z roześmianą dzisiaj twarzą,
sprawdzam kartki w kalendarza.
Mamy styczeń, zima już,
a na dworze, mróz, mróz, mróz.

admin2

Zima za oknem
Gwiazdki na niebie
Jest mi bardzo miło
Gdy odwiedzam Ciebie
Dobrze,że jesteś
Że wpaść tutaj mogę
Chwilkę odpocznę
Dalej ruszę w drogę
Życzę Ci teraz
Kolorowych snów
Czekam na Ciebie
Wpadnij do mnie znów

wioletta

Zimowy artysta namalował na oknach piękne , białe kwiaty

stokrotki, różę, przebiśniegi, tulipany

Teraz mam białe okna

powstały srebrzyste rabaty

admin2

W ogrodzie zima,śniegiem zawiało.
Słoneczko wiązkę promieni dało.
Białe drzewa w samo południe,
po prostu wyglądają cudnie.

W koszyczku zamiast kwiatków,
biały bukiet ze śnieżnych płatków.
Szmaragdy puszkiem otulone,
swoim wyglądem zachwycone.

Bielą bielszą od bieli,
pani Zima dywan ścieli.
Przechadza się dumnie tu i tam.
Gwiazdki bielutkie rozdaje nam.

Katarzyna

Za oknami ciągle zima.
Celsjusz kreskę nisko trzyma.
śniegu mamy po kolana.
Zima jest nieubłagana.
Mrozi, śniegiem sypie, wieje.
Takie zimą nasze dzieje.
Czasem słońce zza chmur zerka.
Ale śnieg gra jeszcze w berka.
Mróz ze śniegiem walkę toczy.
Widok ten jest jednak uroczy.

Chociaż zimno, mróz i wieje,
chociaż słonko Cię nie grzeje,
piękny uśmiech Ci przynoszę
i o uśmiech Ciebie proszę.
Precz wszystkim smutkom i szarości,
radość w sercu niech zagości.

admin1

W Twoim oknie bukiet róż
…to malował w nocy mróz
W kształcie wszystkich
gwiazd na niebie
…szeptem mówił,że…dla Ciebie.
`.`.`.`
Rączką miłość naszkicował
…byś ją w sercu
swym zachował.
Twoje usta ją ogrzały
…i smak marzeń jej nadały.
`.`.`.`.
Zima - mówi - dar natury,
…miłość z niej
przepędzi chmury.
Mróz maluje czar uroczy
…magią jest jak Twoje oczy.
`.`.`.`.`
Lecz wystarczy trwać
przy sobie,
…mróz nie szkodzi
mi i Tobie : ))..

admin2

Drzemka

Opadły liście z drzew,

Szkarłatne, jaskrawe, purpurowe,

Odeszła polska złota jesień,

Nastały dni chłodne-zimowe.

Opadły liście z drzew,

Drzewa śpią w objęciach kory,

Zamiast liści same szczapy,

Nadszedł czas zimowej pory.

I krzewy liście zgubiły,

Na drzewach ledwie dygocą,

Bo o tej porze roku,

Mróz zwarzył je nocą.

Na iglakach śnieżne czapy,

Na gałęziach śnieżna biżuteria,

Zimno, dżdżysto i ponuro,

Niezwykła obrazów galeria.

Po ogrodzie hula zamieć,

Pierzyna śniegu otuliła ziemię,

Sroży się mróz trzaskający,

Na ogrodzie wszystko drzemie.

Sroży się mróz trzaskający,

Dreszczem przejmuje do kości,

Wiatr śnieżne chmury przepędza,

Nasze serca biją z radości.

Wszędzie śnieg, dookoła biało,

Ogrodowe drogi pozawiewało,

Za oknami hula wiatr,

Zima zmieniła działkowy świat.

Zimowa burza.

Wicher po działce się tłucze,

Huczy za oknem zawieja,

Śnieg pada gęsty i gruby,

Wiatr szpary w altanie zawiewa.

Sroży się mróz trzaskający,

Dreszczem przejmuje do kości,

Wiatr śnieżne chmury przepędza,

Serca nam biją z radości.

Wulkan strachu za oknem wyrasta,

Lawa mroku napawa po brzegi,

Czarne chmury krążą po niebie,

Na ogród napędzają zamiecie i śniegi.

Zamknij drzwi, bo idzie śnieżyca,

Wiatr drzewa jak parasol nadyma,

Idzie burza, niebo pociemniało,

I patrzy na ogród wielkimi oczyma.

Władysław Bednarczyk - Gubin

admin1

Opłotkami przyszła zima,
potem ścisnął mocno mróz.
I jak ścisnął, tak już trzyma
nie chce zelżeć, ani rusz.

Szyby pomalował w kwiaty
sople porozwieszał długie,
szczypie w nosy, marzną uszy
ja cię mrozie nie polubię.

admin1

Czarodziejski mój ogródek
Zima stroi w śnieżne szaty
Otulone białym puchem
Drzemią pnącza, krzewy, kwiaty

Wiatr im nuci kołysankę
W ośnieżonych kłosach traw
A dostojnych rząd chochołów
Czuwa - by nie prysnął czar....

admin2

Zima jak róża cieszy widokiem
miło popatrzeć na świat za oknem
ściskając kubek ciepłej herbaty
wychylić spróbuj z przytulnej chaty
kryształki lodu skuwają serce
ono się broni umierać nie chce
silne, rozbija sople co cierniem
zdają się wkłuwać coraz to głębiej
droga daleka między zmysłami
zima jak róża dotykiem rani
obie są piękne lecz niebezpieczne
a tutaj wiosny nie widać jeszcze

admin1

"Luty"
Często w nim bywają jeszcze
mrozy trzaskające,
za to jest w calutkim roku
najkrótszym miesiącem.

Lecz nie zrobi nam nic złego
mroźny koniec zimy,
nakarmimy głodne ptaki,
w piecu napalimy.

Szczerzy luty zęby sopli,
wszystko mrozem ściska.
Niech tam sobie! Wkrótce
przyjdzie "kryska na Matyska".

Gdy obuję ciepłe buty
i gdy kożuch włożę,
niech tam sobie mroźny luty
sroży się na dworze.

Katarzyna

Ogród zimowy

ogród w śniegu skrył walory
mróz na szybach witraż skleił
świerkom skrzydła w dół opadły
pod ciężarem zimnej bieli

bukszpan przysiadł jakby kwoka
kryjąc puchem żółte plemię
pod jałowcem ostrym grzbietem
stroma zaspa śle spojrzenie

zmarzły kielich krwawej róży
jak samotny żagiel w morzu
krzyczy barwą nikt nie słyszy
wokół tylko zimna poszum

tropy widać rdzawej kitki
kilka odbić łapek ptasich
krasnal starzec w lisiej czapie
kubrak barwny pustkę krasi

oczko wodne w kryształ dzwoni
wiatr wywija sambę na nim
drzewa nagie w śnie zimowym
konar zdobi nalot szklany

jak mi długo czekać trzeba
zanim przyjdzie wiosna majem
ogród tęczą barw zapłonie
pójdę w kwiatów cudne gaje

wioletta

ZIMA

Maria Konopnicka (stąd)

Nasza zima biała
Chustą się odziała.
Idzie, idzie do nas w gości
W srebrnych blaskach cała!
Włożyła na czoło
Księżycowe koło,
Lecą z płaszcza gwiazdy złote,
Gdy potrząśnie połą.
Z lodu berło trzyma,
Tchu ni głosu nie ma.
Idzie, idzie, smutna, cicha,
Ta królowa zima!
Idzie martwą nogą
Wyiskrzoną drogą,
Postanęły rzeki modre,
Do morza nie mogą.
Gdzie stąpi, gdzie stanie,
Słychać narzekanie:
- Oj, biedne my kwiaty, trawy,
Co się z nami stanie! -
Przed nią tuman leci,
Straszy małe dzieci...
A my dalej do komina:
- Nie puścim waszeci!